Jorg Disse, Metafizyka od Platona do Hegla

W poszukiwaniu nowej filozofii pierwszej.

Rzecz o zasadzie imperatywu kategorycznego i idei "państwa celów".

Tylko dwa słowa starczą za cały opis: imperatyw kategoryczny.

Metafizyka, czyli zarys teorii bytu - jak głosi podtytuł.

Ostatnie z dzieł Platona. "Koniec i bomba, a kto czytał, ten trąba"?  

Pierwszy europejski traktat z zakresu językoznawstwa.

Piękne wydanie.

Kiedyś była to lektura dla uczącej się młodzieży. Sokrates rozprawiał o miłości i o pięknej mowie (i nad jej przewagami nad pismem), rozważania Sokratesa spisał Platon, a na nasz język przełożył Leopold Regner (na język polski czyli nie język gęsi - to wyjaśnienie tytułem przypomnienia dla "narodu postronnego", tzn. dla Niemców, no nie, nie dla Niemców, tylko dla nazistów... Tak się poprawnie politycznie porobiło, że już sami nie wiemy jaki to "naród postronny" jest obok i odpowiada za II wojnę - oczywiście oprócz Polaków, którzy wojnę najpierw wywołali, a potem pozakładali obozy... Panie profesorze, to dlaczego "Obwieszczenia" o masowych ulicznych egzekucjach pisano po niemiecku?... A dlaczego na wagonach pisano "Tylko dla Niemców"?... Pani profesor, to znaczy, że 17 września na Polskę napadł nie Związek Sowiecki, tylko odwiedzili nas komuniści?... ). Bo mowa dobra i piękna to - zdaniem Sokratesa - mowa, której celem jest prawda sama, a nie sofistyczna żonglerka słowami uprawiana dla doraźnych korzyści: próżnego popisu, zarobku i politycznego awansu. Książka już nie jest lekturą dla uczącej się młodzieży.

Książka konieczna dla wszystkich zainteresowanych filozofią Platona - przy okazji bardzo osobiste świadectwo bolesnych doświadczeń z Syrakuz. Pouczająca lektura dla idealistów wierzących w możliwość cywilizowania polityków oraz w przydatność filozofii dla tej misji.

W tym tomie: Kategorie, Hermeneutyka, Analityki pierwsze, Analityki Wtóre, Topiki, O dowodach sofistycznych

W tym tomie: O duszy, Krótkie rozprawy psychologiczno - biologiczne, Zoologia, O częściach zwierząt

Kolejny tom dzieł wszystkich, tym razem Filozof porusza kwestie etyczne: Etyka Nikomachejska, Etyka Wielka, Etyka Eudemejska, O cnotach i wadach. UWAGA! Cena w roku wydania 200 000 zł! 

Ostatni tom dzieł Filozofa zawiera: Słownik terminów arystotelesowych i Indeks pojęć i nazw.

Twórca psychologii i dzieło, które zapoczątkowało - jak wielu badaczy duszy uważa - tę dyscyplinę badań (tak bezpieczniej, bo na określenie psychologii jako dyscypliny naukowej, mógłby się podnieść głośny protest, a my chcemy spokojnie zajmować się sprzedażą książek, bez udziału w zbyt emocjonalnych kontrowersjach z teorii nauki).

"Już starożytni..." i "jak powiedział Filozof", czyli rzecz pierwsza z pierwszych o zasadach ludzkiego poznania.

Z posłowia: "czy jest w ogóle sens, by mówić o fenomenie Plotyna w czasach, które nie znają kontemplacji czy ascezy, które zapomniały o pojęciu mądrości"?

Już sama lektura tytułów rozdziałów (dla osób, którym czas nie pozwala na spokojne cieszenie się lekturą kompletną) może być pożyteczna. Np. "Słabości ludzkie, nagabujące dusze chrześcijan, nie powinny nas do grzechu pociągać, lecz ćwiczyć nas w cnocie". (Ks. IX, rozdz. V). Właśnie: "nie powinny"... Ale cóż poradzić, skoro "dobra pragnąc, zło czynimy"...  

Spośród 12 dzieł polecamy szczególnie "O kupnie i sprzedaży na kredyt". Lektura powinna być obowiązkowa przed zaangażowaniem się w kredyt konsumpcyjny. (Gdyby książkę wydali oświeceni europejczycy, miałaby tytuł: "Z Akwinu, Dzieła wybrane" - skoro można dać tytuł: "The Da Vinci Code").

