Samolot wielozadaniowy An-2, Orlik Model Kartonowy 1/2011, Nr kat. 075

Tu - 128M "Fiddler" - ruski myśliwiec, a zatem musi być "naj": ten jest/był najcięższym seryjnym myśliwcem na świecie. Trudny, ale bardzo dobry model. Srebrny druk.

Eksperymentalny samolot - łabędzi śpiew sowieckiego, wojskowego przemysłu lotniczego.

Jeden z ostatnich samolotów skonstruowanych w Związku Sowieckim. Przeszedł do historii w 1999 roku, kiedy uległ rozbiciu w czasie pokazu na paryskim salonie lotniczym.

Mały Modelarz z 1972 roku, czyli klasyczny okres modelarstwa kartonowego z nowatorskimi, "zmechanizowanymi" pomysłami. Otóż autor modelu, Kazimierz Osterczuk, zaprojektował podwozie, które można chować oraz odsuwaną "limuzynę" kabiny.

Zeszyt "Małego Modelarza" wydany na 50-lecie PLL LOT. W zeszycie model "transkontynentalnego samolotu pasażerskiego Polskich Linii Lotniczych 'LOT' - Ił-62" oraz Berliet Jelcz PR-100.

Prototyp z 1938 roku. Samolot, który nie wszedł do seryjnej produkcji - może dlatego, że co lot, to katastrofa? Klasyczna "latająca trumna Stalina": wszystkie prototypy, pomimo przeróbek, rozbijały się, a piloci ginęli. Bardzo naturalny, srebrny druk (oczywiście oddający wygląd samolotu przed startem).

Ciekawostka dla miłośników wodnosamolotów i/lub sowieckiego lotnictwa.

I-16 Rata, czyli "szczur" - sowieci nazywali go "osiołkiem". Sowiecka, a wiec zmilitaryzowana, kopia Gee Bee, latającej katastrofy, rekordowego latającego silnika, a w istocie trumny z silnikiem.  Podobno pierwszy na świecie dolnopłat z chowanym podwoziem (a, że podwozie wciągał pilot drutem, kręcąc korbą w kabinie, to mniejsza). Latający silnik z uzbrojeniem w służbie światowej rewolucji, czyli eksportu sowieckiego marksizmu: służył bowiem sowieckiemu imperializmowi w Hiszpanii, w Chinach, w Finlandii, w agresji na Polskę. Ale kiedy przyszło do walki z niemieckim lotnictwem okazał w pełni swoje zabójcze właściwości - zabójcze głównie dla sowieckich lotników. Model dla miłośników "latających trumien Stalina".

Najliczniej produkowany bombowiec sowiecki z II wojny światowej. I tym właśnie, czyli ilością, a nie jakością konstrukcji, tworzył przewagę w czasie walki. To była zresztą wspólna cecha sowieckich konstrukcji: ilość, nie jakość. Ale Pe-2 wyróżnił się czymś wyjątkowym: wśród jego ofiar był także jego konstruktor, Władimir Petlakow. Zginął w katastrofie Pe-2, lecąc jako pasażer, 12 stycznia 1942 roku, w trzy lata po oblataniu prototypu.

W czasach, kiedy model został wydany był całkowitym zaskoczeniem dla modelarzy przyzwyczajonych do standardu "Małego Modelarza". Zaskakiwał bardzo dokładnym opracowaniem (również opisu samolotu), ogromną ilością części, kalkomanią. Nawet dzisiaj, w epoce komputerowego mnożenia szczegółów, z tej wycinanki można zbudować bardzo udany i ciekawy model.

Sowiecki myśliwiec o dobrym, niemieckim rodowodzie, choć ze słabym niemieckim silnikiem. Potem były znacznie lepsze, angielskie silniki Rolls Royce,a (które sowieci oczywiście wreszcie skopiowali i produkowali jako swoje, najlepsze, radzieckie). Ciekawe, co o Anglikach myśleli piloci amerykańscy zestrzeliwani przez sowieckie MIGi? Model bardzo dokładny. Farba, którą wydrukowano model, doskonale imituje metalowe poszycie samolotu.

MiG 31, czyli sowiecki supersamolot - ciężki myśliwiec przechwytujący w bardzo starannym i dokładnym opracowaniu.

Sowiecki samolot, którego wyprodukowano 10 000 sztuk. No proszę - który kraj europejski mógł przeciwstawić podobne ilości broni? 

Sowiecki pomysł na samolot uniwersalny. Miał to być jednocześnie: ciężki myśliwiec, samolot szturmowy, samolot rozpoznawczy i lekki bombowiec. Skończył jak inne, cudowne pomysły geniuszy sowieckiej, przodującej nauki, jak miczurinowskie krzyżówki - rośliny wielogatunkowe: całkowitą katastrofą. Zbudowano ok. 500 sztuk, które bardzo szybko wycofano z frontu, bo ich jedynym manewrem bojowym okazało się wystartowanie tylko po to, by dać się zestrzelić. Więc kogo dzisiaj może interesować model tej poronionej, sowieckiej konstrukcji? "Mały Modelarz", jako pismo Ligi Obrony Kraju, musiał wpajać modelarzom zamiłowanie do sowieckiej armii, ale dzisiaj takie wydawnictwa mają jedynie walor historycznego świadectwa ideologicznego przymusu, jakiemu podlegały w PRL-u nawet dzieci klejące papierowe zabawki.

