Siergiej Rachmaninow, III Koncert fortepianowy d-moll, op. 30, płyta winylowa

Zoltan Kocsis - fortepian, Orkiestra Symfoniczna San Francisco, dyryguje Edo De Waart.

Koncert Nr 2 Op.18 gra Francois-Rene Duchable, a Orkiestrą Filharmoniczną ze Strasbourga dyryguje Theodor Guschlbauer. Koncert Nr 3 Op.30 gra Borys Bieriezowski, a Philharmonia Orchestra dyryguje Eliahu Inbal.

Seria: Spanish Classics. Muzyka z Kraju Basków, z pierwszej połowy XX wieku.

Sergei Vasilevich Rachmaninov, Vespers (Vsenoshchnoye Bdeniye), Op. 37, Russian Choral Music, USSR Ministry of Culture Chamber Choir Valeri Polyansky

Wielką Orkiestrą Symfoniczną Radia Moskiewskiego dyryguje Giennadij Rożdiestwienski (Геннадий Рождественский), Ludowy Artysta ZSRR, odznaczony m. in. Medalem Sierpa i Młota, co - jak napisaliśmy przy I Symfonii - jest chyba najstosowniejszym odznaczeniem dla mistrza batuty. Na pociechę dostał też wiele innych nagród, z najcenniejszą - leninowską.

Ostatni duży utwór Czajkowskiego - sprawy ostateczne w życiu i ostateczne, muzyczne zmaganie z nimi. Tym razem w interpretacji muzyków czeskich, których poprowadził słynny Lovro von Matacic. Nagrania wyjątkowe, bowiem dokonane w lutym 1968 roku, w czasie "Praskiej Wiosny". Interesujący jest wpływ, jaki miał kontekst społeczny i polityczny na formę artystów. Nadzieja wolności wobec goryczy pożegnania z życiem. Zwykle mówi się o okolicznościach i warunkach, w jakich było komponowane - powstawało dzieło. Tymczasem nie bez znaczenia są też okoliczności i warunki jego wykonania. Niniejsze nagranie jest ciekawym tego świadectwem.

Winylowa płyta "Muzy" ze śpiewami prawosławia. 

Nagranie koncertowe, więc publiczność żyje i reaguje z zachwytem i uniesieniem - bo to rosyjska publiczność - na miniatury symfoniczne, które skomponowali: M. Glinka, A. Borodin, M. Musorgski, A Ladow, M. Bałakiriew, P. Czajkowski, S. Tanejew, A. Areński, S. Rachmaninow, N. Rimski-Korsakow, A. Głazunow, A. Skriabin, a które wykonuje z profesjonalizmem równym zaangażowaniu publiczności Związkowa Akademicka Orkiestra Symfoniczna, prowadzona przez Jewgienija Swietłanowa. 

Radzieckie nagranie pieśni cerkiewnych na 2 płytach winylowych. 

Płyta ma angielski tytuł, bo to jest język, jakim na co dzień porozumiewali się PRL-owscy melomani. Na drugiej stronie okładki wydawca zamieścił opis w języku tubylców, dzięki czemu każdy szary wielbiciel wyjątkowej muzyki kameralnej (wszak na płycie nagrano jedyne trio fortepianowe Czajkowskiego) mógł się dowiedzieć kto i co gra. A grają mistrzowie: Maria Wiłkomirska, Wanda Wiłkomirska i Kazimierz Wiłkomirski.

Określenie "płyta winylowa" ma w tym wypadku wyjątkowe znaczenie. Płyta ma 10 cali i przypomina do złudzenia płyty szelakowe, bo pochodzi z okresu Polskich Nagrań, w którym rozpoczęto produkcje płyt winylowych. Winyl był twardy i takiej jakości, że po przeszło sześćdziesięciu latach zaczął się lekko deformować na powierzchni (płyta jest równa, tylko dostała jakby lekkich bąbelków). Nagrano ją w 1957 - dzisiaj na pewno zachwyci miłośników "szumu czarnej płyty": szumu jest rzeczywiście dużo:)

"Frederic Chopin: Etudes Op. 10 & Op. 25, Maurizio Pollini, Piano". Płyta winylowa wydana w dwanaście lat po  zwycięstwie pianisty na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w 1960 roku.

Dwa poematy symfoniczne: Till Eulenspiegel i Don Juan w wykonaniu Budapesztańskiej Orkiestry Symfonicznej, którą dyryguje Ken-Ichiro Kobayashi.

Piotr Czajkowski, VI Symfonia h-moll "Patetyczna" op. 74. Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, dyryguje Jerzy Semkow.

Płytę, wydaną w 1982 roku, nagrała Leningradzka Orkiestra Kameralna Muzyki Dawnej i Nowoczesnej. Tytuł orkiestry wskazuje na rozmach interpretacyjny zaiste godny szerokiej jak świat duszy rosyjskiej. Edward Sierow, dyrygent orkiestry, mógł - jak widać - poprowadzić orkiestrę do boju na każdego kompozytora. Tak czy inaczej płyta zagrana solidnie, zgodnie ze standardami sowieckiego wykonawstwa. Wydana również zaskakująco dobrze: zarówno tłoczenie, jak i okładka (karton, lakierowanie, grzbiet) "kak u lyudi". 

Antonin Dvorak. Concerto In G Minor for Piano and Orchestra, Op. 33. Radoslav Kvapil - Piano. Brno State Philharmonic Orchestra. Frantisek Jilek - Conductor. Recorded at the "Stadion", Studio Brno, from 21 to 22 december, 1978. Tyle opisu. A jeśli chodzi o okładkę to jest na co popatrzeć: śledzenie wszystkich szczegółów obrazu, domyślanie się, czy dopowiadanie do nich historii (np. para w powozie na promie, fajczarz i kobieta na łodzi przy brzegu,...) może zająć czas poświęcony na słuchanie nagrania. A może nawet dłużej - wszystko kwestią wyobraźni uniesionej muzyką...

Płyta opatrzona nadrukiem informującym, że przyznano jej "Grand Prix National Paris". Nagród tak nazwanych było, jest i będzie całe mnóstwo: od nagród w wyścigach końskich, konkursach cukierniczych, konkursach malarskich, po wystawy rybek akwariowych (czym chata - czyli "Paris" - bogata). Kompozytor francuski (choć przyznaje się do niego również Szwajcarski Bank Narodowy), dyrygent też francuski, więc w zasadzie nagroda czeskim muzykom się należała.