Trabant 601 S, model plastikowy w skali 1:24, Revell 07256

Pudełko pełne skarbów: oprócz dzielnych kierowców (w klapakach, w sandałach i w kowbojkach) cała masa różnych drobiazgów, bez których żadna rasowa ciężarówka nie może się obejść. Narzędzia, drobne wyposażenie, kalkomanie, kołpaki, felgi, ryflowana blacha, chromowane rury i akcesoria, lampy, maskotki, firanki,...  

Drobiazgi, które ożywią model samochodu i podniosą realizm imitacji. Szpargały, które zwykle znajdują się w samochodach - wszystko narysowane na pudełku: miś, poduszki na siedzenia, puszki, składane krzesełka, pudełko z chusteczkami jednorazowymi, okulary przeciwsłoneczne, papierosy, zapalniczka, deskorolka, itd.. A na dodatek szafa - automat do sprzedaży puszek z napojami.

Kierowcy: Ralf Schumacher i Giancarlo Fisichella. Grand Prix de France w Magny-Cours. 

Porsche 911 GT1 Full-View, czyli model z pełnym widokiem na wszystkie wewnętrzne mechanizmy i wyposażenie. Przezroczysta karoseria ujawnia wszystkie detale i szczegóły konstrukcji: kompletny silnik, zawieszenie, układ napędowy, wnętrze kabiny,... . Na dokładkę gumowe opony - zupełnie jak prawdziwe. Cudo z plastiku o niezwykłych walorach edukacyjnych.

Samochód, na którym jeździli Mikka Hakkinen i David Coulthard. Precyzyjny model z mistrzowskimi kalkomaniami. 

Samochód legenda, cud techniki z lat trzydziestych XX wieku, zwycięzca ponad... tysiąca (!) wyścigów. A model godny pierwowzoru: bardzo ciekawy i efektowny. 

BMW M3 GTR z numerem startowym 42. Samochód, na którym w 2001 roku startowali w American Le Mans Series J.J.Lehto i J.Muller. Bardzo dokładnie, komputerowo opracowany model.

Samochód prawdziwy, z czasów, kiedy samochód był samochodem, a nie propagandową, ideologiczną wydmuszką zwaną "elektrykiem" ("Skąd się bierze prąd do 'ekologicznych' elektryków? Z punktów ładowania!" Tak, jak pieniądze biorą się z bankomatów:)  Cadillac Town Car z 1933 roku - 16 cylindrów, pojemność 7406 cm sześć.. Samochód wielkich tego świata: gwiazd filmowych, itp. A więc z jednej strony cud techniki motoryzacyjnej, ale z drugiej jednak pomnik pychy i próżności na czterech kółkach. 

Wartburg 353 z 1966 roku: w PRL szczyt marzeń motoryzacyjnych, bo na tle pozostałych, popularnych wówczas samochodów, najbardziej przypominał samochód właśnie, obiecywał największy komfort i dawał nadzieję na największą niezawodność. Limuzyna z "enerdówka" z dwusuwowym, smrodliwym silnikiem. Tak skończyła samodzielną produkcję największa, hitlerowska fabryka BMW: po 1945 roku przejęta przez sowietów, produkowała Wartburgi do 1991 roku, kiedy wreszcie skończono ich wytwarzanie, bo nikt ich nie chciał kupować. Okazało się, że lepszy szrot z Niemiec Zachodnich niż "nówka sztuka nieśmigana" z Niemic Wschodnich. Model w skali H0 z charakterystyczną dla firmy Herpa wysoką jakością miniaturyzacji.