Książki

Pisarz - specjalista od "thrillera medycznego". Robin Cook jest lekarzem, który pisze przerażające rzeczy. A czego innego można się spodziewać po lekarzu, a zwłaszcza po amerykańskim lekarzu? Wszak, jak zauważył amerykański nabywca zamku Canterville, którego poinformowano, że "Duch z Canterville" ukazuje się zawsze przed śmiercią kogoś z mieszkańców: "u nas tę rolę pełnią lekarze". Dla czytelników poszukujących mocnych wrażeń (kobiety, dzieci i osoby o słabych nerwach proszone są o opuszczenie sali).

Jedna z najsłynniejszych powieści sensacyjnych z lat siedemdziesiątych XX wieku (na jej podstawie nakręcono nie mniej słynny film). Fikcja i sensacja, która, dzięki twórczemu wkładowi komunizmu, stała się przerażającą rzeczywistością Chin współczesnych - ludzie na "części zamienne".  

Przeciwnicy spiskowej teorii dziejów nie powinni nawet sięgać po tę książkę. A jeśli sięgną, niech nie zgłaszają pretensji do Antykwariatu, że po lekturze załamie się ich naiwny światopogląd, że historia jest wynikiem jawnych i wolnych działań świadomych swoich celów i pobudek jednostek i grup, odpornych na manipulację i knucie ukrytych (i nieistniejących przecież!) prawdziwych autorów zdarzeń... 

Książka uznawana za najoryginalniejsze i najbardziej prowokacyjne przedstawienie stanowiska konserwatywnego.

Krytyczne eseje o czternastu nowożytnych naprawiaczach ludzkości (tzw. intelektualistach), którzy w imię dobra ciemnych mas gotowi są na każde ofiary, jakie powinny ponieść owe masy dla przyjęcia poglądów "tych, co wiedzą wszystko, a może nawet jeszcze więcej".  

Roger Scruton jeszcze raz o zbawiennych z założenia teoriach, które przynoszą całkiem realny ból, cierpienie i katastrofę. Zło, które chce się usunąć z dziejów świata oraz stosowane w tym celu środki, które - same złe - tylko zła ostatecznie przysparzają. Czyli "optymizm" w swojej "niegodziwej formie", albo "zbiorowy bezrozum ludzkości" w pełnej krasie. I dlaczego wszystkie "lewizny intelektualne", tzn. wszystkie socjalizmy (czerwone, brunatne, zielone), są wciąż żywe i wciąż pochłaniają miliony ofiar. 

Roger Scruton nie kryje swojego głębokiego zainteresowania myślami Spinozy i stara się, by czytelnik - jeśli nawet nie podzieli z nim uznania dla filozofa - przynajmniej zrozumiał i zaakceptował jego powody i racje.

Rozum i zaangażowanie - jednym słowem prawda: prawda jako wartość. A drugim słowem: relatywizm jako nie-prawda. Angielska filozofia XX wieku w poszukiwaniu pewności absolutnej.

Prawie 50 opowiadań, niektóre bardzo krótkie - parę zdań. I w każdym opowiadaniu autor stara się opowiedzieć coś makabrycznego, lub przynajmniej próbuje zaskoczyć czarnym humorem. Jako gratis dołączamy do książki autentyk z czasów prawdziwie makabrycznych - dowód sprzedaży (jest zdjęcie) niniejszej książki za 130 zł z 1985 roku!

Niemiecka wersja chrześcijaństwa - wiara Germanów, którym duma nie pozwala podlegać Rzymowi. Książka opisuje jak i dlaczego Niemcy stworzyli w XVI wieku swoją "heretycką religię". Niemiecki autor - zgodnie z tytułem - przedstawia "małą historię", czyli relacjonuje w zasadzie jedynie początki, powstanie protestantyzmu: autor nie bada losów protestantyzmu niemieckiego w wiekach późniejszych, ani jego rozkładu i zaniku w wieku XX i XXI. 

Romain Rolland - jeszcze jeden noblista, który dostał nagrodę "za całokształt", czyli za "humanistyczny światopogląd" i "słuszny kościec moralny". I - jak zawsze w takich wypadkach - lata obnażyły rzeczywistą wartość przyznanej nagrody, skazując na zapomnienie większość twórczości laureata. Bo kto by dzisiaj pamiętał o pisarzu, gdyby nie jego książeczka napisana mimochodem i na uboczy zasadniczej aktywności polityczno-literackiej? "Colas Breugnon" cieszy kolejne pokolenia ceniących życie za "wino, kobiety i śpiew" i szukających "literatury lekkiej, łatwej i przyjemnej". Aż dziw, że książkę napisał ten sam pisarz, który "wynalazł" powieść rzekę i ten sam człowiek, który - oczywiście w imię wyzwolenia człowieka - był nieprzytomnym agitatorem na rzecz stalinowskiego bestialstwa. W swoim zidiociałym zaślepieniu wymyślił nawet nową formę pacyfizmu (a jakże, był oczywiście pacyfistą, jak na "wolnego intelektualistę" przystało): "pokój przez rewolucję" (tak zatytułował swój esej - pean na cześć komunistycznego terroru). Ciekawa rzecz owi zachodni 'intelektualiści": jak ochoczo przystawali na każde sowieckie kłamstwo, jak ochoczo przyjmowali rolę heroldów stalinowskiej propagandy uznając za najgorsze zło "faszyzm", nawet w czasach, kiedy wymyślone przez bolszewików obozy koncentracyjne stawały się zbiorowymi mogiłami dla milionów, a faszyzm mógł być kojarzony jedynie z włoskim ruchem politycznym, na pewno nie mogącym być porównywanym z holocaustem, jaki komuniści przygotowali dla podbitych narodów i zniewolonych milionów własnych "obywateli". "Faszyzm" (w istocie nazwa włoskiego, bardziej przypominającego operę, ruchu politycznego) stał się dla stalinowskiej propagandy pojęciem - piętnem, jakim naznaczali przeciwników, by uzasadnić ich eksterminację, poprzedzoną całkowitym odebraniem praw wszelkich. Rolland - jak każdy "intelektualista" europejski, współtwórca kłamstwa na temat faszyzmu i komunizmu - ponosi również odpowiedzialność za krew niewinną przelaną przez komunistów. Warto o tym pamiętać, kiedy czyta się "beztroską pochwałę życia" noblisty, który w Szwajcarii zażywał wygód wszelkich (również za pieniądze sowieckie), a Europę mordowały dwa socjalizmy: narodowy - niemiecki (zwany przez sowietów "faszyzmem") i sowiecki komunizm.

