Jethro Tull, Thick As A Brick, płyta winylowa

Na świecie punk rock demolował (w przenośni i dosłownie) scenę rockową, a Ian Anderson "rzeźbił" swoje na fujarce. Nie został rockowym Flecistą z Hameln, bo grał tylko dla państwa starszych - dla rodziców. Dzieci, z uszami pełnymi punka i obijające się w pogo, nie miały nawet szans na usłyszenie jego "fifulki".

Jedenasta płyta studyjna zespołu z 1978 roku - druga z serii "ludowo-wsiowej" (między "Songs From...", a "Stormwatch"). Taka rockowa CEPELIA. Nagrywana nocami, w nowym studiu Andersona (chciał mieć dni zarezerwowane dla ewentualnych klientów), więc może dlatego bardziej realistyczna, a mniej w stylu "pod spód więcej nic nie wdziewam, od razu się lepiej miewam" (to Wyspiański, "Wesele" - informacja dla socjologów).

W PRL-u sowieccy agenci poprzebierani w mundury LWP wprowadzali "stan wojenny": wprowadzali godzinę policyjną, torturowali i zabijali ludzi, zamykali w więzieniach bez sądu, strzelali na ulicach, zamykali rozgłośnie, redakcje, kina, teatry... W PRL-u młodzież śpiewała o zamordowanym przez Ludowe Wojsko Polskie i Milicję Obywatelską Janku Wiśniewskim, a w "wolnym świecie" Ian Anderson skakał po scenie z fujarką i śpiewał o... - no własnie: o czym śpiewał można posłuchać (i przeczytać na wkładce, jeśli będą trudności ze zrozumieniem tekstu słuchanego). Jedna Europa i dwa światy: zbrodnicza dyktatura, a za "żelazną kurtyną" piosenki o niczym, jak je odbierano wówczas. Czas jednak wszystko zmienia i "stan wojenny" powoli staje się - według celebryckiej wersji historii - dobrodziejstwem ufundowanym przez "ludzi honoru", a płyta Jethro Tull oceniania jest (przez współczesnych miłośników rocka) jako "jedna z najlepszych w dorobku grupy". Tak, "czas wszystko zmienia...".

Jethro Tull, Crest Of A Knave. Pierwsze amerykańskie wydanie z 1987 roku. Szesnasty album studyjny. Płyta wydana po trzyletnim milczeniu zespołu spowodowanym problemami z gardłem Iana Andersona. Przymusowa przerwa okazała się błogosławieństwem, bo album stał się największym sukcesem zespołu od lat 70-tych. Powrót do rockowego grania zaowocował powodzeniem medialnym - wylądowali nawet w specjalnym programie MTV. Przy okazji powód legendarnej awantury z okazji przyznania nagród Grammy w 1989 roku - płyta wygrała w kategorii Hard Rock/Metal, pokonując... "...And Justice for All". Matallica była faworytem, ale Jethro Tull okazał się bardziej... metalowy! W ocenie przyznających nagrody - rzeczywiście, "justice for all". Zespołowi zarzucano jeszcze wiele innych rzeczy (np. papugowanie Marka Knopflera, okrojenie wydania winylowego z dwóch utworów, które znalazły się na CD nie jako bonusy, ale jako "program obowiązkowy", itd.), ale wszystko razem zwiększało jedynie popyt na album. Ostatecznie złote płyty przyznaje się za liczbę sprzedanych egzemplarzy, a nie za zmagania etyczne wydawców.

Jethro Tull, "Too Old To Rock'N'Roll: Too Young To Die!" - "za stary na rocka, za młody by umrzeć"... Płyta winylowa - pierwsze wydanie angielskie z 1976 roku. Miał być album koncepcyjny, rockowa opera, ale jakoś się nie udało i fabuła opowiedziana w komiksie wydrukowanym na okładce "rozeszła się" z historią opowiedzianą muzyką. "Za ambitne plany, za mało sił (twórczych)"...