Jonathan Swift, Podróże Gulliwera

Do czasu tłumaczenia zrobionego przez Macieja Słomczyńskiego było to najbliższe oryginału spolszczenie. Niniejsze wydanie jest powtórzeniem wydania z 1952 roku, łącznie z przedrukowaniem przedmowy. Przedmowa jest tworem Jana Kotta i jest jego wzorcowym bełkotem marksistowsko-leninowskim z czasów stalinowskiego PRL-u. Zestawienie komunistycznej agitki Kotta z bezkompromisowym obrazem ludzkiej głupoty namalowanym przez Swifta robi piorunujące wrażenie i jest mimowolnym dopełnieniem podróży Guliwera (w polszczyźnie obowiązuje pisownia z jednym "l"): oto wycieczka do "krainy... właśnie, jak najlepiej nazwać tę podróż? "Podróż do krainy Genseków"? Może ktoś z Gości Antykwariatu ma lepszy pomysł? Książka nie jest książką dla dzieci, co dodatkowo podkreślają ilustracje J. Grandville'a.

Pierwsza książka z serii opowieści o przygodach Doroty, Stracha na Wróble, Blaszanego Drwala, Tchórzliwego Lwa oraz o Czarnoksiężniku Ozie.

Choć Wydawca pisze, że celem tego wyboru bajek (nb. bogato ilustrowanego) było zapoznanie czytelników "z mało lub w ogóle nieznanymi bajkami braci Grimm", to jednak wśród wybranych 37 znalazły się kilka znanych (np. O czterech muzykantach z Bremy).

Niezwykła opowieść (a tak naprawdę dwie opowieści), wyjątkowe tłumaczenie (Macieja Słomczyńskiego) i klasyczne, oryginalne ilustracje (wspaniała secesja z pierwszych wydań angielskich). Jednym słowem wydanie niemal doskonałe (niemal, bo niestety w miękkiej okładce). Tylko, czy to są historie dla dzieci (zwłaszcza ta druga)? Opowieści o dzieciach, które nigdy nie dorosną, napisane (opowieści, nie dzieci) dla dorosłych, którzy już nigdy nie będą dziećmi. "Wszystko jest raczej smutne" (jak brzmi ostatnie zdanie książki).

Książka była lekturą szkolną dla klasy... piątej. Dla klasy piątej! No tak, ale to było w zeszłym wieku, kiedy dzieci czytały słowo pisane, a nie miziały paluszkiem po smartfonie. Książka wyjątkowa pod każdym względem: dla dzieci, a nie dziecięca. Nawet kończy się nietypowo, bo kończy ją dedykacja, której pierwsze zdanie ostrzega, że to "trudna książka...". Ale czy jest coś wartościowego, co nie wymaga trudu?

Ile niezwykłych książek zostawiłby dzieciom Korczak, gdyby nie niemieckie szaleństwo... . Niemiecki, niezatarty wkład w "rozwój kultury europejskiej". Spalone książki, zniszczone lub zagrabione dzieła sztuki, zrównane z ziemią biblioteki, muzea, uczelnie, wymordowana inteligencja - bo to wszystko nie było niemieckie, bo istnieć może tylko Europa "nur fur Deutsche".

Mapa do Hobbita (namalowana przez Johna Howe'a) stanowi całość z ilustrowanym przewodnikiem, napisanym przez Briana Sibleya. Złożone mają wielkość normalnej książki, ale mapa po rozłożeniu jest duża, ma około 1m kw.