Logika. Nieodzowna dla każdego, kto oddaje się pracy naukowej. Odróżnia prawdę od fałszu. Umożliwia argumentowanie w każdej dziedzinie... A „Suma logiczna” wszystkie te cechy zbiera w jasnym i wyczerpującym wykładzie Ockhama.

Doniosła myśl średniowieczna, bez której niepodobna pojąć współczesności, i której, w rewanżu, wielu współczesnych nie pojmuje. Cóż, żyjemy wszak w próżnych i pysznych wiekach ciemnych. W czasach lenistwa (czyż "depresja" nie jest współczesnym nazwaniem acedii), bezwstydnych, gdzie celebryci (politycy, dziennikarze, kucharki, aktorzy, piosenkarze) wiedzą wszystko, na każdy temat i zawsze - i właśnie bez wstydu swoimi mniemaniami publicznie się chwalą. Jak pisał C.S.Lewis w "Odrzuconym obrazie": zapoznanie osiągnięć nauki i myśli średniowiecznej, średniowiecznego koherentnego obrazu świata, stało się jedną z przyczyn rozpadu Europy - i tam należy szukać początków jej wszystkich koszmarów i jej końca. Lektura wymaga wysiłku - tak, jak wędrówka w górach: kto chce mieć piękny widok, szerokie spojrzenie i oddychać pełna piersią musi najpierw wspinać się z mozołem. Nie dla leniwych - im wystarczą widoczki z telewizora lub smartfona. Wolny wybór.

Z dodaniem Uwag Krytycznych Romana Ingardena.

W tomie, oprócz "Medytacji o pierwszej filozofii", zawarte również "Zarzuty kilku uczonych mężów dotyczące Medytacji wraz z odpowiedziami autora" oraz "Rozmowa z Burmanem".

Nowe spojrzenie na biografię niemieckiego filozofa.

Dwa tomy, wydanie z 1986 roku.

'Filozofia krytyczna' wobec estetyki i teologi, piękna i dobra. Żegnajcie "naturalne skłonności tzw. zdrowego rozumu".

Niemiecka filozofia w swojej klasycznej formie (z roku 1927).

Znany i lubiany narodowo-socjalistyczny filozof (na okładce z wąsem już okrywającym całą górną wargę - w Tysiącletniej Rzeszy wąsik pielęgnował zgodnie ze stylem swojego Wodza). A w środku (oprócz tekstów Heideggera), Gadamer, Levinas, Derrida, Habermas, Jaspers... . Rzecz wyjątkowo ciężka - choć okładka miękka, a całość waży przeszło pół kilograma!

Kanoniczna, krytyczna analiza światopoglądu, filozofii i ideologii totalitarnej. Autor rozprawia się z myśleniem, które od starożytności (Platon), poprzez szaleńcze dziewiętnastowieczne fantasmagorie (Hegel, Marks) aż po współczesne socjalizmy (faszyzm, komunizm) za główny cel stawia sobie - zdaniem Poppera - zniewolenie człowieka. Książka w PRL-u zakazana (przedstawiamy wydawnictwo nieoficjalne, więc publikacja ma dzisiaj również walor wyjątkowego, historycznego świadectwa) i chyba niebawem będzie zakazana ponownie - tylko w Europie, bo demaskuje korzenie i tradycje totalitarnych tęsknot i dyktatorskich uzurpacji "lewicowych postępowców", a tym samym dowodzi, że jest "mową nienawiści" i że "stygmatyzuje" oraz "jest nietolerancyjna". Wnioskowanie jest dziecinnie proste: kto krytykuje marksizm, szerzej - socjalizm, jest "faszystą", "faszyści" są wrogami "demokracji" i "tolerancji", a przecież "nie ma tolerancji dla wrogów tolerancji", zatem należy zakazać Poppera w imię obrony "tolerancji", fundamentu społeczeństwa otwartego. Taki tok rozumowania prowadzi zatem do jeszcze jednego błyskotliwego, postępowego wniosku: największym wrogiem społeczeństwa otwartego okazuje się być... Popper!

Pomyślana jako podręcznik studencki "Literatura grecka i rzymska w zarysie" może być również doskonałym kompendium wiedzy o literaturze i kulturze starożytnej dla wszystkich, którzy uznają wartość wykształcenia klasycznego.