Sir Arthur Conan Doyle, Sherlock Holmes i wampir z Sussex

Na jednej kartce, z jednej strony, tekst oryginalny, a na kartce drugiej, z drugiej strony, polski przekład. Wersję angielską zawdzięczamy Arthurowi Conan Doyle, wersję polską anonimowemu tłumaczowi.

Czy ludzkość pokona zagrożenie z kosmosu? Odpowiedź w książce... 

Wydanie prawdziwie kieszonkowe: nie tylko wejdzie w każdą kieszeń, ale przede wszystkim jego cena jest na każdą kieszeń. Dzięki temu zawsze można mieć przy sobie poręczną opowieść o sile dedukcji, która pokonuje trwogę i strach. A wędrowiec tak wyposażony może śmiało podejmować przyjemne wędrówki (np. malowniczą... doliną), bowiem nawet w wypadku załamania się pogody, wyprawy takie będą mieć satysfakcjonujący finisz. Tak, książka jest najlepszym przyjacielem człowieka (dla tych, którzy twierdzą, że tym przyjacielem jest pies, proponujemy - tegoż autora - "Psa Baskervillów"). 

Poręczne, kieszonkowe wydanie (dla miłośników języka angielskiego mamy "Dzienniki" w oryginale, ale, niestety, w większym formacie - choć z rysunkami).

Wydanie kieszonkowe, małe, poręczne i lekkie.

Wybrane przygody z reprodukcjami ilustracji z pierwszych wydań - wszystko pokazujemy na zdjęciach. Ale co najważniejsze, a o czym informuje wyczerpująco wydawca, książka została wyprodukowana bez jakichkolwiek działań, substancji i materiałów szkodliwych dla środowiska. Uniesieni zaangażowaniem wydawcy z entuzjazmem podjęliśmy cenną inicjatywę i zamieściliśmy tę książkę w Antykwariacie w sposób wzorowo ekologiczny: myśleliśmy z troską o problemach ochrony środowiska, ograniczyliśmy emisję gazów zwłaszcza cieplarnianych poprzez powstrzymywania się od zbyt głębokiego, a więc agresywnego dla atmosfery, oddychania i nie czyniliśmy szkody zwierzętom w trakcie zamieszczania opisu (a to przecież lato, muchy, komary, ale jak ochrona to ochrona, no bo co, kurczę blade, jak mówił Mikołajek). Aha, książka w języku, który już nie jest językiem europejskim (książkę wstawiliśmy do Antykwariatu po słynnym referendum w Anglii - niestety nie mamy tłumaczenia na wzorcowy język europejski, tzn. niemiecki).

Sharp, spare, laconic, the stories that created the private eye.

Klasyka kryminału - kryminał vintage, czyli zagadka kryminalna old school. Kiedyś również w legendarnej interpretacji legendarnego Teatru Kobra. Kupienie tej książki w księgarni było czynem chwalebnym, bowiem prawa autorskie tłumaczenia posiadała Fundacja Pomocy Dzieciom z Chorobą Nowotworową.

Poirot. "Twice as brilliant as 'Death on the Nile', which was entirely brilliant." (The Observer)

Klasyczny autor klasycznych kryminałów. Ulubieniec PRL-owskiego telewizyjnego teatru sensacji "Kobra".

Six gripping cases with one thing in common - the astonishing deductive powers of Miss Marple (this gripping collection also includes two non-Marple mysteries).

Klasyczny kryminał. Nic nie jest takie, jakie się na początku wydaje.

Książka wydana w serii "Kryminał z klasą". Kryminał z klasą, czyli w starym, dobrym stylu. W starym dobrym stylu, czyli w stylu Agathy Christie. Tak to ujmuje wydawca. Wydawca czyli Amber. 

Pisarz - specjalista od "thrillera medycznego". Robin Cook jest lekarzem, który pisze przerażające rzeczy. A czego innego można się spodziewać po lekarzu, a zwłaszcza po amerykańskim lekarzu? Wszak, jak zauważył amerykański nabywca zamku Canterville, którego poinformowano, że "Duch z Canterville" ukazuje się zawsze przed śmiercią kogoś z mieszkańców: "u nas tę rolę pełnią lekarze". Dla czytelników poszukujących mocnych wrażeń (kobiety, dzieci i osoby o słabych nerwach proszone są o opuszczenie sali).

Hercules Poirot is faced with four mystifying cases - each a miniature classic of characterisation, incident and suspense: Murder in the Mews, The Incredible Theft, Dead Man's Mirror, Triangle at Rhodes.

Trup z kulką w głowie i co z tego wynika, gdy zainteresuje się sprawą Poirot.

Śledztwo prowadzi Panna Marple. Cała tajemnicza historia, zbrodnia oraz rozwiązanie zagadki, wszystko dostępne jedynie dla osób czytających w języku, który przestaje być językiem europejskim. 

