Vinci, Leo. L'Opera Buffa Napoletana, płyta CD

Kolekcja La Scala, Najsławniejsze opery świata na płytach DVD. Kolekcja obejmuje 70 płyt DVD z najsłynniejszymi operami: Aida, Tosca, Wilhelm Tell, Don Giovanni, Cosi fan tutte, Carmen, Nieszpory sycylijskie, Traviata, Dwaj Toskariusze, Falstaff, Makbet, Dziewczyna z Zachodu, Trubadur, Korsarz, Poławiacze pereł, Mahomet II, Pia de’Tolomei, Don Carlos, Madame Butterfly, Turandot, Król z Lahore, Łucja z Lammermooru, Opowieści Hoffmana, Norma, Attyla, Adriana Lecouvreur, Gioconda, Dziewica z jeziora, I Capuleti e i Montecchi, Dafne, Idomeneo król Krety, Agrippina, Maria Stuart, Lo frate‘nnamorato, La gazzetta, Rigoletto, Nabucco, Bianca i Falliero, Wesele Figara, Tristan i Izolda, Orfeusz, Złoto Renu, Uprowadzenie z seraju, Walkiria, Hans Heiling, Zygfryd, Ernami, Zmierzch bogów, Miłość do trzech pomarańczy, Czarodziejski flet, Anna Bolena, Thais, Córka pułku, Lukrecja Borgia, Trojanie, Juliusz Cezar, Kopciuszek, Gianni Schicchi, Włoszka w Algierze, Hugonoci, Sroka złodziejka, Cyganeria, Il Crociato In Egitto, Ariodante, Ercole su’l Termodonte, Mefistofeles, Napój miłosny.

Całość zamyka płyta Najpiękniejsze chóry operowe. Każda opera ma swój zeszyt z opracowaniem krytycznym, zeszyty zebrane w jednym specjalnym, solidnym segregatorze.

Węgierski Baryton Sandor Solyom-Nagy w ariach z oper Wagnera: Śpiewacy norymberscy, Tannhauser, Parsifal, Złoto Renu. Orkiestra i chór Węgierskiej Opery Państwowej, dyryguje Janos Ferencsik. Płyta winylowa, nagranie cyfrowe. 

Tosca, czyli Pchła Szachrajka. Jakieś fatum, czy co? Opera wystawiona przez sowietów w czasach stalinowskich miała tytuł nie "Tosca", ale "Bitwa o Komunę" i działa się w Paryżu, w roku 1871. Tosca ginęła rozstrzelana, dzierżąc do ostatniego tchnienia czerwony sztandar. Płyta sprzedawana przez nas też powinna mieć w zasadzie inny tytuł, bo jest "twórczą" kontynuacją socrealizmu sowieckiego. Przedstawienie socjalistyczne w formie i narodowe w treści, w którym siły zła to księża katoliccy w sutannach: tworzą tajną policję, donoszą, śledzą, uczestniczą w egzekucjach. I -co najważniejsze - torturują. Jak to księża. I stroją bardzo złe, podstępne miny i grymasy. Jedynie Tosca i jej kochanek (no i więźniowie rzecz jasna) nie noszą sutann i biretów czy habitów. Znajomy Antykwariatu przekonywał nas, że skoro Tosca jest ukochana przez publiczność, a pogardzana przez krytykę, przeto reżyserka uznała, że nic tak nie rozochoci krytyki, jak karykatura Kościoła (katolickiego). Pewnie jej się udało, bo inscenizacja jest tak ideologiczna, że sprawia momentami wrażenie parodii, a czasem celowego bluźnierstwa (krucyfiks i stół, niczym ołtarz, na którym najczarniejszy charakter chce pofolgować swoim zwyrodniałym chuciom). Ach, ten okrutny i wyuzdany Kościół - zrobi wszystko, by zniszczyć miłość. Sprzedawana płyta będzie cennym eksponatem w zbiorach sztuki socrealistycznej.

Opera buffa w wykonaniu Hamburgische Staatsoper. Dyryguje Charles Mackerras.

Wesoła wdówka w tradycyjnym wykonaniu San Francisco Opera.

Płyta winylowa "już nie Polskich Nagrań" "Muza".

Wiesław Ochman w ariach z oper: Don Juan, Tosca, Gioconda, Rycerskość wieśniacza, Manon Lescaut, Fedora, Cyganeria, Andrea Chenier, Pajace, Madam Butterfly, Napój miłosny. Orkiestra Teatru Wielkiego, dyryguje Mieczysław Nowakowski.

Śpiewa tenor Christoph Pregardien, a na fortepiano (Johann Fritz, Wiedeń 1825, kolekcja Edwin Beunk) gra Andreas Staier.

Absolutny biały kruk! Rewelacyjnie nagrana i doskonale brzmiąca... kaseta magnetofonowa! (Już drugi wykrzyknik, a maluczko, a będą następne! - o, już nawet są!) Perła dla miłośników muzyki dawnej. Oto przed Państwem zespół Fiori Musicali, grający na dawnych instrumentach i na wspaniałych organach (!) gdańskich (organy Bazyliki Mariackiej i Bazyliki św. Mikołaja w Gdańsku) utwory z zapomnianych rękopisów! Jedyne takie nagrania! Siedemnastowieczni kompozytorzy (Marcin Milczewski, Marcin Gremboszewski, Kaspar Forster, Johann Balthasar Christian Freislich oraz jeden, szesnastowieczny anonim) ożyli dzięki Zygmuntowi M. Szweykowskiemu i Wojciechowi Ziębie, którzy opracowali rękopisy (i rzecz jasna ożyli również dzięki muzykom Fiori Musicali, którzy wyczarowali z odtworzonych partytur zachwycającą muzykę).

"La purpura de la rosa" - biały kruk hiszpańskiej muzyki barokowej, a jednocześnie muzyki z "Nowego Świata", bo jest to pierwsza opera z Ameryki Południowej. Libretto Pedro Calderon de la Barca (szaleństwo fantazji i poezji hiszpańskiego baroku), muzyka Tomas de Torrejon de la Velasco (nieprawdopodobne połączenie dwóch światów muzycznych: hiszpańskiego i południowoamerykańskiego). Nagrania dokonano wykorzystując rękopis z 1701 roku przechowywany w Peruwiańskiej Bibliotece Narodowej w Limie. Na pierwszej płycie nagrano "Miłość Venus i Adonisa", na płycie drugiej "Zemstę Marsa". Skarb dla miłośników muzycznego baroku.

Kameralna muzyka, ale wyjątkowa, bo sceniczna: mini-opera (o maxi-pysze i próżności kobiecej). Co czeka mężczyznę, który stanie się świadkiem, jak kobieta przywraca sobie utracone wdzięki, a nawet rzecz - z istoty nieprzywracalną - czyli "niewinność" - dziewictwo? Przed okrutnym wyrokiem nie uchroni takiego nieszczęśnika ani nieświadomość i przypadkowość popełnionej niedyskrecji (normalnie do oceny moralnej czynu konieczne jest jego świadome popełnienie), ani podziw dla "regenerowanej" urody. Ujawnienie tajemnicy przywracania kobiecych wdzięków i powabów - oto zbrodnia, której kobieta nigdy, nikomu nie wybaczy. A wyrok jest jeden: śmierć i to zadana w sposób sadystycznie wymyślny. "Kobieto, puchu marny...". Wykonanie utworu, dokonane pod kierunkiem Williama Christie, również wyjątkowe, nagradzane m. in. za wierność epoce ("Un evenement ffff Telerama" :)