Łatwy (stosunkowo) model samolotu do nauki trudnego (bo akrobacyjnego) latania.

Druga komputerowa i dosyć istotnie zmodernizowana (poprzednia modernizacja ukazała się w Modeliku w 1999 roku) wersja modelu, który Bohdan Wasiak zaprojektował dla Małego Modelarza w latach 70-tych XX wieku.

Samolot ruski (choć produkowany w Mielcu), model chiński, kalkomania do malowania polskiego, albo sowieckiego.

"Latający czołg", który siał spustoszenie na ziemi, a w powietrzu był łatwym celem dla pilotów Luftwaffe. Ale skoro zbudowano go przeszło 35 000 sztuk ("najliczniej produkowany samolot wojskowy"), więc zwycięstwo miał zagwarantowane. Wojsko Stalina zwyciężało ilością, nie tylko na ziemi, ale i w powietrzu. Bez względu na ofiary, z którymi u sowietów nikt się nie liczył - wszak, tak głosiła główna zasada strategii stalinowskiej: "u nas ludiej mnogo".

W pudełku 47 części, z których można zbudować model w jednej z pięciu wersji.

Mi-2, czyli "Czajnik", śmigłowiec wyjątkowy, nawet celebryta. Bohater nie tylko wielu niezwykłych akcji, ale także bohater filmowy. W bondowskim "Tylko dla twoich oczu", pilotowany przez pilota inż. Czesława Dyzmę, przywozi sowieckiego generała Gogola na spotkanie z Bondem. Na filmie widać wyraźnie logo producenta, czyli... PZL Świdnik. Mi-2 był bowiem produkowany w PRL-u i (rzecz niezwykła!) tylko w PRL-u. Jedyny sowiecki helikopter, który nie był produkowany w ZSRR. Zaprojektowany niejako "na życzenie" PRL-owskiego przemysłu lotniczego, wytwarzany był od początku w WSK Świdnik. W tych zakładach wdrożono go do produkcji (a więc, po otrzymaniu dokumentacji prototypu, opracowano i stworzono całą nową linię produkcyjną) oraz zaprojektowano wiele wersji, cywilnych i wojskowych. Łącznie w WSK Świdnik wyprodukowano 5500 helikopterów różnych wersji dla kilkudziesięciu krajów. Model, czyli Mi-2T, to wariant transportowy. Śmigłowiec był zdolny do przewożenia 8 osób lub 700 kg wewnątrz kabiny. Czajnik towarowy.

Model wyjątkowy, bo z całkowitym silnikiem: można zbudować wersję z odsuwanym ogonem (specjalny wózek serwisowy), dzięki czemu widać jak na dłoni to, co zwykle jest ukryte:) 

Sowiecki internacjonalizm w praktyce: słynny samolot myśliwski, w którego konstruowanie zaangażowani byli (podobno) niemieccy inżynierowie, i który napędzany był silnikiem skonstruowanym na podstawie silnika stworzonego przez angielskich inżynierów, a latali na nim chyba wszyscy piloci: sowieccy, polscy, algierscy, niemieccy, egipscy, indonezyjscy, kubańscy, mongolscy, ugandyjscy, sudańscy, chińscy, koreańscy, czechosłowaccy, rumuńscy, węgierscy, jugosłowiańscy... Na pudełku zdjęcie wykonanego modelu (zamiast pięknego, malowanego, obrazka).

Sławny samolot z wojny w Wietnamie. W starannym i dokładnym opracowaniu firmy Fujimi.

Model plastikowy w skali 1:32, z wnętrzem, silnikiem, kabiną, załogą i obsługą. Zestaw do samodzielnego sklejenia. Model najwyższej jakości.

Zawiera kalkomanie dla lotnictwa sowieckiego i jugosłowiańskiego.

Jeszcze jedna wersja - tym razem bojowa - sowieckiego śmigłowca, który był produkowany tylko w Świdniku. Niektórzy piszą, że był produkowany "tylko Polsce", ale PRL-owski (a nie "polski") przemysł ciężki, a zwłaszcza zbrojeniowy, był niesamodzielną częścią RWPG, czyli - de facto - był częścią gospodarki sowieckiej. Model można zrobić w malowaniu i z oznaczeniami sześciu państw: oprócz szachownic kalkomania zwiera ruskie gwiazdy, szwabskie krzyże oraz znaki NRD-owskie, czeskie i słowackie.

Model w 2 wersjach malowania, obie z Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Warszawa z 1945 roku.

Słynny sowiecki samolot z II wojny światowej.