Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Rachmaninow, Preludium cis-moll Op.3 No.2, III Koncert Fortepianowy d-moll, Op. 30, Vocalise, Op. 34 No. 14, płyta winylowa.
Hungaroton, nagranie cyfrowe Philips Digital Stereo, SLPD 12806, 1985 (nagranie Koncertu z 17-18 października 1983 roku, Preludium i Vocalise z 14 października 1984 roku). Płyta (jak) nowa.
Koncert Nr 2 Op.18 gra Francois-Rene Duchable, a Orkiestrą Filharmoniczną ze Strasbourga dyryguje Theodor Guschlbauer. Koncert Nr 3 Op.30 gra Borys Bieriezowski, a Philharmonia Orchestra dyryguje Eliahu Inbal.
Pięć kompozycji wybranych z bardzo bogatej twórczości Kisielewskiego i jedyna jego płyta, nagrana dopiero w 1990 roku. Cóż, PRL nie przydzielił temu kompozytorowi i pisarzowi nic ponad rolę felietonisty w oficjalnie lekceważonym tygodniku. Kisiel sam gra na fortepianie w pierwszym utworze.
Elżbieta Tarnawska - fortepian i Studencka Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, Tadeusz Wojciechowski - dyrygent. Nagrano 25 czerwca 1980 roku, w Warszawie.
Wielką Orkiestrą Symfoniczną Radia Moskiewskiego dyryguje Giennadij Rożdiestwienski (Геннадий Рождественский), Ludowy Artysta ZSRR, odznaczony m. in. Medalem Sierpa i Młota (chyba najstosowniejszy dla mistrza batuty).
Wielką Orkiestrą Symfoniczną Radia Moskiewskiego dyryguje Giennadij Rożdiestwienski (Геннадий Рождественский), Ludowy Artysta ZSRR, odznaczony m. in. Medalem Sierpa i Młota, co - jak napisaliśmy przy I Symfonii - jest chyba najstosowniejszym odznaczeniem dla mistrza batuty. Na pociechę dostał też wiele innych nagród, z najcenniejszą - leninowską.
Ostatni duży utwór Czajkowskiego - sprawy ostateczne w życiu i ostateczne, muzyczne zmaganie z nimi. Tym razem w interpretacji muzyków czeskich, których poprowadził słynny Lovro von Matacic. Nagrania wyjątkowe, bowiem dokonane w lutym 1968 roku, w czasie "Praskiej Wiosny". Interesujący jest wpływ, jaki miał kontekst społeczny i polityczny na formę artystów. Nadzieja wolności wobec goryczy pożegnania z życiem. Zwykle mówi się o okolicznościach i warunkach, w jakich było komponowane - powstawało dzieło. Tymczasem nie bez znaczenia są też okoliczności i warunki jego wykonania. Niniejsze nagranie jest ciekawym tego świadectwem.
Nagranie koncertowe, więc publiczność żyje i reaguje z zachwytem i uniesieniem - bo to rosyjska publiczność - na miniatury symfoniczne, które skomponowali: M. Glinka, A. Borodin, M. Musorgski, A Ladow, M. Bałakiriew, P. Czajkowski, S. Tanejew, A. Areński, S. Rachmaninow, N. Rimski-Korsakow, A. Głazunow, A. Skriabin, a które wykonuje z profesjonalizmem równym zaangażowaniu publiczności Związkowa Akademicka Orkiestra Symfoniczna, prowadzona przez Jewgienija Swietłanowa.
Od tego utworu - jak się powszechnie sądzi - zaczęła się muzyka nowoczesna XX wieku. Podtytuł głosi, że są to "obrazy z życia pogańskiej Rusi". Tyle zaangażowania, a kompozytor nie zamieszkał w nowej "pogańskiej Rusi", czyli ZSRR. Podobno chciał mieć nawet polskie obywatelstwo, ale nic z tego nie wyszło (był herbu Sulima, a pra pra przodek kompozytora porwał polskiego króla, taka rodzinka!).
Określenie "płyta winylowa" ma w tym wypadku wyjątkowe znaczenie. Płyta ma 10 cali i przypomina do złudzenia płyty szelakowe, bo pochodzi z okresu Polskich Nagrań, w którym rozpoczęto produkcje płyt winylowych. Winyl był twardy i takiej jakości, że po przeszło sześćdziesięciu latach zaczął się lekko deformować na powierzchni (płyta jest równa, tylko dostała jakby lekkich bąbelków). Nagrano ją w 1957 - dzisiaj na pewno zachwyci miłośników "szumu czarnej płyty": szumu jest rzeczywiście dużo:)
"Frederic Chopin: Etudes Op. 10 & Op. 25, Maurizio Pollini, Piano". Płyta winylowa wydana w dwanaście lat po zwycięstwie pianisty na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w 1960 roku.
