Muzyka klasyczna

Orkiestrą Sowieckiego Ministerstwa Kultury dyryguje Giennadij Rożdiestwienski.  

Płyta opatrzona nadrukiem informującym, że przyznano jej "Grand Prix National Paris". Nagród tak nazwanych było, jest i będzie całe mnóstwo: od nagród w wyścigach końskich, konkursach cukierniczych, konkursach malarskich, po wystawy rybek akwariowych (czym chata - czyli "Paris" - bogata). Kompozytor francuski (choć przyznaje się do niego również Szwajcarski Bank Narodowy), dyrygent też francuski, więc w zasadzie nagroda czeskim muzykom się należała.

Rosyjski wirtuoz, Andrei Gavrilov, w przededniu światowej kariery, która niewątpliwie doszłaby do skutku, gdyby nie - jakże pospolite, choć tragiczne - represje komunistycznej dyktatury. Kariery ostatecznie nie zastopowano, ale jednak istotnie ją przyhamowano i opóźniono.

Baryton Andrzej Hiolski na żywo i w studio radiowym. Dyrygują Kazimierz Kord i Tadeusz Strugała. Wydały, w kilka lat po koncertach, Polskie Nagrania Muza, próbując zrobić okładkę na poziomie światowym, tzn. drukując grzbiet. Okładki z zadrukowanym grzbietem były technologicznie niewykonalne w PRL-u i tym razem (rok wydania płyty: 1988) tradycji stało się zadość. Ogólnie jakość Polskich Nagrań: okładka z cienkiego papieru, płyta od nowości ma trzaski. Ale dla miłośników winylu, Mahlera i Hiolskiego to tylko zalety.

Wielką Orkiestrą Symfoniczną PR i TV w Katowicach dyryguje Jacek Kasprzyk.

Academy of St. Martin-in-the-Fields, czyli perła klasycznego stylu nagrań, niewrażliwego na inwazję interpretacji "na instrumentach z epoki", a Christopher Hogwood posłuszny (jeszcze) batucie Neville'a Marriner'a.

Muzyka XX wieku. Muzyka czasów nieustannych rzezi, milionów mordowanych i głodzonych na rozkaz opętanych szaleńców. Jakie czasy, taka sztuka. Czy dziwne, że zachwytom melomanów przeciwstawia się głos normalnych ludzi, którzy w muzyce tej słyszą tylko hałas i chaos? Podobnie żołnierze, czekający tylko na śmierć w błotnistych i cuchnących okopach, nie są w stanie dostrzec strategicznego piękna bitwy, którym upajają się marszałkowie. XX wiek i jego muzyka, sztuka, kultura,... Cały XX wiek. Szaleństwo pozostanie szaleństwem, nawet, kiedy zostanie nazwane normą, dysharmonia pozostanie gwałtem na harmonii, nawet, gdy zostanie nazwana porządkiem.

Czterech klawesynistów (Zuzana Ruzickova, David Roblou, Janos Sebestyen, Giedre Luksaite-Mrozkova) i Orkiestra Kameralna Czeskiej Filharmonii (dyr. Petr Skvor) w sześciu przebojowych koncertach. Nagrania dla miłośników tradycyjnego wirtuozostwa. 

Wydawnictwo niezwykłe: Bach wykonywany tradycyjnie i w aranżacjach i opracowaniach niestandardowych. Obok wykonań Glenna Goulda na płytach znajdziemy utwór organowy grany przez orkiestrę czy klawesynowy na syntezatorze Mooga. Ciekawostka.

Wybór arii, chorałów i recytatywów z Pasji wg Św. Jana. Nagranie z 1975 roku, wydane w 1977.

Na płycie uwertury: Egmont, Coriolan, Fidelio, Leonora (1,2 & 3). 

Płytę nagrano w 1966 roku, a w wersji monofonicznej została wydana w 1968 roku - paradoksalne tło muzyczne inwazji na Czechosłowację. Wersję stereofoniczną wydano w 1969 roku: w życiu prawdziwym ucisk monopartyjności, a wśród rzeczy iluzja wolnej przestrzeni.

Niezwykle rzadkie nagranie - wszystkie utwory fortepianowe Beethovena na 4 ręce. Utwory również rzadkie, w zasadzie margines twórczości kompozytora. Wykonawcy: Hans Kann, Rosario Marciano. Nagranie: Prof. Hans Kann, Wiedeń.

Beethoven: Piano Concerto No. 3 in C Minor, Op. 37. Historyczne wykonanie: Clara Haskil i Orchestre Des Concerts Lamoureux, Igor Markevitch. Historyczne wykonanie i historyczne nagranie: rodził się system stereo, który CBS nazywał "Radial Sound". 

Arcydzieło.

Przebój muzyki klasycznej w przebojowym wykonaniu - złota płyta na Węgrzech.

Dziewiąta Beethovena - ulubiony utwór Niuni. Niuni Europejskiej.

Nagrania w międzynarodowej obsadzie. Polski kompozytor z XX wieku, obdarzony "bogatą i złożoną osobowością", który napisał "najbłyskotliwszy utwór jazzowy od czasów Rhapsody in Blue Gershwina" - mowa o trzecim utworze na płycie. A zatem posłuchajmy, czy rzeczywiście...

Polski kompozytor (1896 - 1979) i jego dwie słynne kompozycje. Drugie nagranie na żywo, z Festiwalu "Warszawska Jesień" 1978.  

Recital odbył się w Moskiewskim Konserwatorium 6 października 1974 roku. Nagranie całkowicie "na żywo" - oprócz muzyki słyszymy publiczność (publiczność przeżywa, kaszle, wierci się w fotelach, a fotele, jak to fotele - skrzypią...).