Villa-Lobos, Bachianas brasileiras 1, 5 & 7 - Barbara Hendricks, płyta CD

Orkiestra Xavier'a Cugat'a, czyli klasyka amerykańskiej orkiestrowej muzyki latynoskiej. Na płycie wszystko, czego dusza zapragnie: samba, cha cha, bossa nova, calypso, mambo... . Płyta wyjątkowa, jak na Polskie Nagrania - twarda okładka! Co prawda nie ma grzbietu, ale przecież nie wszystko od razu...

"Kuba wyspa jak wulkan gorąca" - przekonywał w polskim szlagierze (jak się wtedy mówiło) z lat 50-tych Janusz Gniadkowski. W kilkadziesiąt lat później Ry Cooder produkuje płytę, która staje się hitem (jak się teraz mówi) światowym (jak zwykle Polak był pierwszy, ale "kaskę" zarabiają inni).  

Wyjątkowe nagranie: sam kompozytor dyryguje!

Bachianas Brasileiras numer 8 na orkiestrę oraz  numer 9 na orkiestrę smyczkową. Bach, Brazylia i XX wiek - połączenie, które było sensacją, a teraz jest już klasyką, w mistrzowskim, autorskim wykonaniu.

Węgierski Baryton Sandor Solyom-Nagy w ariach z oper Wagnera: Śpiewacy norymberscy, Tannhauser, Parsifal, Złoto Renu. Orkiestra i chór Węgierskiej Opery Państwowej, dyryguje Janos Ferencsik. Płyta winylowa, nagranie cyfrowe. 

Nagrano między 18 a 31 lipca 1987 roku, w Salzburgu. Don Giovanni - Samuel Ramey, Donna Anna - Anna Tomowa-Sintow, Don Ottavio - Gosta Winbergh, Il Commendatore - Paata Burchuladze, Donna Elvira - Julia Varady, Leporello - Ferruccio Furlanetto, Masetto - Alexander Malta, Zerlina - Kathleen Battle.

Hiszpański śpiewak, niemieckie nagranie, amerykańska produkcja. Multikulti w formie, a w treści podobne "materii pomieszanie": "Greatest Hits" bowiem to zbiór przebojów operowych oraz utworów zgoła lżejszego pochodzenia. Arie, pieśni i piosenki - wszystko ulega talentowi mistrza ("ja wam wszystko wyśpiewam" - jak pieśniarz Cwynkar z Misia). Dla wzmocnienia wrażeń estetycznych do płyt dołączono kolorowy plakat: Mistrz jak żywy.

Magnificat anima mea Dominum, et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo, quia respexit humilitatem ancillae suae. Ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes... Uwielbiaj, duszo moja, sławę Pana mego, Chwal Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego. Bóg mój, zbawienie moje, jedyna otucha, Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha... 

Inna - niż Alberta Schweitzera - próba opisania kompozytora i jego dzieła. 

Arcydzieło w nutach.

Tom I: BWV 846 - 869, tom II: BWV 870 - 893. Jedno z najwspanialszych dzieł muzyki w poręcznym wydaniu (zawsze można mieć przy sobie, kiedy zajdzie taka potrzeba). Aż trudno uwierzyć jaka moc jest ukryta w tych drobnych, czarnych "kropkach i kreskach". Tyle osób szuka czegoś niezwykłego w życiu: a to chyba jeden z największych cudów: muzyka. I to właśnie Ta muzyka - muzyka, którą można usłyszeć dzięki owym niepozornym "kropkom i kreskom". A tak naprawdę dzięki Bogu i Bachowi, który usłyszał ją pierwszy.

Wyjątkowe nagranie: próba odtworzenia muzyki całej mszy, tak jak mogłaby być celebrowana w kościele pod wezwaniem Świętego Tomasza w Lipsku, w 1740 roku, a więc także z udziałem chóru (wiernych) śpiewających hymny. 

24 utwory Jana Sebastiana Bacha w łatwym opracowaniu na fortepian.

Wyciąg fortepianowy wraz z transkrypcją na skrzypce lub altówkę.

Muzyka czysta. Świat dźwięków absolutnych - harmonia niebiańska.

Śpiewa tenor Christoph Pregardien, a na fortepiano (Johann Fritz, Wiedeń 1825, kolekcja Edwin Beunk) gra Andreas Staier.

Przez około dwa stulecia Neapol należał do najważniejszych "muzycznych" miast europejskich. Przynajmniej część niezwykle bogatej twórczości tego okresu (wiek XVIII przyniósł osłabienie sił twórczych) postanowiła wydać na swoich płytach wytwórnia Opus 111 (zaplanowano aż 50 płyt z z serii "Tesori Di Napoli"). Prezentowana płyta jest tomem trzecim z serii. Na płycie XVII i XVIII wieczne perełki (a może błyskotki?) w mistrzowskim wykonaniu Capella De' Turchini pod dyrekcją Antonio Florio. Neapol, a więc oczywiście opera buffa i kompozytorzy jej "złotego wieku". 

Przygnębiający przykład do jakich aberracji może doprowadzić wyuzdane pielęgnowanie "światowych upodobań" i sycenie się dewiacyjnymi podnietami "kultury wyższej". Okaleczanie w imię przyjemności estetycznej odbiorców okaleczonego. Co za bezbożna delektacja. Śpiew kastratów. Wielu, którzy słyszeli nagrania ostatniego żywego kastrata - Alessandro Moreschi, przydomek: Rzymski Anioł, zmarł w 1922 roku - dokonane w latach 1902 i 1904 nie mogli otrząsnąć się z przygnębiającego wrażenia, jakie wywołuje nienaturalny, rozpaczliwie smutny śpiew nieszczęśnika. Na płycie oferowanej występuje Flavio Colusso, rzecz jasna już nie kastrat, tylko współczesny "sopranista", więc jeśli ktoś lubi mężczyzn śpiewających cienkim głosem...

Dwieście lat operowych i kościelnych popisów wokalnych. Na pierwszej płycie muzyka włoska, na drugiej europejska (wydawca uznał, że twórczość włoska wymaga specjalnego wyróżnienia), a na trzeciej wykonawcy prowadzą słuchacza od baroku do stylu klasycznego (czyli od Telemanna do Beethovena). W sumie cztery godziny wirtuozerskich popisów "najdoskonalszego instrumentu dętego" w skali trzech oktaw.