Siedem płyt winylowych z archiwalnymi (od 1926 do 1954) nagraniami wirtuozów muzyki klasycznej (nazwiska i utwory podajemy przy szczegółowym opisie wydawnictwa). Legendarni wykonawcy i legendarne nagrania, ale epoka miniona całkowicie. Zmieniła się wrażliwość estetyczna, zmieniła się moda wykonawcza, zmieniła się technika grania i nagrywania, zmieniło się wszystko, nie tylko strój (muzyczny, ale i ubrania) wykonawców i orkiestr.
Utwór sprowokowany średniowieczem, a skomponowany w 1937 roku przez narodowosocjalistycznego kompozytora. Czuć adekwatną (do czasów powstania) potęgę mocy. Węgierskie wydanie nagrania EMI. Wykonawcy: Raymond Wolansky, Gerhard Unger, Lucia Popp, John Noble.
Muzyka XX wieku. Muzyka czasów nieustannych rzezi, milionów mordowanych i głodzonych na rozkaz opętanych szaleńców. Jakie czasy, taka sztuka. Czy dziwne, że zachwytom melomanów przeciwstawia się głos normalnych ludzi, którzy w muzyce tej słyszą tylko hałas i chaos? Podobnie żołnierze, czekający tylko na śmierć w błotnistych i cuchnących okopach, nie są w stanie dostrzec strategicznego piękna bitwy, którym upajają się marszałkowie. XX wiek i jego muzyka, sztuka, kultura,... Cały XX wiek. Szaleństwo pozostanie szaleństwem, nawet, kiedy zostanie nazwane normą, dysharmonia pozostanie gwałtem na harmonii, nawet, gdy zostanie nazwana porządkiem.
Pieśni prawosławnej liturgii Wielkanocnej w wykonaniu Moskiewskiego Chóru Liturgicznego, którym dyryguje Ojciec Ambroży. Zmartwychwstanie Pańskie opiewane po rosyjsku i głosami jedynie męskimi.
Piotr Czajkowski, VI Symfonia h-moll "Patetyczna" op. 74. Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, dyryguje Jerzy Semkow.
Zdenek Tyslar gra na rogu (francuskim), towarzyszy mu Praska Orkiestra Symfoniczna, a całością dyryguje Jiri Belohlavek, będący wówczas u progu międzynarodowej kariery.
Dmitri Shostakovich, Piano Quintet in G minor Op. 57, Piano Trio No. 2 in E minor Op. 67. The Borodin Trio with Mimi Zweig (violin), Jerry Horner (viola).
Płytę, wydaną w 1982 roku, nagrała Leningradzka Orkiestra Kameralna Muzyki Dawnej i Nowoczesnej. Tytuł orkiestry wskazuje na rozmach interpretacyjny zaiste godny szerokiej jak świat duszy rosyjskiej. Edward Sierow, dyrygent orkiestry, mógł - jak widać - poprowadzić orkiestrę do boju na każdego kompozytora. Tak czy inaczej płyta zagrana solidnie, zgodnie ze standardami sowieckiego wykonawstwa. Wydana również zaskakująco dobrze: zarówno tłoczenie, jak i okładka (karton, lakierowanie, grzbiet) "kak u lyudi".
Pliki cookies i pokrewne im technologie umożliwiają poprawne działanie strony i pomagają nam dostosować ofertę do Twoich potrzeb. Możesz zaakceptować wykorzystanie przez nas wszystkich tych plików i przejść do sklepu lub dostosować użycie plików do swoich preferencji, wybierając opcję "Dostosuj zgody".
W tym miejscu możesz określić swoje preferencje w zakresie wykorzystywania przez nas plików cookies.
Te pliki są niezbędne do działania naszej strony internetowej, dlatego też nie możesz ich wyłączyć.
Te pliki umożliwiają Ci korzystanie z pozostałych funkcji strony internetowej (innych niż niezbędne do jej działania). Ich włączenie da Ci dostęp do pełnej funkcjonalności strony.
Te pliki pozwalają nam na dokonanie analiz dotyczących naszego sklepu internetowego, co może przyczynić się do jego lepszego funkcjonowania i dostosowania do potrzeb Użytkowników.
Te pliki wykorzystywane są przez dostawcę oprogramowania, w ramach którego działa nasz sklep. Nie są one łączone z innymi danymi wprowadzanymi przez Ciebie w sklepie. Celem zbierania tych plików jest dokonywanie analiz, które przyczynią się do rozwoju oprogramowania. Więcej na ten temat przeczytasz w Polityce plików cookies Shoper.
Dzięki tym plikom możemy prowadzić działania marketingowe.