Wolter, Kandyd

Biblioteka Gie-Wu, tom 7.

Cztery w jednym. Bardzo ekonomicznie. Niezwykła proporcja: objętość dzieła życia wobec jego doniosłości. A są pisarze, jak np ten, no, no jak mu tam, ten, co to tyle napisał, o tu są jego książki, zajmują całą półkę (z dostawką i jeszcze tam w przedpokoju, w pudełku, o tam, pod szafą), no jak mu tam...

Kolejna pozycja z serii Myśli i Ludzie, tym razem przybliżająca postać i poglądy francuskiego filozofa, Diderota.

Czwarty rok okupacji sowieckiej i już drugie wydanie Kandyda. Dorobkiewicz i karierowicz Arouet (pseudonim literacki: Wolter), święty wyznania antykatolickiego, w natarciu. By umilić lekturę najmłodszym książkę opatrzono "ilustracjami" Antoniego Uniechowskiego. To był czas, kiedy Woltera nazywano filozofem. Skoro filozofem był MELS (Marks, Engels, Lenin, Stalin), to czemu nie mógł nim być Wolter? Oto przed Państwem zwolennik tolerancji (nieprzejednany i bezwzględny dla swoich przeciwników), piewca wolności (wysługujący się najobrzydliwszym europejskim tyranom i despotom), wróg religii (która nie była jego religią). Jednym słowem wzór europejskiego intelektualisty, który - napompowany pychą i próżnością - dla sławy i pieniędzy gotów jest na wszelką nieuczciwość intelektualną i na każdą podłość w imię "rozumu" (oczywiście swojego). Może zatem pośmiertny Nobel?

Proust w oczach krytyki światowej - od pierwszych reakcji po współczesność. Dziobanie okruszków po magdalence. Kto by pomyślał, że aż tylu się nimi pożywi!