Messerschmitt Me-321 D-1 Gigant, 1:72 scale, Ilaleri No 104, model plastikowy

Messerschmitt Me-321 Gigant - legendarny szybowiec i legendarny model. Co tu trzeba więcej pisać?

By John R. Beaman, Jr. & Jerry L. Campbell, illustrated by Don Greer. Jednym słowem, oprócz angielskiego tekstu, moc zdjęć, rysunków i tablic barwnych.

Model niemieckiego samolotu myśliwskiego z II wojny światowej, do samodzielnego sklejenia. 

Model wydany w 1995 roku. Na okładce błędnie oznaczony jako Me 110 (dołączone zdjęcie już poprawnie opisane). Następne wydania bezbłędne.

Tajemnicza, eksperymentalna konstrukcja z lat II wojny światowej - z okresu, kiedy modne było budowanie dwukadłubowych samolotów.

Model niemieckiego samolotu o zmiennym skosie skrzydeł, który nigdy nie wzleciał. Po wojnie doświadczenia zdobyte przy jego konstruowaniu wykorzystano do budowy samolotów F-86 "SABRE", MiG 15, SAAB J-29. Model w dwóch wersjach: prototyp i samolot myśliwski z makietą silnika.

Monografia Me 262 (po czesku i po angielsku) o bardzo wysokiej jakości historycznej i edytorskiej (Czesi mieli "swoje" Me 262). Doskonały papier (kredowy - co widać na zdjęciach) i druk. Bardzo dużo dobrych zdjęć - kolorowe i czarno-białe, w tym wiele zdjęć detali. Zdjęcia z wojny, ale również powojenne. Bardzo dużo tablic kolorowych, wykresów, przekrojów, planów - również archiwalnych. 

Robert Pęczkowski opracował bogatą monografię samolotu Messerschmitt Bf 109E: kilkaset (!) zdjęć, rysunków tablic barwnych całego myśliwca jak i detali. Wiele rysunków i zdjęć z oryginalnej instrukcji obsługi.  

15 samolotów hitlerowskich Niemiec, które, zdaniem autora, były "najbardziej nowoczesne, pionierskie i rewolucyjne". Historia, opisy oraz bardzo dużo materiałów graficznych: zdjęcia, przekroje, malowanie.

Sylwetki sławnych pilotów, opracowania techniczne samolotów, taktyka i historia walk i pojedynków powietrznych. Liczne, pierwszy raz publikowane zdjęcia, kolorowe tablice. Na zakończenie lista pilotów niemieckich i ich zwycięstw. Bardzo ciekawe: stu najlepszych myśliwców Luftwaffe zestrzeliło powyżej 100 samolotów (najlepszy ma na koncie 352 zwycięstwa!), z czego przeważającą część stanowią strącone samoloty sowieckie. Główna strategia i taktyka armii sowieckiej: przytłoczyć wroga ilością. "Ludzi u nas mnogo...".  

Luftwaffe, III Rzesza, lata 1935-45. 32 figurki pilotów i techników z akcesoriami i z dwoma psami, wszystko w skali 1:72. Figurki wyprodukowano w Niemieckiej Republice Federalnej. Ani III Rzesza, ani NRF (czy RFN, jak zwał tak zwał) nie istnieją, ale figurki istnieją i są w stanie dziewiczym.

Książka z serii "Brunatna seria - Narodziny zła". Tym razem złem jest lotnictwo niemieckie: piloci, samoloty, taktyka walki, organizacja. Książka zawiera moc informacji historycznych i technicznych oraz relacji z pierwszej ręki.

Luftwaffe, Trzecia Rzesza, 40 figurek spadochroniarzy, pilotów i obsługi naziemnej z akcesoriami w bardzo realistycznych pozycjach. Skala 1:72.

Książka zawiera wiele informacji, opisów, zdjęć, wykresów, przekrojów autentycznych i historycznych. Została napisana przez niemieckich miłośników hitlerowskiego uzbrojenia, przeto nic dziwnego, że autorzy próbują przekonać czytelnika, że gdyby nie niemieccy konstruktorzy nie byłoby rozwoju lotnictwa odrzutowego na świecie, albo - gdyby było - narodziłoby się w "kilkadziesiąt" (!) lat po wojnie. Uniesieni tym propagandowym zapałem (jak często jedyne, w co się wierzy, to własna propaganda) z równym entuzjazmem niemieccy autorzy opisują konstrukcje udane jak i całkowite porażki, konstrukcje, które rzeczywiście powstały, jak i projekty istniejące jedynie w fantazji. Jakże genialna to nacja - szkoda tylko, że cały swój geniusz wysila by budować narzędzia wojny. No, ale jak celem jest panowanie nad światem, a rasę panów ma utrzymywać praca niewolników, to oczywiste, że ambicją i główną potrzebą jest budowanie czołgów a nie traktorów, czy komór gazowych, a nie szpitali. 

Bardzo dokładny model z makietą silnika, kabiny, mechanizmów podwozia.

