Albert Schweitzer, Bach. Biografia

Partytury sześciu "Koncertów brandenburskich", czyli, jak napisano na stronie tytułowej: "Joh. Seb. Bach Sechs Brandenburgische Konzerte Nach dem Autograph herausgegeben von Kurt Soldan Nachwort von Ludwig Landshoff, Edition Peters Leipzig/Dresden", albo jak całość zatytułował sam Bach: "Six Concertos Avec plusieurs Instruments Dediees A Son Alteste Royalle Monseigneur Cretien Louis Marggraf de Brandenbourg etc. etc. etc. par Son tres-humble & tres obeissant Serviteur Jean Sebastian Bach Maitre de Chapelle de S.A.S. le Prince regnant d'Anhalt-Coethen".

Inna - niż Alberta Schweitzera - próba opisania kompozytora i jego dzieła. 

Nuty czterech suit orkiestrowych BWV 1066-1069 (w oryginale francuski tytuł Ouvertures) Jana Sebastiana Bacha.

Tom I: BWV 846 - 869, tom II: BWV 870 - 893. Jedno z najwspanialszych dzieł muzyki w poręcznym wydaniu (zawsze można mieć przy sobie, kiedy zajdzie taka potrzeba). Aż trudno uwierzyć jaka moc jest ukryta w tych drobnych, czarnych "kropkach i kreskach". Tyle osób szuka czegoś niezwykłego w życiu: a to chyba jeden z największych cudów: muzyka. I to właśnie Ta muzyka - muzyka, którą można usłyszeć dzięki owym niepozornym "kropkom i kreskom". A tak naprawdę dzięki Bogu i Bachowi, który usłyszał ją pierwszy.

Wyciąg fortepianowy wraz z transkrypcją na skrzypce lub altówkę.

Arcydzieło, które jest przebojem muzyki klasycznej - dzięki temu opracowaniu może trafić pod (muzykujące) strzechy.

Wyjątkowe nagranie: próba odtworzenia muzyki całej mszy, tak jak mogłaby być celebrowana w kościele pod wezwaniem Świętego Tomasza w Lipsku, w 1740 roku, a więc także z udziałem chóru (wiernych) śpiewających hymny. 

Academy of St. Martin-in-the-Fields, czyli perła klasycznego stylu nagrań, niewrażliwego na inwazję interpretacji "na instrumentach z epoki", a Christopher Hogwood posłuszny (jeszcze) batucie Neville'a Marriner'a.

Barbara Hendrix - piękny głos w muzyce płynącej i zawieszonej ponad wiekami. Dlaczego utwory oznaczone numerem 5-tym mają skłonność do stania się "przebojami"? Nie inaczej w tym wypadku - wszak piąta suita to jeden z "hitów" muzyki klasycznej.

Seria nagrań J. E. Gardinera reklamowana jest jako "muzyczna pielgrzymka". Ale, żeby nie urazić postępowego gustu współczesnego konsumenta produkcji fonograficznej, zadbano o to, by okładki doskonale kamuflowały historyczne, religijne tło całości. Zdjęcia zdobiące płyty mogłyby równie dobrze ozdobić jakiś album "z pięknymi fotografiami ze świata", czy folder biura podróży. Nic, co mogłoby naruszyć dyrektywę o laicyzacji kultury. Wydawnictwo "neutralne światopoglądowo", mistrzowskie w formie i heretyckie w treści (jakże często boski artyzm służy szatańskim ideologiom). Niezły bałagan - typowy produkt dla "elitarnych odbiorców kultury wyższej" na początku XXI wieku. Pieczętowanie tego duchowo-kulturowego Frankensteina literami SDG brzmi jak szyderstwo.