Jane; Fire, Water, Earth & Air, płyta winylowa, Brain 1084

Brytyjski rock progresywny z 1973 roku, ostatnia płyta zespołu. Płyta ceniona przez krytyków, ale nie odniosła sukcesu komercyjnego. Wyjątkowe opracowanie graficzne zawdzięcza Radosławowi Szajbo. 

Najstarszy i najdłużej grający zespół rockowy na świecie i jego 6 płyta - oryginalne, holenderskie, pierwsze tłoczenie z 1970 roku.

Legendarna płyta (w rzeczywistości dwie płyty) ukochanej kapeli "Trójki" (program III Polskiego Radia) w czasach PRL-u. Wydana w 1974 roku jednych wprawiała w stan nirwany innych usypiała. Muzyka rockowa, która miała ambicje, by nie być muzyką rockową. 

Rok progresywny z 1978 roku na pierwszym holenderskim wydaniu CD (reedycja pierwszego amerykańskiego CD z 1988 roku). Supergrupa weteranów z King Crimson, Roxy Music i od Franka Zappy, która w pierwotnym składzie wydała jedną - prezentowaną - płytę. Na świecie królował punk, więc wirtuozi skrzypiec oraz instrumentów elektronicznych - i jakby tego było mało jeszcze z ciągotami jazzowymi! - przepadli z kretesem.

Trzecia płyta angielskiego zespołu rockowego: klasyczne granie z 1971 roku.

Niezwykły zespół - Iron Butterfly, niezwykła płyta - "Metamorphosis" (1970 rok nagrania) i niezwykły utwór "Butterfly Bleu". Rock progresywny w wyjątkowym wydaniu. "Jazda obowiązkowa" i to ostro "po bandzie".

Caravan - brytyjski zespół rocka progresywnego, który istniał krótko, ale zostawił po sobie doskonałą muzykę. Płyta z 1970 roku (wydanie na CD z 2001 roku) z czterema dodatkowymi utworami (trzy opublikowano po raz pierwszy). Wyjątkowe połączenie rockowej gitary, jazzujących organów i wyrafinowanej perkusji. 

"Music written by James Marshall Hendrix". Oprócz Jarosława (na płycie napisane "Jarek", ale nie byliśmy znajomymi, więc gdybyśmy my napisali "Jarka" zabrzmiałoby zdecydowanie lekceważąco i fałszywie-koleżeńsko) Śmietany, Wojciecha (to samo: na płycie "Wojtek") Karolaka, Pawła (a tu zaskoczenie, zamieszanie i brak konsekwencji: dlaczego na płycie nie napisano "Pawełek"?) Mąciwody i Krzysztofa (znowu: dlaczego nie "Krzyś"?) Dziedzica grają też goście specjalni: Maciej (i znowu: dlaczego nie "Maciek"?) Sikała i Nigel Kennedy, angielski polski punk skrzypek klasyczny. Bałagan z tymi imionami - znak powszechnej ucieczki od odpowiedzialności i dojrzałości? Dorośli, którzy przedstawiają się jak dzieci...

John Lee Hooker, chill out, czili blues w wersji pop, wspomagany celebrytami show biznesu: jest i Carlos Santana i van Morrison. Przebój na otwarcie.

Klasyka (znowu!? - czy wszystko, co stare musi być "klasyczne"?) rocka z lat 70-tych (1972 Red Bus Records). Druga płyta słynnego izraelskiego zespołu, nagrywającego od 1968 roku w Anglii. Każdą nagrywali pod inną nazwą: pierwszą nagrali jako "Churchills", trzecią jako "Jericho" (też dostępna w naszym Antykwariacie). To wydanie zawiera 5 dodatkowych nagrań.

Dwie płyty winylowe z kilkunastoma utworami ze złotego - pierwszego - okresu UFO. Prawie połowa nagrań pochodzi z legendarnego albumu "Flying" ("Prince Kajuku/The Coming Of Prince Kajuku" nagrano na koncercie). Zespół tworzył historię 'hard rocka' i powoli sam przechodzi do historii. Bowiem, choć nazwa przetrwała i zespół celebrował w 2018 roku 50-cio lecie istnienia, to z muzyków grających na początku działalności zespołu pozostało - wśród żywych - już tylko dwóch. "Do końca na posterunku" - zupełnie wbrew obawom Ian'a Anderson'a, który w wieku 29 lat przeżywał rozterki związane upływem czasu i zmieniającą się modą śpiewając z Jethro Tull: "too old to rock'n'roll, too young to die!"...