Wszystko (lub prawie wszystko) co można (albo co trzeba) wiedzieć (i zobaczyć) o tej wyjątkowej konstrukcji. I jak zawsze w takich wypadkach musimy zadumać się: ach, gdybyż tylko ci wszyscy inżynierowie, konstruktorzy, obdarzeni tak niezwykłymi talentami i umiejętnościami, mogli (i chcieli) tworzyć w czas pokoju, a nie na potrzeby wojny - w jakim pięknym świecie przyszło by nam żyć.

Tajna broń Hitlera, która, niezrealizowana w Niemczech, doczekała się urzeczywistnienia u sowietów. Niemiecki odrzutowy samolot myśliwski z II wojny światowej.

Niemiecki samolot, który nie potrzebował lotniska: na start i lądowanie wystarczało kilkadziesiąt metrów odpowiedniej drogi, łąki, pola. Jego legendę zbudowała m. in. akcja komandosów Skorzenego porwania Mussoliniego. Uwaga! Model wyjątkowy, bo na pudełku oraz w zestawie kalkomanii są swastyki. A jeśli ktoś nie chce robić niemieckiego, hitlerowskiego samolotu, może zbudować model samolotu używanego przez PRL-owskie lotnictwo, bo kalkomania zawiera również biało-czerwone szachownice.   

Model plastikowy w skali 1:72 niemieckiego samolotu myśliwskiego z II wojny światowej (zestaw do samodzielnego sklejenia - na życzenie do modelu można dokupić "blaszkę" fototrawioną).

Kartonowy model niemieckiego nocnego samolotu myśliwskiego z II wojny światowej. 

Foka z latającą bombą. I oczywiście, zgodnie z niemiecką polityką tworzenie historii na nowo, nie ma swastyki. Orwell w praktyce.  

Precyzyjny model (makieta silnika z detalami) z elementami fototrawionymi w zestawie, ale kalkomania bez swastyki. Orwellowskie groby pamięci w praktyce. Nie jest ważne, jaka była prawda, ważne jest, by obecna linia polityczna propagandy niemieckiej obejmowała również cenzurę wyglądu... zabawek wyprodukowanych w Hong Kongu. Ciekawe, czy model jest równie wierny oryginałowi z przeszłości, jak jego kamuflaż? Już nie można się w tym połapać: jeśli samolot ze swastyką jest "nazistowski", a bez swastyki "niemiecki", to na jakich samolotach latali "Naziści", a na jakich "Niemcy"? Aha, ci na swoich i ci na swoich... czyli w pudełku samolot niemiecki. Ale w czasie wojny latały tylko "nazistowskie", bo ze swastyką. Czyli gdzie latał samolot, którego model można zrobić z zestawu? Jest koncepcja, że to był niemiecki samolot (bo bez swastyki) i on walczył z samolotami "nazistowskimi", tymi ze swastyką. A na pudełku jest pokazany niemiecki samolot, który ściga samolot "nazistowski" (nie pokazany na pudełku), bo chce pomścić strącony bombowiec amerykański (pokazany na pudełku), bo niemieccy lotnicy wyzwalali Berlin razem z amerykańskimi spod okupacji "nazistowskiej". No, wreszcie wszystko jasne. Wagony z napisem "Nur Fur Deutsche" też były po to, by dobrzy Niemcy mieli gdzie chronić słabsze rasy przed "Nazistami"... W ogóle, gdyby nie Niemcy, to nie wiadomo jak by się potoczyła wojna z "Nazistami". Chwała Bogu, że Niemcy były, są i będą przeciwko "Nazistom". Czego dowodzą pudełka zabawek.

Samolot, który, mimo ciekawej i eksperymentalnej konstrukcji, nie wszedł do liniowej służby w Luftwaffe, pomógł natomiast Sowietom i Japończykom opracować ich myśliwce.

Samolot bombowy Heinkel He-111H6 "Torp", czyli wersja torpedowa - Włochy, 1942. 

"Żelazna Anna". Producent zawarł w pudełku części umożliwiające budowę modelu w dwóch wersjach: albo jako samolot sanitarny z Polski z 1939 roku, albo jako samolot transportowy (na płozach) ze Związku Sowieckiego z 1943 roku. Oczywiście każdy modelarz może z zamieszczonych części zbudować jeszcze inną, przez siebie wybraną, wersję. Było ich przecież tak dużo!

Ciekawy model jeszcze ciekawszego "statku powietrznego". Samolot, a tak naprawdę dwuosobowy szybowiec, był zaprojektowany i przeznaczony do treningów załóg Me 163 - przede wszystkim do treningów lądowań. W rakietowym, jednoosobowym Me 163 wszystko było niebezpieczne, a lądowanie szczególnie. Źródła podają, że były one przyczyną większości strat Me 163. Me 163S-1 'Habicht', choć pozbawiony silnika, opisywany bywa czasem jako "samolot rakietowy". Jednoosobowy myśliwiec, wyposażony w silnik, był bronią bardzo niebezpieczną, ale głównie dla samych Niemców. Skomplikowana obsługa, eksplodujące paliwo, mały zasięg, krótki lot, trudności ze sterowaniem, złe uzbrojenie i celność,... zaiste, "cudowna broń". Zgodnie z politycznie poprawnymi zasadami zakłamywania historii samolot hitlerowskich Niemiec namalowany na okładce nie ma swastyki. Ciekawe, że modele "ruskich" samolotów mają gwiazdy...

