Księga o aniołach

Autor postawił sobie skromne zadanie: stworzyć leksykon wiedzy wszelkiej na temat aniołów. Jeśli zatem ktokolwiek i gdziekolwiek wspomniał jakiegoś anioła lub istotę "aniołopodobną", jeśli ktokolwiek, gdziekolwiek próbował anioła lub istotę "aniołopodobną" zobrazować to pan Davidson włączał taką informację lub ilustrację do swojego słownika. Źródłem informacji były więc religie, sztuki graficzne i literatura, zabobony, magia, mistyka, itp., jednym słowem wszystkie obszary kultury, w których pojawiały się lub zagościły istoty duchowe, zarówno te dobre, jak i te złe, nieczyste. A jeśli jakiś czytelnik nie chce się ograniczyć tylko do posiadania informacji, ale chciałby również wykorzystać pomoc różnych duchów do załatwienia swoich spraw, nawet najbardziej prozaicznych, to słownik kończy się "Apendyksem", w którym znaleźć można "pieczęcie, zaklęcia, modlitwy magiczne i egzorcyzmy". Dzięki słownikowi, czyli dzięki zawartemu w nim zaklęciu, można zatem na przykład "wzbudzić miłość w sercu ukochanej osoby", a jeśli "ukochana osoba" jest daleko można - też oczywiście dzięki odpowiedniemu zaklęciu - "sporządzić i użyć latający dywan". Dwa tysiące lat chrześcijaństwa, a różne bałwochwalcze zabobony wciąż zdobywają wyznawców i - co oczywiste - tym bardziej, im bardziej świat odwraca się od chrześcijaństwa. Czego najlepszym przykładem jest "czas rozumu", wiek XX i XXI, era eksplodującej wiary w pogańskie gusła i bałwany, w "mistykę" i w "magię". A zatem, by się utrzymać w duchu czasów i by zainteresować czytelniczki/czytelników pism (bogato) ilustrowanych powinniśmy napisać, że jest to "magiczna książka", "pełna mistyki i duchowości".

Skromny tytuł dla skromnej książeczki (tak, to nie książka, ale książeczka właśnie). "Mądrość lubi sukienkę skromności"....  

Cienka, niepozorna książeczka - jak wszystkie z tej serii. I jak we wszystkich pozostałych niezwykłe rozważania niezwykłego księdza. W sam raz dla zabieganych: krótko i na temat. Na najważniejszy temat. 

O patronie tych, "których praca jest zapomniana, a trud niedoceniony".

Czyli tym razem o sprawach, które bez wątpienia dotyczą każdego. Tematy pozostałych książeczek można zignorować (zwłaszcza, kiedy się jest osobą "niereligijną" - bo "cóż mnie obchodzi różaniec"), ale przemijanie? A któż może wiedzieć o tych sprawach lepiej od mądrej osoby duchownej?

Książka jest dziewiątą częścią Katechizmu Religii Katolickiej, wydaną - jako podręcznik dla młodzieży szkół średnich - w 1983 roku. Warto pamiętać przy czytaniu, że gdy książkę przygotowywano do druku komuniści demolowali kraj dyktaturą stanu wojennego, a religii nie uczono w szkołach. Wolność polityczna, ekonomiczna i społeczna wydawała się nierealną tęsknotą - życie niosło ze sobą głównie szarą beznadzieję i powszechną nędzę. Kościół i ludzi wiary prześladowano (a nawet mordowano - funkcjonariusze policji politycznej jako "nieznani sprawcy"), dyskryminowano zawodowo i społecznie. Religię gnębiono cenzurą, terrorem policyjnym, sądownictwem podległym politycznym dyrektywom, inwigilacją i manipulacjami policji politycznej. Pytanie "jak żyć?" miało wymiar nie tylko duchowy, ale również czysto materialny i potoczny. Było pytaniem o prawo i dobro naturalne w czasie, gdy za dążenie do wolności - tego elementarnego "prawa człowieka i obywatela" - sowiecki "ustrój sprawiedliwości społecznej" karał ślepym terrorem.

"Moje szczęśliwe wspomnienia"... . Zagadka: tylko takie były, czy tylko takie spisane? Czy wszystko, co się w życiu dzieje jest szczęśliwe, czy też o nieszczęściach się zapomina lub ich nie wspomina? Zagadka do rozwikłania w spotkaniu z księdzem-poetą. Jedyna jego autobiografia.