Pełen uznania wielkości kompozytora, podziwu i współczucia dla jego zmagań z cierpieniem duchowym i fizycznym portret muzyka nakreślony przez pisarza. Jakże odmienny od wizerunku uczynionego przez innego pisarza, od portretu z "Kolacji na cztery ręce".

Modlitwy własne i tłumaczone. Żyd nawrócony jako poeta religijny. Tom wierszy wydany w 2010 roku jako część "Dzieł zebranych", a więc okraszony należnymi, bełkotliwymi, ekumenicznymi wstępami, obowiązkowymi panegirykami na cześć "jedynego, słusznego soboru".

Poezja "Starego Testamentu" w przekładzie Starszego Brata W Wierze, który przeszedł do zgromadzenia Młodszych Braci W Wierze.

Książka, która, choć jest dziełem literackim, spełnia wszystkie kryteria, by umieścić ją obok traktatów teologicznych, medytacji religijnych, mistycznych rozważań, ba! nawet objawień prywatnych, czy obok rozpraw filozoficznych i etycznych, albo dzieł historycznych.

Bóg jest wszędzie.

Jak trudno napisać o tej książce... Jeszcze parę lat temu temat był zakazany i republika sowiecka, zwana PRL-em, całym swoim aparatem przemocy niszczyła jakąkolwiek próbę opisania prawdy. Polski Lwów. Wyjątkowe miasto, wyjątkowy Uniwersytet, wyjątkowi, wybitni ludzie. Nic dziwnego, że wszystko to już jest martwe, zamordowane. Przecież sprawą zajęli się najpierw sowieci, a po nich niemcy, i znowu sowieci, którzy zniszczyli to czego nie zniszczyli poprzednicy. Książka opowiada o genialnych polskich naukowcach i ich odkryciach, które miały rewolucyjne znaczenie dla nauki XX wieku. Dlatego trudno o niej napisać: z jednej strony pasjonująca opowieść o nauce, z drugiej strony palące uczucia: żal, współczucie, gorycz i świadomość strat, dla których nie ma zadośćuczynienia. Może być tylko wybaczenie - ale to, bez łaski, jest po prostu niemożliwe.

Uczuciowy i osobisty portret Jerzego Dobrowolskiego. Moc zdjęć, anegdot, wywiadów, wspomnień, teksty drukowane i wygłaszane. PRL od weselszej strony. 

Ta "mądra i zarazem prosta" książka (jak ją zachwala J. A. Kłoczowski OP) była lekturą uzupełniającą do klasy IV liceum ogólnokształcącego, zawodowego i technikum. Klasy czwarte zlikwidowano. A więc można po nią sięgnąć dla czystej przyjemności intelektualnej - bez cienia obowiązku.

"Roman Ingarden", co się na nasze wykłada: "Rzymianin w ogrodzie" (stary jak świat żart filozofów).

Jeszcze jedno wydanie tego samego dzieła, tzn. dziełka. Tak, jakby ilość wypuszczonych na świat egzemplarzy mogła przemienić "książeczkę" w "książkę", albo nawet - ach! nawet! - w "księgę". No, nie przemieni. Nawet "gdyby ustawić wszystkie egzemplarze jeden na drugim i taki stos sięgnąłby z Ziemi (niech to nawet będzie Kraków) do Księżyca", albo jeszcze dalej, to i tak nie sięgnie do Nieba. A czym jest Człowiek bez Nieba? Wszak, jeśli Bóg jest (a kto udowodni - nie założy i nie uwierzy, ale udowodni - że Boga nie ma?), to wszystko inne "tylko słoma". Słomiane stosy - pomniki pychy: dzieło człowieka, który nie chce wiedzieć, skąd pochodzi i dokąd zmierza. Tyle książek napisano, tymczasem "mój synu przyjmij przestrogę: pisaniu wielu ksiąg nie ma końca (...) Boga się bój i przykazań Jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek! Bóg bowiem każdy czyn wezwie przed sąd dotyczący wszystkiego, co ukryte: czy dobre było, czy złe" ("Księga Koheleta"; 12,11-12,14). Ale jeśli nie chcemy tego słyszeć to rozpoczyna się niezła gimnastyka: bo na czym umocować moralność, jak uciec od relatywizmu etycznego i etyki sytuacyjnej? "Nie jest dobrze jak człowiek zaczyna filozofować bo to zawsze kończy się delirium tremens" (jak zauważył Szwejk). A zresztą cała gadanina i tak na nic (znowu zacytujmy Szwejka), bo przy współczesnym systemie edukacji "książeczka" jest niemożliwa do przeczytania ze zrozumieniem nie tylko dla socjologów, ale chyba dla wszystkich studentów "kierunków humanistycznych". Tym bardziej, że nie ma streszczenia, opracowania, ilustracji, nie ma też "apek", nie ma "filmików" na "portalach społecznościowych". A jak tam czegoś nie ma to tak, jakby w ogóle nie było.