Beethoven: Piano Concerto No. 3 in C Minor, Op. 37, Clara Haskil, płyta winylowa

Legendarne nagranie, nagrodzone przez niemieckich krytyków muzycznych. Zestaw 10 płyt CD. 

33 wariacje C-dyr, op. 120 na temat walca Diabellego. Kompozycja z 1823 roku. Gra Friedrich Gulda. 

Vladimir Horowitz - fortepian. Schumann, Kreisleriana, Op. 16 i Variationen uber ein Thema von Clara Wieck, Op. 14. Płyta winylowa z 1969 roku.

"Frederic Chopin: Etudes Op. 10 & Op. 25, Maurizio Pollini, Piano". Płyta winylowa wydana w dwanaście lat po  zwycięstwie pianisty na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w 1960 roku.

Wydanie audiofilskie (DDD / 32 Bit Digital Sound / High Quality Audiofile Edition) Beethoven, Symphony No. 9 In D Minor, Opus 125 'The Choral'. The Royal Philharmonic Orchestra. Conductor Raymond Leppard. Chorus: The Ambrosian Singers.

Beethoven i jego ideologiczny projekt muzyczny, czyli hymny na cześć Prometeusza: Prometeusz jako łącznik obu dzieł - tak tłumaczy umieszczenie obu kompozycji na jednej płycie notatka w książeczce dołączonej do CD. Taki był czas, że oświecone umysły szukały na gwałt przewodnika dla umęczonej ludzkości (oczywiście Jezus Chrystus był dobry dla nieoświeconych, oświecenie wszak oznacza wybranie kogoś bardziej stosownego dla oświeconego, czyli wyższego poziomu intelektualnego). Skoro Prometeusz miał być nowym, trwałym i oświeconym bogiem, to nic dziwnego, że Napoleon został okrzyknięty boga tego wcieleniem. Jak wszystkie ubóstwienia wielkich tego świata również i to skończyło się holocaustem nieoświeconych. Jeszcze jedna lekcja dana przez historię, która nikogo niczego nie nauczyła i nie nauczy. Ale trąby grzmią heroicznie jak się patrzy - jak przystało na "trąby jerychońskie".

Siedem płyt winylowych z archiwalnymi (od 1926 do 1954) nagraniami wirtuozów muzyki klasycznej (nazwiska i utwory podajemy przy szczegółowym opisie wydawnictwa). Legendarni wykonawcy i legendarne nagrania, ale epoka miniona całkowicie. Zmieniła się wrażliwość estetyczna, zmieniła się moda wykonawcza, zmieniła się technika grania i nagrywania, zmieniło się wszystko, nie tylko strój (muzyczny, ale i ubrania) wykonawców i orkiestr.

Arcydzieło.

Przebój muzyki klasycznej w przebojowym wykonaniu - złota płyta na Węgrzech.

Klasyka heroiczna, czyli klasyka do czwartej (!) potęgi: klasyka klasyki w klasycznym wykonaniu i nagraniu.

Elżbieta Tarnawska - fortepian i Studencka Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, Tadeusz Wojciechowski - dyrygent. Nagrano 25 czerwca 1980 roku, w Warszawie.

Antonin Dvorak. Concerto In G Minor for Piano and Orchestra, Op. 33. Radoslav Kvapil - Piano. Brno State Philharmonic Orchestra. Frantisek Jilek - Conductor. Recorded at the "Stadion", Studio Brno, from 21 to 22 december, 1978. Tyle opisu. A jeśli chodzi o okładkę to jest na co popatrzeć: śledzenie wszystkich szczegółów obrazu, domyślanie się, czy dopowiadanie do nich historii (np. para w powozie na promie, fajczarz i kobieta na łodzi przy brzegu,...) może zająć czas poświęcony na słuchanie nagrania. A może nawet dłużej - wszystko kwestią wyobraźni uniesionej muzyką...