Billy Joel, The Ultimate Collection, płyta DVD

Rewelacyjna płyta z 1968 roku, nagrodzona jako Album of the Year - nagroda Grammy w 1969 roku. Rock, blues, jazz i muzyka klasyczna (Eric Satie) zmieszane razem dały zaskakująco dobry efekt. No i rewelacyjni muzycy. Druga płyta zespołu, która okazała się jego najlepszym osiągnięciem. 

Nagranie domowe (na magnetofonie 4-ścieżkowym), które podobno powstało jednego dnia - 3 stycznia 1982, i które miało być wersją demo, a ostatecznie stało się szóstą płytą Springsteen'a. 

Płyta z 2010 roku. Słodka dekadencja - jakby powiedziała bohaterka filmu "Kabaret".

Płyta winylowa w wydaniu jubileuszowym "Island Life Collection 25 Years".

Siódma płyta ELP, w zasadzie zakończenie historii zespołu. Wydanie wyjątkowe - amerykańskie "najpierwsze" tłoczenie: egzemplarz promocyjny. Wytwórnia ATLANTIC przyczepiła nawet specjalną nalepkę, która miała ułatwiać prezenterom radiowym odtwarzanie muzyki.

Zespół, który zaczynał od bluesa i blues-rock'a wydał w 1979 roku płytę przyjętą z zachwytem przez miłośników nowego, popowego, brzmienia zespołu. Ze względu na tytuł płyta powinna być obowiązkową pozycją w płytotece każdego czytelnika gazety utrzymywanej i fianansowanej przez znanego, międzynarodowego spekulanta giełdowego.

Oryginalna płyta winylowa z 1979 roku.

Paul Simon, Graceland. Płyta, która była nagrana analogowo, a CD z 1986 roku zachowuje brzmienie oryginalnego nagrania. 

Simon and Garfunkel "3 Original Album Classics", to trzy płyty CD wydane w okładkach, które są kopiami - miniaturami - okładek oryginalnych płyt winylowych. Te trzy płyty to: "Sounds Of Silence", "Parsley, Sage, Rosemary and Thyme" oraz "Bookends". Choć okładki są kopiami okładek płyt winylowych, to płyty CD zostały wzbogacone siedmioma nagraniami dodatkowymi, utworami, których nie było na "czarnych płytach". 

Sting, The Dream Of The Blue Turtles. Płyta CD z serii cyfrowych re-edycji nagrań Stinga. Oprócz utworów zamieszczonych na winylu do wydawnictwa dołączono plik z videoklipem "If You Love Somebody Set Them Free".

Alvin Lee i Ten Years Later - bo najpierw, czyli wcześniej, było After:) Płyta "Ride On" złożona z dwóch części: pierwsza nagrana na scenie i zarejestrowana bez żadnych poprawek i dogrywek studyjnych oraz część druga, stworzona w studio.

Muzyka potężna brzmieniowo i wykonawczo. Oto bowiem pięciu członków zespołu Deep Purple (w składzie tradycyjnym od 1994 roku, czyli Steve Morse na gitarze), zostało wspartych przez osiemnastu zaprzyjaźnionych muzyków i wokalistów (w składzie przedstawionym na okładce) oraz przez Londyńską Orkiestrę Symfoniczną (w składzie niemal kompletnym). Wszyscy zostali nagrani na żywo 26 września 1999 roku w Royal Albert Hall (chyba tylko ta scena mogła pomieścić taki "aparat wykonawczy") w repertuarze zaskakująco mieszanym: grali i śpiewali pop, rock i rock symfoniczny. Tutti frutti muzyczne z obowiązkową wisienką: Smoke On The Water, hit zagrany i zaśpiewany też wyjątkowo, rekordowo, bo chyba przez największy w historii tej kompozycji zespół wykonawców - do Deep Purple i orkiestry dołączyli także wszyscy pozostali muzycy i wokaliści (oraz rozentuzjazmowana publiczność, ale ich nie liczymy do rekordu, bo to był standard przy publicznym graniu "Smoke...").