CD

Rocznicowe (trzydziesta rocznica - 2000 rok), specjalne wydanie albumu, którym George Harrison rozpoczął własne życie muzyczne po opuszczeniu The Beatles w 1970 roku (cztery karły z okładki to aluzja do The Beatles). Eksplozja tłumionego talentu zaowocowała najlepszą (jak uważa wielu krytyków) i najlepiej sprzedającą się płytą (tu już świadczą suche liczby) byłego Beatlesa. Ani Lennon, ani McCartney nie osiągnęli takiego sukcesu komercyjnego jak ich przyjaciel, którego utwory systematycznie starali się pomijać na płytach, kiedy byli jeszcze "słynną czwórką z Liverpoolu". Specjalne rocznicowe wydanie ze specjalnymi okładkami i specjalnymi dodatkami - między innymi "My Sweet Lord" zaśpiewane i nagrane przez Harrisona w 2000 roku, na kilka miesięcy przed śmiercią. 

The Astor Quartet (Gidon Kremer - violin, Per Arne Glorvigen - bandoneon, Vadim Sakharow - piano, Alois Posch - double bass) with guest artists (Odair Assad - guitar, Sergio Assad - guitar, Milva - vocals, Gaetano Veloso - narrator on El Tango).

Nagranie na żywo.

Jazz. Książka z płytami. Mistrzowie saksofonu w fotografii (kilkaset zdjęć!) i na 4 płytach CD. 

Jedna z najsłynniejszych publikacji o muzyce. Tysiące recenzji z najlepszych nagrań muzyki klasycznej. Przewodnik i niezbędnik melomana - co prawda wydany w 2001 roku, ale wybitne nagrania z upływem czasu tylko zyskują. Analogia z dobrym winem byłaby oczywista, gdyby nie fakt, że genialne i mistrzowskie wykonania nie mogą nigdy i w żadnych warunkach stracić swej wartości, a wino, cóż, jest takie wrażliwe (chwała Bogu mamy siarkę).

Płyta wytwórni Naxos z serii, której przesłaniem jest wydawanie muzyki zdecydowanie kojącej obyczaje (i nastroje). "Muzyka koi obyczaje" - dawne przysłowie w XX i XXI wieku stało się jawnie fałszywe. Stąd pewnie pomysł na serię "For Meditation", by wszystko było jasne, a serce uspokojone. Skoro, jak nauczał św. Augustyn, "nie zazna serce spokoju, póki nie spocznie w Tobie", przeto nic dziwnego, że muzyka pełna harmonii i łagodności może otworzyć drogę ukojenia. 

Współczesny kompozytor muzyki poważnej (1923 - 2006), który dzięki "Odysei kosmicznej" Kubricka wkroczył na teren muzyki popularnej. Węgierskie pochodzenie, więc kontynuator dzieła Bartoka i Kodalyego.

O wyższości muzyki nad filmem. Muzyka do filmu P. Almodovara "Porozmawiaj z nią". Kompozytorem ścieżki dźwiękowej - oprócz pięciu, chyba najlepszych utworów na płycie - był Alberto Iglesias (czy to jest jakiś hiszpański obowiązek? To tak, jakby w Polsce muzycy musieli się nazywać kiedyś np. Połomski, bo wiadomo, że "Połomski Jerzy idol młodzieży"). Muzyka filmowa ma tę zaletę, że można jej słuchać bez oglądania filmów. Ciekawe, że nie ma płyt DVD tylko z obrazem, tak, jak są płyty z muzyką filmową tylko. Płyta DVD z "filmem do muzyki skomponowanej przez..." byłaby absurdem, co dowodzi, że sztuka obrazu bez sztuki dźwięku byłaby często nie do oglądania. Cbdo.

Haydnowskie pożegnanie. Die Jahreszeiten, czyli The Seasons, albo Les Saisons na dwóch płytach. Na pierwszej wiosna i lato, a zatem to chyba oczywiste, że na drugiej będzie jesień i zima, bo co ma być? Dyryguje Sigiswald Kuijken, gra La Petite Bande, a śpiewają: Krisztina Laki - sopran, Helmut Wildhaber - tenor, Peter Lika - bas oraz The Choir of the Flanders Opera.

Cztery msze Haydna w legendarnym wykonaniu i nagraniu. Klasyka klasyki. Ach, ta Emma Kirkby!

Trzy symfonie Haydn'a - "Alleluja" (Hob. I:30), "L'Imperiale" (Hob. I:53) i "Loudon" (Hob. I:69) - w legendarnym nagraniu: Concentus musicus Wien, dyryguje Nikolaus Harnoncourt.

Haydn. Cacilien-Messe, Paukenmesse - Mass in Time of War, Kleine Orgelmesse. Nagrania z lat sześćdziesiątych w cyfrowej edycji.  

Heinrich Ignaz Franz Biber, Missa Salisburgensis. Cudem odnalezione i przywrócone życiu monumentalne dzieło baroku. 

Rarytas dla miłośników dawnej muzyki - wiek XVII. Heinrich Schutz i jego wyśpiewane ostateczne sprawy człowieka: śmierć i Sąd Boży. Niemal doskonała rekonstrukcja dzieła i rewelacyjne wykonanie.

Płyta, która wygrałaby chyba konkurs na najdłuższy tytuł. Całkowite muzyczne szaleństwo i poplątanie z pomieszaniem: raz na ludowo, raz na klasycznie. Muzyczny galimatias dla miłośników dziwnych nagrań.

Brytyjski rock progresywny z 1973 roku, ostatnia płyta zespołu. Płyta ceniona przez krytyków, ale nie odniosła sukcesu komercyjnego. Wyjątkowe opracowanie graficzne zawdzięcza Radosławowi Szajbo. 

CD: pudełko zawiera 3 płyty CD z legendarnymi nagraniami "największego bluesowego wokalisty" (jak skromnie na okładce napisał amerykański wydawca). Oprócz płyt książka pełna unikalnych zdjęć i informacji.

Wykonawcy: Sinfonia Finlandia Jyvaskyla. Patrick Gallois dyryguje i gra na flecie.

Zespół instrumentów dętych, The Chestnut Brass Company, gra (opracowane przez siebie) przeboje, które skomponował  Israel Isidore Beilin (lub Baline), czyli Irving Berlin - jeden z najpłodniejszych kompozytorów muzyki rozrywkowej. Amerykański sen w działaniu: Berlin urodził się w biednej rodzinie na Syberii, a zmarł w Nowym Yorku, mając 101 lat, jako człowiek bogaty i sławny. Bogactwo i sławę przyniosło mu skomponowanie niezliczonej liczby przebojów (podobno jest autorem ponad 1500 piosenek). Pośród nich jest też i "White Christmas". Któż wie, że największy przebój supermarketów, grany całe tygodnie dla umilenia "magii świątecznych zakupów", robionych pod pretekstem Bożego Narodzenia, napisał Żyd i mason?

Tętniąca życiem muzyka gitarowa z XVIII-wiecznej Hiszpanii, którą (grając na instrumentach z epoki) w wiek XXI przenieśli: Paul O'Dette, Andrew Lawrence-King, Pedro Estevan, Pat O'Brien, Steve Player.