Agatha Christie - tym razem autobiografia. Życie jak fascynująca powieść, albo tak opowiedziane. Romans, powieść obyczajowa, przygodowa, historyczna i z wyższych sfer, a dla okrasy wątki zagadkowe i sensacyjne. I zakończenie, ostatnie zdanie książki: "Dziecko mówi: Dzięki Ci, Boże, za dobrą kolację. Co tu powiedzieć, kiedy ma się siedemdziesiąt pięć lat? Dzięki Ci, Boże, za moje dobre życie, za tyle miłości, która stała się moim udziałem." Te słowa: "dzięki Ci Boże" - jak wiele dzieci w XXI wieku tak mówi po kolacji, jak wielu ludzi zbliżających się do kresu życia, patrząc na czas miniony, tak wzdycha? A na marginesie: czy bohaterowie reportaży Orwella też byli tak wdzięczni?

Poirot w oryginale. Zbrodnie we wsi, w której każdy z mieszkańców ma coś na sumieniu, więc wszyscy kłamią i knują (po angielsku), a nawet ktoś próbuje... zabić detektywa (to już na sposób nie zrelatywizowany narodowo).    

Raymond Chandler, Głęboki sen. Od tego wszystko się zaczęło. Pierwsza sprawa, którą, dzięki swoim wyjątkowym metodom, rozwiązuje Philip Marlowe. Cyniczny, szorstki i bezkompromisowy detektyw. Czy może być inny, skoro zmagać się musi z mrocznymi postaciami amerykańskiego czarnego kryminału? Może to jedyna postawa, która pozwala obronić resztki normalnej wrażliwości w sercu? Głęboki sen, który tylko dzięki detektywowi nie staje się koszmarem.

Marek Piwowski zaangażował Jerzego Dobrowolskiego, by udawał "Amerykanina" - Philip'a Marlowe'a, a rzeczywistość schyłkowego, gierkowskiego PRL-u, by udawała współczesną "Amerykę". Są nawet "hamerykańskie bryki" (PRL był w owych latach bardzo zaprzyjaźniony z Kubą, więc pewnie stamtąd). Kurt Vonnegut (Amerykanin z urodzenia) twierdził, że stajemy się tym, kogo udajemy (więc musimy uważać, kogo udajemy), a zatem można samemu sprawdzić jak udane było owo udawanie - czy rzeczywiście przemieniło PRL w skorumpowaną i występną Amerykę?

And other stories: Red Wind, I'll Be Waiting, Goldfish, Guns at Cyrano's.

Pulp fiction.

Wenecja i jej zgnilizna - tym razem moralna: chciwość, rozwiązłość, intrygi, korupcja, wreszcie zbrodnie. I komisarz Brunetti, który rozwikła każdą zagadkę, wyświetli każdą tajemnicę. By oczyścić - moralnie, jak się rzekło - Wenecję.

Lew Archer - jeden z najsłynniejszych detektywów klasycznej powieści kryminalnej - wobec zagadki kilku morderstw. Klasyczna postać z klasycznej powieści, a zatem klasyczny finał: detektyw znajduje rozwiązanie, zło zostaje obnażone. Ale to klasyka amerykańska, więc... No właśnie, odkrycie co znaczy owo "więc" zostawiamy już czytelnikom.

MO, czyli Milicja Obywatelska. I każdy w PRL-u wiedział, że "obywatelska" to jedno wielkie, komunistyczne oszustwo. Takie to już słowo: "obywatelska". Niby, że coś tworzone jest przez obywateli dla obywateli. Tak obywatele mieli myśleć i czuć, ale ani tak nie myśleli, ani tak nie czuli, więc brali w skórę od "milicji". "Obywatelskiej". Nikt tak nie łoił obywateli, jak "milicja obywatelska". Takie to już ulubione słowo komunistów: "obywatelska". 

Wyjątkowa edycja: pełne wydanie, tekst kompletny. W dodatku nieobarczony ograniczeniami, jakie wiążą się zawsze z przekładem. Jest to bowiem wersja oryginalna - angielska.

Pierwszy, "hamerykański" Drakula: czarno-biały Bela Lugosi. Krwawy horror jeszcze bez koloru, ale z atmosferą, która stała się wzorem dla późniejszych, pełnokolorowych, hollywoodzkich ekranizacji. Widać życie dostarcza zbyt mało bólu i przerażania, trzeba dodać sobie jeszcze strach w rozrywce.     

Polski "realizm magiczny". Tak to się wszystko zaczęło: pierwszy tom przygód zmutowanego Pana Samochodzika. Wszak Andrzej Pilipiuk, zanim powołał do życia wiejskiego egzorcystę  - Jakuba Wędrowycza - napisał (jako T. Olszakowski) 14 (!) tomów kontynuacji przygód "Pana Tomasza, muzealnika". Dojrzewanie ma jak widać swoje prawa: oto uwolnieni z okowów literatury młodzieżowej detektyw amator i harcerze przeszli metamorfozę i stali się awanturnikami, pijakami, bimbrownikami i kłusownikami (jak w życiu: dzieciństwo mija i trzeba iść do pracy: żegnaj zastępie harcerski, witaj korporacjo).