Friedrich Gulda, Beethoven, Diabelli-Variationen, płyta winylowa

Na płycie uwertury: Egmont, Coriolan, Fidelio, Leonora (1,2 & 3). 

Legendarne nagranie, nagrodzone przez niemieckich krytyków muzycznych. Zestaw 10 płyt CD. 

Seria: Spanish Classics. Muzyka z Kraju Basków, z pierwszej połowy XX wieku.

Beethoven: Piano Concerto No. 3 in C Minor, Op. 37. Historyczne wykonanie: Clara Haskil i Orchestre Des Concerts Lamoureux, Igor Markevitch. Historyczne wykonanie i historyczne nagranie: rodził się system stereo, który CBS nazywał "Radial Sound". 

Nagranie to perełka muzyczna (rzeczywisty zapis koncertu dwóch rosyjskich wirtuozów) i historyczna (w Moskwie wysoka kultura, a w Pradze rosyjscy okupanci). 

Wydanie audiofilskie (DDD / 32 Bit Digital Sound / High Quality Audiofile Edition) Beethoven, Symphony No. 9 In D Minor, Opus 125 'The Choral'. The Royal Philharmonic Orchestra. Conductor Raymond Leppard. Chorus: The Ambrosian Singers.

Kaseta magnetofonowa z serii "Fonoteka Narodowa - Dzieła wszystkie - F. Chopin". Na kasecie: strona A - Polonezy op. 71: d-moll nr 1, B-dur nr 2, f-moll nr 3; strona B - Impromptu: As-dur op. 29, Fis-dur op. 36, Ges-dur op. 51, Fantazja -Impromptu cis-moll op. 66.

Beethoven i jego ideologiczny projekt muzyczny, czyli hymny na cześć Prometeusza: Prometeusz jako łącznik obu dzieł - tak tłumaczy umieszczenie obu kompozycji na jednej płycie notatka w książeczce dołączonej do CD. Taki był czas, że oświecone umysły szukały na gwałt przewodnika dla umęczonej ludzkości (oczywiście Jezus Chrystus był dobry dla nieoświeconych, oświecenie wszak oznacza wybranie kogoś bardziej stosownego dla oświeconego, czyli wyższego poziomu intelektualnego). Skoro Prometeusz miał być nowym, trwałym i oświeconym bogiem, to nic dziwnego, że Napoleon został okrzyknięty boga tego wcieleniem. Jak wszystkie ubóstwienia wielkich tego świata również i to skończyło się holocaustem nieoświeconych. Jeszcze jedna lekcja dana przez historię, która nikogo niczego nie nauczyła i nie nauczy. Ale trąby grzmią heroicznie jak się patrzy - jak przystało na "trąby jerychońskie".

"Frederic Chopin: Etudes Op. 10 & Op. 25, Maurizio Pollini, Piano". Płyta winylowa wydana w dwanaście lat po  zwycięstwie pianisty na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w 1960 roku.

Płytę nagrano w 1966 roku, a w wersji monofonicznej została wydana w 1968 roku - paradoksalne tło muzyczne inwazji na Czechosłowację. Wersję stereofoniczną wydano w 1969 roku: w życiu prawdziwym ucisk monopartyjności, a wśród rzeczy iluzja wolnej przestrzeni.

"Fryderyk Chopin. International Chopin Piano Competitions. The Golden Twelve. Garrick Ohlsson, Krystian Zimerman. Special Edition for 12th Competition Warsaw 1990, Vol. 4". Uffff, tytuł robi wrażenie. A skrywa nagrania koncertowe: "Garrick Ohlsson 8th Competition 1970" oraz "Krystian Zimerman 9th Competition 1975". Wirtuozi w mistrzowskich interpretacjach. 

Przebój muzyki klasycznej w przebojowym wykonaniu - złota płyta na Węgrzech.

Klasyka heroiczna, czyli klasyka do czwartej (!) potęgi: klasyka klasyki w klasycznym wykonaniu i nagraniu.