International Cantata - Oratorio Festival Wratislavia Cantans 1979 i 1980. Dwie płyty winylowe

Wydawnictwo niezwykłe: Bach wykonywany tradycyjnie i w aranżacjach i opracowaniach niestandardowych. Obok wykonań Glenna Goulda na płytach znajdziemy utwór organowy grany przez orkiestrę czy klawesynowy na syntezatorze Mooga. Ciekawostka.

"Divine Liturgy for the Feast of St Peter and St Paul." The Russian Patriarchate Choir, Anatoly Grindenko. Płyta z nagrodami (zachowały się nalepki, którymi była ozdobiona foliowa koszulka płyty): "CHOC Le Monde de la Musique", "DIAPASON  D'OR".

Współczesny kompozytor muzyki poważnej (1923 - 2006), który dzięki "Odysei kosmicznej" Kubricka wkroczył na teren muzyki popularnej. Węgierskie pochodzenie, więc kontynuator dzieła Bartoka i Kodalyego.

Jeśli płyty nie spełnią oczekiwań można je zwrócić. Przynajmniej tak było w PRL-u: reklamacje uwzględniane były tylko na podstawie paragonu. A my sprzedajemy płyty z paragonem, albo... paragon z płytami. Zachowany paragon bowiem to rarytas: pochodzi z Ośrodka Kultury i Informacji NRD. I sami nie wiemy, co jest większą atrakcją: płyty, czy paragon. Całość to zestaw oryginalny i niepowtarzalny.

Haydn. Cacilien-Messe, Paukenmesse - Mass in Time of War, Kleine Orgelmesse. Nagrania z lat sześćdziesiątych w cyfrowej edycji.  

Rarytas dla miłośników dawnej muzyki - wiek XVII. Heinrich Schutz i jego wyśpiewane ostateczne sprawy człowieka: śmierć i Sąd Boży. Niemal doskonała rekonstrukcja dzieła i rewelacyjne wykonanie.

Joseph Haydn, The Creation (Die Schopfung). Pierwsze nagranie - ze 120 muzykami i 80 śpiewakami - którego celem było odtworzenie skali i brzmienia wykonania, jakim dyrygował Haydn w Wiedniu. Jeszcze jedno niezwykłe dokonanie Christopher'a Hogwood'a.

Huelgas Ensemble (Paul Van Nevel) w dziele, które - w rodzaju swoim - poprzedzało operę. Dla miłośników muzyki dawnej rzecz, w zasadzie, obowiązkowa. 

Wyjątkowy zbiór nagrań: Wolfgang Amadeus Mozart, wszystkie utwory sakralne na trzynastu płytach CD. Wydawnictwo obejmuje całą muzykę sakralną, jaką skomponował Mozart: od Kyrie K. 33, czyli od utworu skomponowanego w Paryżu w 1766 roku (Wolfi miał wówczas zaledwie dziesięć lat), po Requiem z roku 1791 - roku śmierci kompozytora. Nagrania są efektem dwudziestu lat współpracy Nikolaus'a Harnoncourt'a z Concentus musicus Wien, z Arnold Schoenberg Chor oraz z wieloma najwybitniejszymi śpiewakami końca XX wieku. Skarb melomana.

Węgierskie, licencyjne wydanie jednego z klasycznych nagrań Deutsche Grammophon (nagrania dokonano w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku). Klasyka po trzykroć: muzyka klasyczna, klasycznie nagrana i klasycznie wykonana, czyli przed czasami maniery "nagrań na instrumentach z epoki".

Utwór sprowokowany średniowieczem, a skomponowany w 1937 roku przez narodowosocjalistycznego kompozytora. Czuć adekwatną (do czasów powstania) potęgę mocy. Węgierskie wydanie nagrania EMI. Wykonawcy: Raymond Wolansky, Gerhard Unger, Lucia Popp, John Noble.

