Jonathan Swift, Podróże Gulliwera

Pierwszy polski pełny i autentyczny przekład dzieła, które okaleczano przez wieki na różne sposoby, usuwając z niego wszystko, co kolejnym adaptatorom wydawało się być zbyt sarkastyczne lub zbyt prawdziwe. Ktoś, kto poznał losy Guliwera w jakiejś poprzedniej wersji będzie całkowicie zaskoczony. Nie jest to zatem, co oczywiste, książka dla dzieci. Jeden z najbardziej bezkompromisowych, literackich i filozoficznych, portretów Człowieka.

Lektura szkolna. Według Daniela Defoe napisał Stanisław Stampf'l.

Niezwykła opowieść (a tak naprawdę dwie opowieści), wyjątkowe tłumaczenie (Macieja Słomczyńskiego) i klasyczne, oryginalne ilustracje (wspaniała secesja z pierwszych wydań angielskich). Jednym słowem wydanie niemal doskonałe (niemal, bo niestety w miękkiej okładce). Tylko, czy to są historie dla dzieci (zwłaszcza ta druga)? Opowieści o dzieciach, które nigdy nie dorosną, napisane (opowieści, nie dzieci) dla dorosłych, którzy już nigdy nie będą dziećmi. "Wszystko jest raczej smutne" (jak brzmi ostatnie zdanie książki).

Poemat (taki podtytuł) - klasyka. Wydanie podziemne z 1989 roku. 

Jerome Klapka Jerome, czyli Jerome K. Jerome (już to jest w jakiś sposób zabawne, choć należy wątpić, czy dla Anglików). Trzech panów tym razem na rowerach, a nie w łódce, podróżuje po Niemczech, a nie po Tamizie i bez psa. Jak autor - przedstawiciel narodu słynnego ze specyficznego poczucia humoru - opisał, na przełomie XIX i XX wieku, kraj słynny z kolei z tego, że jego mieszkańcy pozbawieni są całkowicie poczucia humoru. A, że bilans musi być na zero, nawet w naturze, więc ta cecha ducha niemieckiego, czyli brak zmysłu komicznego, rekompensowana jest przerostem (można to nazwać "kompleksem heglowskim") uwielbienia i czci żywionej dla państwa, jako organizmu regulującego życie we wszystkich aspektach i sferach. Książka zabawna i pouczająca. Wydana w 1900 roku może uważnemu czytelnikowi okazać pewne korzenie przyszłych wojen światowych. 

Scenariusze (nieocenzurowane) 23 pierwszych odcinków. Książkę kończą przypisy, które - oprócz różnych informacji historycznych czy personalnych - zawierają także wyjaśnienia wielu kwestii w zasadzie nieprzetłumaczalnych. Ciekawe uzupełnienie nagranych programów telewizyjnych.