Pilch Jerzy, Stasiuk Andrzej, Tokarczuk Olga, Opowieści wigilijne

Najcięższa książka w Antykwariacie - prawie 1,5 kg! Najczystszej postaci pisarstwo wagi ciężkiej. Nic dziwnego, że z nagrodą literacką - wszak ilość z musu przechodzi w jakość (jak przekonywał guru autorki). Cena zatem - co też oczywiste w tej sytuacji - musi odpowiadać dokładnie wyjątkowej wadze książki (co do grosza: 1,41 kg za 1,41 złotego)

Wojciech Żukrowski. Kto dzisiaj o nim pamięta? A taki był ważny: filar PRL-owskiej literatury, zarówno pisanej jak i struktur organizacyjnych. Bardzo zaangażowany, tak bardzo, że po 13 grudnia 1981 roku znoszono i wyrzucano książki Żukrowskiego pod jego domem. Tak przejawił się inteligencki protest wobec poparcia, jakiego pisarz udzielił sowieckiemu generałowi - Jaruzelskiemu Wojciechowi - prowadzającemu wojskową dyktaturę - "stan wojenny". Był to jeszcze jeden z przedziwnych epizodów w zagadkowo zagmatwanym życiu pisarza: żołnierz AK , ale i AL, bezrobotny i obłożony zakazem cenzorskim, a jednak zaangażowany na PRL-owskich zagranicznych placówkach dyplomatycznych, aktywny mason (jeden z nekrologów po śmierci "brata Wojciecha Żukrowskiego" podpisali "Przyjaciele Sztuki Królewskiej z Wielkiego Wschodu Polski"), a jednocześnie "dobry kolega i bliski znajomy", jeszcze od czasów wojny, Karola Wojtyły (z którym prowadził ożywioną korespondencję, a Papież nawet pożegnał go nad grobem osobistym telegramem, choć nie osobiście) oraz księdza Twardowskiego (którego wierszy był pierwszym czytelnikiem i recenzentem)... Nie tylko pisarz, ale i wzięty scenarzysta ("Lotna", "Potop", "Pan Wołodyjowski"). Człowiek znany i raczej lubiany, według dzisiejszych standardów "celebryta" życia kulturalnego, występujący dużo i chętnie publicznie, częsty gość programów radiowych i telewizyjnych... A dzisiaj? Sic transit gloria mundi... . Transit, to i owszem, ale ta gloria? Choć w zasadzie, to nic nowego: trzydzieści srebrników - jaka cena, taka "gloria".

Polska literatura współczesna z rysunkami kolegi autora wydana przez znajomych. Sprzedajemy, chociaż nie mamy żadnych związków z pisarzem. Z bezinteresownej miłości dla sztuki.

Sceny z życia z więzienia, które (życie, nie więzienie) prowadzi do śmierci (tytuły scen: Solo i Kwintet). Na wolności jest tak samo - jak to w życiu.

Podtytuł: "Dwa eseje o Europie zwanej Środkową". Ukrainiec i Polak w jednym stali... tomie. Książka w dziale "Literatura polska". Wszak Stanisławów - miejsce urodzenia Andruchowycza - było przed zaborami i przed okupacją sowiecką miastem polskim. "Europa zwana Środkową": "...na tych polach pomiędzy Europą a nie-Europą znajdujemy całe miliony ludzi, którym skradziono niegdysiejszy raj - zdezorientowanych, złych, zmęczonych. Ich miłość do przeszłości przerasta wszystko... (cytat ze strony 33)". Warto może dodać, że nie "skradziono", bo samo się nie "skradło" (bo "samo to grzmi i samo się błyska", jak słusznie zauważył Witkacy), tylko planowo i celowo, ręka w rękę kradli niemcy i sowieci. Planowo, systematycznie i celowo: kradli, mordowali, niszczyli. Tak bezkarnie przygotowali fundamenty pod "wspólną Europę". By na ostatku, do tej pustki i ruiny, ściągnąć wyznawców islamu.

Literatura końca PRL-u. Potem były strajki, stan wojenny, ale tego już nie przeżywał, zakończywszy życie tragicznie - samobójstwem, idol czytającej młodzieży (choć nie tylko młodzieży, bo Stachura nie był doświadczany, ograniczany systemowo, ba! nawet cieszył się pewną przychylnością "czynników oficjalnych"). Literatura z PRL-u, a przecież o niebo bardziej wartościowa od post PRL-owskich, grafomańskich produkcji, nawet tych poprawnych politycznie, parytetowo, płciowo (i bezpłciowo) i nagradzanych międzynarodowo. 42 lata życia pisarza zebrano w pięciu tomach. Tom 1: "Wiersze, poematy, piosenki, przekłady", tom 2: "Opowiadania", tom 3: "Powieści", tom 4: "Wszystko jest poezja", tom 5: "Fabula rasa. Z wypowiedzi rozproszonych".