Paris, francuski pancernik z II wojny światowej, skala 1:200, Modelik Nr 3/07, model kartonowy

Japoński pancernik Yamato w skali 1:350. Rzecz wyjątkowa, bo jest to już od dawna nie produkowany model z napędem: z silnikiem elektrycznym - może tylko stać na półce i oko cieszyć, ale może też i pływać!

Model pancernika Dreadnought w rzadkiej dla wydawnictwa JSC skali 1:250 (JSC wydało ten sam model w swej podstawowej skali 1:400).

Najpotężniejsze twierdze zbudowane przez człowieka (konkretnie: przez amerykańskiego człowieka) i jeszcze, na dodatek, pływające. Najwyższe osiągnięcia w budowie okrętów. Śmiercionośne narzędzia o trudnej do wyobrażenia sile niszczącej. Gdyby całą determinację, która przejawia człowiek w prowadzeniu wojen, wykazał nie w niszczeniu, ale w budowaniu, w czas pokoju, jakim wspaniałym miejscem byłaby Ziemia... Ale to już zupełnie inna historia i mówi o tym zupełnie inna książka - a właściwie Księga.

W książce opisy i zdjęcia pancerników marynarki argentyńskiej, brazylijskiej, chilijskiej, greckiej, hiszpańskiej, japońskiej, francuskiej i niemieckiej.

Bogate dane historyczne i techniczne, liczne zdjęcia, wykresy, przekroje, plany, tablice kolorowe - wszystko najwyższej jakości merytorycznej i edytorskiej. Jak na tę serię przystało.

Dupuy de Lome to francuski krążownik z 1890 roku - gratka dla miłośników ciekawych okrętów historycznych z XIX wieku. Francja - wielki kraj o potężnej armii, która w zasadzie nie sprawdza się w walce... 

Amerykańskie pancerniki bez tajemnic. Kilkaset zdjęć (wiele bardzo rzadkich), wykresy, tablice barwne.

Miał bronić Francji przed Niemcami i bronił jak na Francuzów przystało - stojąc głównie w portach, gdzie był kilka razy okaleczany przez wszystkich, którzy mieli na to ochotę, by wreszcie zakończyć bohaterski żywot samozatopieniem. To po to go zbudowali? Obelix - Gal, który tym się różnił od Francuzów, że uwielbiał bijatykę z najeźdźcami - popukałby się, swoim zwyczajem, w czoło i powiedział: "ale głupi ci Francuzi!".

Pancernik budowano i przebudowywano przez prawie 30 lat (od 1880 do 1910!), by wreszcie zatopić go w 1913 roku, jako okręt cel. Oto francuska administracja i armia w swym standardowym, czyli bezsensownym i marnotrawnym działaniu. Jak potężne musiało być państwo, które było stać na takie marnotrawstwo i jaka słaba musiała być armia, która była pogrążona w takim chaosie. Katastrofa była nieunikniona... A sam pancernik? Jeśli pominąć jego absurdalne losy był nawet w niektórych rozwiązaniach ciekawą i nowatorską konstrukcją.