Model samolotu zestrzelonego nad Londynem 15 września 1940 roku. Samolot tego typu, Dornier Do 17, był też pierwszym samolotem zniszczonym w II wojnie światowej - strącony 1 września przez ppor. Władysława Gnysia ze 121 Eskadry Myśliwskiej.

Zeszyt wydano w 1989 roku, w pięćdziesiąt lat po ataku Niemiec na Polskę. W 1939 roku samolot siał śmierć i zniszczenie, był symbolem bandyckiej napaści i germańskiej zbrodni. W pięćdziesiąt lat później budził już tylko ciekawość...

Jeszcze jedna wersja tego samego samolotu - niemiecki sen o potędze, tym razem na pustyni.

Model przedstawia samolot, na którym w 1943 roku latał Erich Hartmann - pilot, który z 352-dwoma zestrzeleniami był na pierwszym miejscu pośród asów myśliwskich II wojny światowej (ostatnie zestrzelenie 8 maja 1945 roku). 

Jeszcze jeden model tego samego samolotu. Choć wydrukowany w czasach najgorszych dla "Małego Modelarza", to jednak ma bardzo dobry karton, nawet prawie nie stracił białego koloru. 

Model z najgorszego chyba okresu "Małego Modelarza". Kiepski papier (już pożółkł), niechlujne wydanie (wycinanka wystaje poza okładkę i strony z opisem), opracowanie modelu uproszczone...  To wszystko prawda, ale rozum swoje, a serce swoje: to przecież nie jest zwykły model, tylko "Mały Modelarz", więc liczy się jakość kolekcjonerska, a ta jest bez zarzutu. 

Henschel Hs 123 A-1 z Małego Modelarza przedkomputerowego.

Messerschmitt Me-329, niemiecki ciężki samolot myśliwski (prototyp) z II wojny światowej, czyli jeszcze jedna cudowna broń, która miała zapewnić "tysiącletniej rzeszy" panowanie nad światem... . A może tysiącletnie panowanie rzeszy nad światem? Jakoś to tak sobie niemcy roili, w obu wariantach równie bez sensu... Tak czy inaczej: bez względu na to, co miała zdziałać ta cudowna broń i tak nic nie zrobiła, choć konstruktor - A. Lippisch - nie mogąc zrealizować niemieckich snów o potędze, wiedzy swojej nie zmarnował przyczyniając się do rozwoju amerykańskiego lotnictwa (pracując dla firmy Convair). To po to była ta wojna?!

Szybowiec transportowy. Jedna z tych broni, których zastosowanie w zasadzie nigdy nie spełniło oczekiwań i nie zrealizowało założeń taktycznych, jak również konstrukcyjnych. Miały być idealnym środkiem do wielokrotnego przerzucania na tyły wroga skoncentrowanych i dużych oddziałów. W praktyce wiele z szybowców okazało się latającymi już nie trumnami, tylko grobami zbiorowymi, a większość stała się sprzętem jednorazowego użytku. 

Pięć modeli w skali 1:100: Dornier J II Wal, Heinkel He 12, Messerschmitt M 20 b 2, Junkers W 33, Rumpler C1/5A2.  Skala nietypowa dla modelarzy lotniczych, ale dla modelarzy budujących w tej skali statki i okręty modele samolotów z niniejszego wydawnictwa mogą być ciekawym uzupełnieniem np. dioramy.

Niszczyciel czołgów z 1943 roku, z frontu wschodniego. GPM zaczynało swoją działalność, więc nie wydrukowało swastyki na ogonie (czy czuli cykora przed cenzurą, czy liczyli na rynek niemiecki - wszystko jedno: dla korzyści doraźnej jeszcze jedna cegiełka w murze odgradzającym od prawdy historycznej).

Metalowo-plastikowy model samolotu Junkers Ju 88 w skali 1:144 i pismo "Latające Fortece" nr 4.

Nowe, komputerowe opracowanie modelu samolotu, który miał działać w zasadzie tylko we współpracy z okrętami. Samoloty były, ale pojawił się problem: mało było okrętów.

Messerschmitt Bf-109 G8, czyli samolot myśliwski, który zmodyfikowano tak, by stał się samolotem rozpoznawczym trudniejszym do zestrzelenia niż Hs 126 czy Fw 189.

Jeden z modelarskich standardów: "Wespe" Gunthera Tonne z 1942 roku. Bf 110 (błędnie zwany czasem jako Me 110) produkowany był od 1936 roku. Buńczucznie nazwany "Niszczycielem", okazał się jednak zbyt ciężkim i mało zwrotnym, by służyć do zadań, do jakich został zaprojektowany. Ostatecznie walczył do końca wojny, choć w zasadzie nie sprawdzał się jako dzienny myśliwiec, będąc łatwym celem dla klasycznych samolotów myśliwskich (nawet tak przestarzałych, jak polskie P-11c i P-7a: 12 zestrzeleń we wrześniu 1939 roku).