Polecane produkty

X - Men, numer 3 z 1992 roku: Wolverine sam, Raport X, Przegrani bohaterowie, Mroczna Phoenix, Pożegnanie... 

Portrety wszystkich 20 wielkorządców kraju, który był pozostałością Polski w zaborze rosyjskim. Historia smutna, choć wciągająco opowiedziana. 

Johann Strauss i jego ni to opera, ni to operetka: Symplicjusz, czyli wojna trzydziestoletnia z przebojowymi walcami. Co kto lubi. 

Recital odbył się w Moskiewskim Konserwatorium 6 października 1974 roku. Nagranie całkowicie "na żywo" - oprócz muzyki słyszymy publiczność (publiczność przeżywa, kaszle, wierci się w fotelach, a fotele, jak to fotele - skrzypią...). 

Podtytuł: "jaki mowicz, takie rozmowy", że niby żart, że rozmowy z przymrużeniem oka, ale to bujda, bo książka jest zbiorem dwudziestu pięciu "rozmów na śmierć i życie" (jak pisze wydawca), czyli zupełnie poważnych i na najważniejsze tematy. Same autentyczne świadectwa. Siła ducha i spokój. Aż zazdrość bierze. Wywiady o Bogu i sensie życia, które autor przeprowadzał w latach 2008 - 2013 dla "Gościa Niedzielnego" (jest taki tygodnik społeczno-kulturalny, który, choć ma największą rzeszę czytelników i największy nakład, jest pomijany w zestawieniach, żeby mogły wygrać polskojęzyczne tygodniki finansowane i wydawane dla Polaków przez niemców, albo jeszcze gorzej) z księżmi i ludźmi świeckimi, którzy wiedzą, że każdemu przyjdzie zdać rachunek ze swego życia. Że śmierć, kładąc kres ziemskiej wędrówce, postawi nas przed wiecznością, a w niej albo-albo: albo wieczne potępienie, albo zbawienie. Tertium non datur. Oczywiście, są osoby, które nie wierzą ani w niebo, ani - tym bardziej - w piekło, ostatecznie każdy wierzy w co dusza zapragnie (nawet, jeśli się wierzy, że duszy nie ma), ale jaki jest sens wiary w wieczną nicość? Piekło jest irracjonalne. "Chrześcijaństwo nie jest dla słabeuszy. Ktoś, kto wymyślił hasło 'moherowe berety', kompletnie nie wie, o co w tym wszystkim chodzi. Chrześcijaństwo jest dla rycerzy. Pierwsi uczniowie oddawali życie za Jezusa. Każdego dnia toczysz walkę duchową. Odpierasz ataki Złego." (s. 165, Piotr Jaskiernia, kierowca ciężarówki, U.S.A.). 

Tak się wszystko zaczęło: detektyw w sutannie wkracza do akcji. Bo kto lepiej zdemaskuje zło, jak nie ksiądz? A kiedy zło zostanie zdemaskowane sprawę przejmuje karząca ręka sprawiedliwości ziemskiej - w postaci świeckich organów bardzo neutralnego światopoglądowo państwa i jeszcze bardziej niezawisłych sądów. Taka bajka.

Podtytuł: "Za zgodą władz kościelnych". Chodzi o mszę posoborową ("sprotestantyzowaną" - jak mówią wierni tradycji Kościoła), tę która odbywa się w przy ołtarzu przemienionym w stół biesiadny i "przodem do ludzi" (ale tyłem do Boga). W książce autor wyjaśnia co i dlaczego robi i mówi ksiądz oraz co robią wierni. Tyle jest w czasie tej mszy mówienia i odpowiadania, tyle "dialogowania na linii kapłan - wierni", że zabrakło miejsca w posoborowym rycie na ciszę. Nic dziwnego: skoro ofiarę zastąpiono ucztą, to przecież naturalne, że zabrakło miejsca na skupienie i adorację. Wszak na uczcie cały czas się mówi. Książka wydana na kilka lat przed zaprowadzeniem "pandemii", więc o kapłanach w maseczkach i gumowych rękawiczkach i o usunięciu wody święconej z posoborowego rytu autor jeszcze oczywiście nie mógł nic napisać, chociaż kwestia "Komunii na rękę" już i w latach wydania książki stanowiła dla tej części Kościoła problem. 

Wół roboczy na szynach - drezyna do wszystkiego. Spośród wszystkich pojazdów szynowych chyba właśnie ta żółta drezyna była (czy jeszcze jest?) najczęstszym widokiem na polskich torach. Model prosty, dosyć łatwy, ale efektowny. 

Medytacje o starości - czyli o mądrości, która winna wieńczyć ziemskie życie, mówią: O. Adalbert de Vogue OSB, O. Leon Knabit OSB, O. Piotr Rostworowski OSB/Er. Cam., O. Karol van Oost OSB. Fragmenty czyta Edward Linde-Lubaszenko. Pięknie wydanie. Książka mała rozmiarami, wielka w treści. Czterech pokornych, leciwych zakonników mówi "w krótkich, żołnierskich słowach" rzeczy najważniejsze. A dla osób poszukujących zgoła innych wrażeń mamy też w sprzedaży książki duże, nawet bardzo duże, rozgadane do bólu, za to pozbawione treści i pisane przez osoby świeckie, a nawet płci przeciwnej i bardzo celebryckie. Czym chata bogata.

Wolny wybór nie jest problemem. Problemem jest między czym a czym mamy wybierać. Socjalistyczny koszmar (dla autora, bo dla socjalistów - ideał): wybrać należy to, co urzędnicy, biurokraci, komisarze wskażą. Odmowa wyboru, zgodnego z ich wskazaniem, będzie ścigana z całą surowością prawa! Każdego można przecież reedukować, by jego wybory były zgodne z jego żywotnym interesem - czyli wskazaniem urzędników. A oni wskazują, żeby tej książki nie czytać!