Billy Joel, The Ultimate Collection, płyta DVD

Szesnaście największych przebojów Billy'ego Joel'a - wszystkie nagrania z koncertów. "Piano Man" w najlepszej formie (i kondycji:)

Sukces Springsteena z 1984 roku - płyta legenda i ikona (tak, jak i okładka - przy okazji polski akcent na wkładce: Steve Van Zandt w koszulce Solidarności, co w 1984 roku było ujmującym gestem poparcia). Najlepiej sprzedający się album w USA w 1985 roku.

Dwie płyty CD z przebojami Bryan'a Adams'a, które - jak informuje wydawca na okładce - zostały "wykonane specjalnie dla Republiki Czeskiej, Węgier, Polski i Słowacji". Ciekawe, co miał wydawca na myśli, bo wszystkie piosenki są po angielsku, a żadna nie jest śpiewna ani po czesku, ani po węgiersku, ani po polsku, ani po słowacku:) W ogóle utwory nie różną się niczym od wykonań dla reszty świata. Dołączona książeczka też ma wszystko co potrzeba, łącznie z dokładnymi informacjami o nagranych utworach (autorzy, muzycy, itd.). Z niej można się dowiedzieć, że współautorem wszystkich przebojów był Adams. Klasyka miękkiego, albo popowego rocka.

Zbiór słynnych przebojów Cata Stevensa na oryginalnej płycie winylowej.

Amerykańskie pierwsze wydanie z 1975 roku. Muzyczna autobiografia z wielkim przebojem "Someone Saved My Life Tonight". Opowieść na winylu i w dwóch sentymentalnych książeczkach-albumach: ze zdjęciami i z tekstami.

Pierwsza płyta solowa Erica Claptona, nagrana w 1970 roku, a stworzona - jak na płytę solową przystało - przez 16 muzyków, nie licząc techników i inżynierów dźwięku (oprócz dwóch wszyscy są na zdjęciu, na odwrocie okładki). 

Płyta nagrana wspólnie z Collinem Thurstonem, Philem Collinsem, Ericiem Claptonem i Georgem Harrisonem.

Koncert z 1978 raz na akustycznie, raz na rockowo. Oprócz muzyków udział biorą zakapturzeni, zamaskowani inspicjenci i różni dziwni goście. Kanadyjski amerykański hipis w swoim klasycznym występie.

Billy Joel i jego 18 największych przebojów.

Sting ...Nothing Like The Sun, płyta CD z serii The Sting Remasters, a więc zawiera - oprócz dwunastu utworów audio - jeden wideoklip: "Englishman in New York".

Back To Black 60th Vinyl Anniversary. 180 Gram Vinyl Remastered.

Uwaga! Z płytą kupon z kodem umożliwiającym pobranie CAŁEJ płyty w formacie MP3 ze strony www.backtoblackvinyl.com

Der Panzer-rock.

"Colosseum" - tak narodził się jazzrock. W 1971 roku ich płyta koncertowa ('Colosseum Live') była uderzeniem atomowym w scenę rockową. Absolutnie wyjątkowa grupa muzyków, w zasadzie supergrupa, która rozwiązała się po trzech latach, u samego szczytu dokonań muzycznych (w 1971 roku) i u szczytu powodzenia. Rzecz jasna, że milczenie nie mogło trwać wiecznie. W 1994 roku, ci sami muzycy, którzy w 1971 roku zmietli rockową konkurencję falą dźwiękową (wszak uderzenie atomowe), powrócili, by przypomnieć, czego można było kiedyś oczekiwać od rocka. Niby to samo, co w 1971 roku, ale wzbogacone zdobytym przez lata doświadczeniem. Banalne porównanie: dobre rzeczy, jak wino, z czasem zyskują.

Płyta bywa uznawana w Internecie za wydanie nieoficjalne - jakoby przegrane z narań VHS. Obraz rzeczywiście nie jest obrazem z płyty Blu-ray, ale dźwiękowi nie można nic zarzucić (oczywiście trzeba pamiętać, że są to nagrania koncertowe). Koncertowe szaleństwo blues-rockowe. Muzyka przeplatana jest wywiadami z muzykami (wywiady między utworami, nie ma żadnych wyciszeń czy nakładania rozmów na muzykę, czy mówienia, albo grania, w tle). Wypowiedziom towarzyszą napisy w... no właśnie, co to za język? Japoński, chiński, koreański? Napisy oczywiście tylko w czasie wypowiedzi muzyków, muzycy mówią po angielsku:) Sprawa jest zagadkowa, bo koncert na pewno (sądząc po publiczności) nie odbywał się w Azji. Gary Moore w doskonałej formie (koncert z końca lat 80-tych XX wieku? Same zagadki, bo wydawca nie zamieścił żadnych informacji). Popisowa wirtuozeria. 

Neil Young, Hot Summer Nights In London. Recorded at Shepherd's Bush, BBC Television Theatre, London, during the "Journey Through The Past Solo Tour", February 23,1971. Bonus: Neil Young & Crazy Horse, recorded at Hammersmith Odeon, London, March 31, 1976.

Do słuchania i do oglądania popisy Ritchie'go Blackmore'a z kapelą (Roger Glover, Chuck Burgi, David Rosenthal, Joe Lynn Turner) sfilmowane na koncercie 14 marca 1984 roku. Zestaw klasycznych utworów Rainbow oraz dwa klasyki Deep Purple: "Lazy" i numer obowiązkowy: "Smoke On The Water".

"Tadeusz Nalepa z przyjaciółmi" (i przyjaciółkami - wszyscy na scenie, albo na widowni) obchodzi publicznie 60 urodziny. I jak to na urodzinach: goście śpiewają (i grają), więc każdy, kto może (i chce) śpiewa i gra, nawet dzieci. Dziewiętnaście klasycznych utworów w uwspółcześnionych aranżacjach (w tym jedna na chór dziecięcy).

Młodzieżowi buntownicy na stare lata występują w roli piesków salonowych możnych tego świata. Koncert uświetnił swoją obecnością i bełkotliwą zapowiedzią o walce z klimatem Wiluś "Cygaro" Clinton. W orszaku prezydenckim łaskawie przywitała muzyków żona Wilusia Pierwsza Dama Korupcji oraz - obnoszony jak małpka na ramieniu - Kwaśniewski ("był prezydentem Polski" - jak go zatytułował Clinton). Stonsi zestarzeli się, zostali milionerami (oczywiście z pogardą i obrzydzeniem wobec pieniędzy), a jednak wciąż chcą być postrzegani jako niewyżyci, zbuntowani chłopcy, w czym miała pomóc realizacja Scorsesego. Skoro scena mała i koncert raczej statyczny (mimo drgawek i machania rękami wokalisty), to kamery cały czas muszą być w ruchu. Oto zadanie dla mistrza reżyserii i montażu: jak statyczną rzeczywistość przerobić na dynamiczną i pełną życia ułudę. I udało się - dla podkreślenia roli reżysera jego nazwisko połączono w tytule z nazwą zespołu. "Piąty Stones", tym razem najważniejszy. I szafa gra. Kasa, misiu, kasa...