Gyorgy Ligeti. 2 płyty CD: Strng Quartet No.1,2; Ramifications; 6 Bagatelles; Lux Aeterna; 3 Phantasien nach Friedrich Holderlin; 4 Hunagrian Songs; Hungarian Studies; 3 Hungarian Folk Songs; Songs from Matraszentimre; 2 Hungarian Songs.

Luigi Boccherini i jego przebojowe kwintety oraz kwartet na smyczki, tym razem w wykonaniu Cuarteto Casals. Pewien znajomy Antykwariatu zauważył, że dla osób wykształconych na dawnych interpretacjach (I Musici, Romero, Academy Of St Martin In The Fields Chamber Ensemble, Quartetto Italiano, Casals, itd., itd.) współczesne wykonanie brzmi jak muzyczne ADHD. Nagranie zdobyło bardzo dobre recenzje. Taka była moda w 2011 roku: strojenie i bardzo dziarskie wykonanie miało dodać wigoru muzyce nocnego Madrytu, zbyt ugładzonej przez manierę eleganckich sal koncertowych. Ale lata lecą, a nowości nigdy dosyć (zwłaszcza, że trzeba jeszcze raz sprzedać to, co już jest niemal do bólu "ograne"). I zapewne dzisiaj, dla współczesnej wrażliwości, nagranie Cuarteto Casals będzie się jawiło jako klasycznie stonowane - tak stonowane, że na pewno znowu będzie wymagało "nowatorskiego odczytania i interpretacji" i nowego nagrania przez kolejne pokolenie młodych, jeszcze bardziej dziarskich muzyków, w świecie jeszcze bardziej przygniecionym hałasem.

Dwie płyty z zarejestrowanymi fragmentami czterech festiwali z udziałem światowej sławy wykonawców. Festiwale: XVI (1981), XVII (1982), XVIII (1983) i XIX (1984). Stan wojenny skłaniał do chóralnych modlitw. 

Nagranie wyróżnione: Un evenement Telerama i Choc Le Monde de la Musique. 

Tak o płycie informowało Polskie Centrum Informacji Muzycznej: "Monograficzna płyta jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów czasu postmodernizmu. Kompozycje tu nagrane doskonale wyznaczają jego idiom kompozytorski, na który składają się przede wszystkim dwa elementy: faktura heterofoniczna oraz specyficzna technika surkonwencjonalizmu (określenie kompozytora), polegająca na ujawnieniu niejako jedynie fragmentów narracji muzycznej, tak, aby słuchacz musiał siłą wyobraźni zrekonstruować całość. Utwory charakteryzuje "poszarpany" tok rytmiczny oraz bogactwo środków kolorystycznych. W konsekwencji niezwykle wyrazisty, oryginalny styl kompozytorski Szymańskiego jest doskonale rozpoznawalny dla każdego, kto choć raz zetknął się z jego muzyką."