Denis Diderot, Kubuś Fatalista i jego pan

Wydanie eleganckie z Biblioteki Arcydzieł - Najsłynniejsze Powieści Świata. Wolter: filozof-pochlebca, "umysł" do wynajęcia Katarzyny II. Dla pieniędzy gotów był znaleźć usprawiedliwienie i uzasadnienie dla każdego jej pomysłu, występku, zbrodni. Zresztą dla pieniędzy gotów był zrobić wszystko dla każdego. Pycha, próżność i chciwość - oto główne "zalety" tego "filozofa francuskiego oświecenia". Jeszcze jedno "gówno w jedwabnych pończochach" - taki francuski styl i moda...

Oświecenie - taką skromną nazwę nadała sobie epoka sama. Dla jednych start ludzkości do świetlanej przyszłości, dla innych początek czasów, w których nie człowiek, byt indywidualny, ale społeczeństwo, byt nieokreślony, lecz żarłoczny, stało się osią dziejów. Jedni powiadają "Rozum" inni przypominają, że wtedy po raz pierwszy jako "racjonalne" pojawiają się pomysły, by, np. wykorzystywać przemysłowo skórę... człowieka. 

Literat i publicysta, który wpłynął na losy Europy programowym kwestionowaniem każdego poglądu, który nie był jego poglądem.

Romain Rolland - jeszcze jeden noblista, który dostał nagrodę "za całokształt", czyli za "humanistyczny światopogląd" i "słuszny kościec moralny". I - jak zawsze w takich wypadkach - lata obnażyły rzeczywistą wartość przyznanej nagrody, skazując na zapomnienie większość twórczości laureata. Bo kto by dzisiaj pamiętał o pisarzu, gdyby nie jego książeczka napisana mimochodem i na uboczy zasadniczej aktywności polityczno-literackiej? "Colas Breugnon" cieszy kolejne pokolenia ceniących życie za "wino, kobiety i śpiew" i szukających "literatury lekkiej, łatwej i przyjemnej". Aż dziw, że książkę napisał ten sam pisarz, który "wynalazł" powieść rzekę i ten sam człowiek, który - oczywiście w imię wyzwolenia człowieka - był nieprzytomnym agitatorem na rzecz stalinowskiego bestialstwa. W swoim zidiociałym zaślepieniu wymyślił nawet nową formę pacyfizmu (a jakże, był oczywiście pacyfistą, jak na "wolnego intelektualistę" przystało): "pokój przez rewolucję" (tak zatytułował swój esej - pean na cześć komunistycznego terroru). Ciekawa rzecz owi zachodni 'intelektualiści": jak ochoczo przystawali na każde sowieckie kłamstwo, jak ochoczo przyjmowali rolę heroldów stalinowskiej propagandy uznając za najgorsze zło "faszyzm", nawet w czasach, kiedy wymyślone przez bolszewików obozy koncentracyjne stawały się zbiorowymi mogiłami dla milionów, a faszyzm mógł być kojarzony jedynie z włoskim ruchem politycznym, na pewno nie mogącym być porównywanym z holocaustem, jaki komuniści przygotowali dla podbitych narodów i zniewolonych milionów własnych "obywateli". "Faszyzm" (w istocie nazwa włoskiego, bardziej przypominającego operę, ruchu politycznego) stał się dla stalinowskiej propagandy pojęciem - piętnem, jakim naznaczali przeciwników, by uzasadnić ich eksterminację, poprzedzoną całkowitym odebraniem praw wszelkich. Rolland - jak każdy "intelektualista" europejski, współtwórca kłamstwa na temat faszyzmu i komunizmu - ponosi również odpowiedzialność za krew niewinną przelaną przez komunistów. Warto o tym pamiętać, kiedy czyta się "beztroską pochwałę życia" noblisty, który w Szwajcarii zażywał wygód wszelkich (również za pieniądze sowieckie), a Europę mordowały dwa socjalizmy: narodowy - niemiecki (zwany przez sowietów "faszyzmem") i sowiecki komunizm.

Autor "Na tropie Tutenchamona". Egiptolog. A w tej powieści starożytny Egipt, namiętności, władza, magia... cóż więcej potrzeba, by stworzyć bestseller?