Sęp, Bocian, Zefir, Mucha, Gil, Jantar - Polskie szybowce, modele plastikowe

Duma PRL-owskiego przemysłu lotniczego i sukces eksportowy PZL. Samolot, bez którego nie sposób wyobrazić sobie lotnictwo cywilne i sportowe ostatnich kilkudziesięciu lat i to nie tylko w kraju. Model można wykonać w siedmiu wersjach malowania: w barwach lotnictwa polskiego (2 wersje), kanadyjskiego, czechosłowackiego, egipskiego, ukraińskiego i sowieckiego.

Samolot szkolny PWS-16 bis - jeszcze jeden obowiązkowy model w kolekcji każdego miłośnika polskiego lotnictwa.

Dwa słowa: piękny model.

Słynny, wspaniały polski samolot i piękny model w skali 1:25.

Klasyczny, rodzimej produkcji, model, na którym wychowały się całe pokolenia modelarzy - chyba nie ma takiego modelarza, który nie budowałby modelu z tego zestawu. Produkowany przez dziesięciolecia, a kolejne serie różniły się pudełkiem i kalkomaniami. Ta wersja była produkowana pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku i ma kalkomanie: samolotu gen. L. Rayskiego, 133 Eskadry 3-go Pułku Lotniczego z Poznania oraz 141 Eskadry 4-go Pułku z Torunia. Według obecnych standardów model prehistoryczny, ale tak jak jego pierwowzór: choć technicznie był przestarzały, to sentymentalnie był i jest otoczony specjalnym uczuciem i zajmuje wyjątkowe miejsce w sercach miłośników polskiego lotnictwa. 

Polski legendarny samolot i polski bardzo ciekawy model - w czterech wersjach malowania i kalkomanii.

Rarytas dla miłośników Polskich Skrzydeł. Książka omawia sposoby malowania oraz zawiera kalkomanie do następujących modeli w skali 1:72: PZL P-11c z września 1939 roku, ppor Hieronima Dudwała ze 113 Eskadry Brygady Pościgowej; Morane Saulnier M.S.406 C1. por. Kazimierza Bursztyna z 1940 roku - dowódcy klucza; Spitfire Mk.IXc. z Cyrku Skalskiego - 145 Dywizjon RAF, Tunezja, wiosna 1943; Douglas Dakota Mk.III, 216 Dywizjon Transportowy, "Spirit of Ostra Brama" - samolot do dyspozycji Naczelnego Wodza gen. K. Sosnkowskiego; Hawker Hurricane z 306 Dywizjonu RAF z listopada 1940 roku; Boulton Paul Defiant Mk.I z 307 Dywizjonu "Ziemi Lwowskiej" z 1940 roku, Potez 63-11 z pierwszej Eskadry Rozpoznawczej z 1940 roku; Liberator Mk.B VI z Samodzielnej Eskadry 1586 do zadań specjalnych z sierpnia 1944, na krótko przed zestrzeleniem samolotu w nocy z 14 na 15 sierpnia 1944 koło Bochni.  

Niezwykła i tytaniczna praca: losy polskich lotników, ich służba oraz historia polskich jednostek lotniczych, od uzyskania niepodległości do powstania sowieckiej strefy okupacyjnej, zwanej PRL-em (Stalin: "największą naszą zdobyczą po wojnie nie są Niemcy, ale Polska"). Książki, takie jak ta, są wstrząsającym oskarżeniem związku sowieckiego, Niemiec i PRL-u, a także naszych "sojuszników", zwłaszcza Anglików. Na wszystkie dywagacje, jakie to zasługi mieli dla Polski komuniści, wystarczy w odpowiedzi dać do przeczytania chociażby tę książkę. Tym bardziej jest druzgocąca w swojej wymowie, że nie ma w niej żadnych ocen, opinii, jest tylko suche zestawienie faktów: zdarzeń i dat. Polscy żołnierze walczyli o Polskę na całym świecie, a gdy po wojnie wracali do niej, to po to, by, po torturach, zginąć od strzału w tył głowy w ubeckiej katowni. Ich psychopatyczni oprawcy, komunistyczni mordercy, którzy wojnę spędzili, w przeważającej większości, jako zwykli bandyci i szmalcownicy, cieszą się wolnością, wysokimi stopniami oficerskimi i wysokimi emeryturami. A cmentarze w Polsce przeszukiwane są, by odkryć, gdzie były doły, w których zasypywano ciała bohaterów. Doprawdy, jak mówił Kmicic: "wybaczająca ta nasza Matka - Polska". Nic dziwnego, że ostatnimi słowami książki jest wezwanie: "Cześć ich pamięci!".

Minuta po minucie, godzina po godzinie, każdy żołnierz (w załączniku krótkie życiorysy wojenne i, czasem, powojenne), każdy samolot... Dokumenty, relacje, raporty i zdjęcia, często po raz pierwszy upublicznione. 1 września 1939 roku: tak Niemcy zaczęli budowanie tysiącletniej rzeszy - od bandyckiego zbombardowania bezbronnego Wielunia. Germańska kultura w natarciu: mord na bezbronnych, na cywilach (żaden z Niemców odpowiedzialnych za tę zbrodnię wojenną nie poniósł żadnej odpowiedzialności). Polska przegrała militarnie i na dziesięciolecia straciła niepodległość. Jak mogła nie przegrać, zwłaszcza, gdy zaczął pomagać Niemcom ich najlepszy sojusznik - "związek radziecki"? Jak osamotniona i zdradzona Polska miała nie przegrać, skoro Niemcy przegrały militarnie dopiero po pięciu latach walki z całym światem?