Wybrane pieśni cerkiewne (Selected Church Hymns), 2 płyty winylowe

Płyta ma angielski tytuł, bo to jest język, jakim na co dzień porozumiewali się PRL-owscy melomani. Na drugiej stronie okładki wydawca zamieścił opis w języku tubylców, dzięki czemu każdy szary wielbiciel wyjątkowej muzyki kameralnej (wszak na płycie nagrano jedyne trio fortepianowe Czajkowskiego) mógł się dowiedzieć kto i co gra. A grają mistrzowie: Maria Wiłkomirska, Wanda Wiłkomirska i Kazimierz Wiłkomirski.

Męski Chór Kameralny, dyrygent M. Milkow. Płyta bułgarska - co słychać, nie tylko widać.

Sergei Vasilevich Rachmaninov, Vespers (Vsenoshchnoye Bdeniye), Op. 37, Russian Choral Music, USSR Ministry of Culture Chamber Choir Valeri Polyansky

Pieśni wykonują śpiewacy bułgarscy, nagranie z okazji 1300-lecia Bułgarii.

Kolędy prawosławne i polskie w wykonaniu Zespołu Muzyki Cerkiewnej.

Nagranie koncertowe, więc publiczność żyje i reaguje z zachwytem i uniesieniem - bo to rosyjska publiczność - na miniatury symfoniczne, które skomponowali: M. Glinka, A. Borodin, M. Musorgski, A Ladow, M. Bałakiriew, P. Czajkowski, S. Tanejew, A. Areński, S. Rachmaninow, N. Rimski-Korsakow, A. Głazunow, A. Skriabin, a które wykonuje z profesjonalizmem równym zaangażowaniu publiczności Związkowa Akademicka Orkiestra Symfoniczna, prowadzona przez Jewgienija Swietłanowa. 

Wykonawcy: Lazar Berman, Londyńska Orkiestra Symfoniczna, dyryguje Claudio Abbado.

Od tego utworu - jak się powszechnie sądzi - zaczęła się muzyka nowoczesna XX wieku. Podtytuł głosi, że są to "obrazy z życia pogańskiej Rusi". Tyle zaangażowania, a  kompozytor nie zamieszkał w nowej "pogańskiej Rusi", czyli ZSRR. Podobno chciał mieć nawet polskie obywatelstwo, ale nic z tego nie wyszło (był herbu Sulima, a pra pra przodek kompozytora porwał polskiego króla, taka rodzinka!). 

Pieśni prawosławnej liturgii Wielkanocnej w wykonaniu Moskiewskiego Chóru Liturgicznego, którym dyryguje Ojciec Ambroży. Zmartwychwstanie Pańskie opiewane po rosyjsku i głosami jedynie męskimi.

Nagrania z XIV Festiwalu, z 1979 roku i z XV Festiwalu, z 1980 roku. Jak zawsze "wielkie materii pomieszanie", od muzyki dawnej do muzyki współczesnej. Wszystkie nagrania są wyjątkowe, ale jedno szczególnie zwraca uwagę, bo budzi emocje nie tylko estetyczne. Jest to Arnolda Schonberga "Ocalały z Warszawy" (z recytacją Aleksandra Bardiniego). Utwór, który coraz mocniej próbuje się ideologicznie interpretować według aksjomatów narzucanych przez "przedsiębiorstwo holocaust". Cóż, pieniądz rządzi, nawet w takich błahostkach jak krytyka muzyczna.

Dwie płyty z zarejestrowanymi fragmentami czterech festiwali z udziałem światowej sławy wykonawców. Festiwale: XVI (1981), XVII (1982), XVIII (1983) i XIX (1984). Stan wojenny skłaniał do chóralnych modlitw. 

Na wędrówkę po Bieszczadach.