Tak o płycie informowało Polskie Centrum Informacji Muzycznej: "Monograficzna płyta jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów czasu postmodernizmu. Kompozycje tu nagrane doskonale wyznaczają jego idiom kompozytorski, na który składają się przede wszystkim dwa elementy: faktura heterofoniczna oraz specyficzna technika surkonwencjonalizmu (określenie kompozytora), polegająca na ujawnieniu niejako jedynie fragmentów narracji muzycznej, tak, aby słuchacz musiał siłą wyobraźni zrekonstruować całość. Utwory charakteryzuje "poszarpany" tok rytmiczny oraz bogactwo środków kolorystycznych. W konsekwencji niezwykle wyrazisty, oryginalny styl kompozytorski Szymańskiego jest doskonale rozpoznawalny dla każdego, kto choć raz zetknął się z jego muzyką."

Sergei Vasilevich Rachmaninov, Vespers (Vsenoshchnoye Bdeniye), Op. 37, Russian Choral Music, USSR Ministry of Culture Chamber Choir Valeri Polyansky

Heinrich Schutz - najwybitniejszy kompozytor niemiecki przed Janem Sebastianem Bachem. Narodziny muzyki religijnej baroku. Nagrania wybitne i wyjątkowe, tym bardziej warte uwagi, że wykonawcami partii wokalnych są w większości polskie śpiewaczki i polscy śpiewacy.

Płyta winylowa "już nie Polskich Nagrań" "Muza".

Wolfgang Amadeus Mozart, Requiem. Cecilia Gasdia, Mario Malagnini, Manuela Custer, Ernesto Morillo. Orchestra Sinfonica Del Festival Di Pasqua. Conduced by Tamas Pal. Directed by Enrico Castiglione. Filmed at St. Ignazio Church in Rome, Italy, 4/2001.

Dwie płyty z zarejestrowanymi fragmentami czterech festiwali z udziałem światowej sławy wykonawców. Festiwale: XVI (1981), XVII (1982), XVIII (1983) i XIX (1984). Stan wojenny skłaniał do chóralnych modlitw. 

"La purpura de la rosa" - biały kruk hiszpańskiej muzyki barokowej, a jednocześnie muzyki z "Nowego Świata", bo jest to pierwsza opera z Ameryki Południowej. Libretto Pedro Calderon de la Barca (szaleństwo fantazji i poezji hiszpańskiego baroku), muzyka Tomas de Torrejon de la Velasco (nieprawdopodobne połączenie dwóch światów muzycznych: hiszpańskiego i południowoamerykańskiego). Nagrania dokonano wykorzystując rękopis z 1701 roku przechowywany w Peruwiańskiej Bibliotece Narodowej w Limie. Na pierwszej płycie nagrano "Miłość Venus i Adonisa", na płycie drugiej "Zemstę Marsa". Skarb dla miłośników muzycznego baroku.

Jeszcze jedna "inicjatywa" z okazji obchodów 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika. Obchody były PRL-owskie, a więc organizowane państwowo, a to oznaczało, że w "inicjatywach" brały udział nie tylko różne państwowe organizacje (harcerzom przewodził Sekuła Ireneusz - późniejszy biznesmen i samobójca, który zastrzelił się trzema strzałami w brzuch i jednym w ścianę), ale i państwowe firmy. Polskie Nagrania MUZA wydały m.in. prezentowane dwie płyty: na pierwszej muzyka dawna, współczesna Kopernikowi. Na drugiej muzyka XX-wieczna, Kopernikowi poświęcona.

Dwieście lat operowych i kościelnych popisów wokalnych. Na pierwszej płycie muzyka włoska, na drugiej europejska (wydawca uznał, że twórczość włoska wymaga specjalnego wyróżnienia), a na trzeciej wykonawcy prowadzą słuchacza od baroku do stylu klasycznego (czyli od Telemanna do Beethovena). W sumie cztery godziny wirtuozerskich popisów "najdoskonalszego instrumentu dętego" w skali trzech oktaw.