Deep Purple, Heavy Metal Pioneers, kaseta VHS

Informacja z okładki: "THIS ALBUM IS DEDICATED TO JON LORD. Souls, having touched, are forever entwined".

Jeden z najsłynniejszych koncertów rockowych. W 1969 roku połączenie zespołu, grającego ostrego rocka, z orkiestrą symfoniczną było szokującym eksperymentem. Pełny tytuł płyty: "Deep Purple in Live Concert at the Royal Albert Hall 'Concerto for Group and Orchestra' Composed by Jon Lord, The Royal Philharmonic Orchestra Conducted by Malcolm Arnold" też robi wrażenie - chyba najdłuższy tytuł w historii muzyki rockowej.

Do słuchania i do oglądania popisy Ritchie'go Blackmore'a z kapelą (Roger Glover, Chuck Burgi, David Rosenthal, Joe Lynn Turner) sfilmowane na koncercie 14 marca 1984 roku. Zestaw klasycznych utworów Rainbow oraz dwa klasyki Deep Purple: "Lazy" i numer obowiązkowy: "Smoke On The Water".

Muzyka potężna brzmieniowo i wykonawczo. Oto bowiem pięciu członków zespołu Deep Purple (w składzie tradycyjnym od 1994 roku, czyli Steve Morse na gitarze), zostało wspartych przez osiemnastu zaprzyjaźnionych muzyków i wokalistów (w składzie przedstawionym na okładce) oraz przez Londyńską Orkiestrę Symfoniczną (w składzie niemal kompletnym). Wszyscy zostali nagrani na żywo 26 września 1999 roku w Royal Albert Hall (chyba tylko ta scena mogła pomieścić taki "aparat wykonawczy") w repertuarze zaskakująco mieszanym: grali i śpiewali pop, rock i rock symfoniczny. Tutti frutti muzyczne z obowiązkową wisienką: Smoke On The Water, hit zagrany i zaśpiewany też wyjątkowo, rekordowo, bo chyba przez największy w historii tej kompozycji zespół wykonawców - do Deep Purple i orkiestry dołączyli także wszyscy pozostali muzycy i wokaliści (oraz rozentuzjazmowana publiczność, ale ich nie liczymy do rekordu, bo to był standard przy publicznym graniu "Smoke...").

Według polskich źródeł jest to piąty album tej grupy, zaś według angielskich – czwarty. Płyta przeszła do historii rocka nie tylko dzięki muzyce, ale również dzięki okładce, którą w USA ocenzurowano - o czym można się przekonać, bo oferujemy właśnie to ocenzurowane, amerykańskie, pierwsze wydanie z 1981 roku. Jak mówił twórca okładki Horton: "One thing I always get asked about is the snake's mouth. At the time it just felt right to give it, how should I say, “a sexual element”. I felt some apprehension at first to how it would be received and if it would be acceptable. I felt that in the context of all the elements “Come An' Get It," apple, temptation, seduction it all seemed to work. Thankfully it worked and gave the piece an edge. The American market though thought differently and apparently, the mouth was airbrushed out!!" (cytat z Wikipedii). Na naszej płycie jest właśnie "airbrushed out".

Pierwsza płyta studyjna zespołu - październik 1978 rok - i jej pierwsze, niemieckie wydanie z tego samego roku (o czym świadczy czerwona "nalepka" w prawym, górnym rogu okładki). Tytuł płyta zawdzięcza podobno sytuacji osobistej Coverdale'a: narodzinom jego dziecka. Nazwa zespołu ma również swoje wytłumaczenie, ale ze względu na szacunek dla zasad dobrego smaku nie będziemy jej tłumaczyć. Kto natomiast już nie może wytrzymać bez tej cennej informacji, to na pewno znajdzie w internecie rozwiązanie tej zagadki. Dodajmy - jedynie tytułem usprawiedliwienia naszej niechęci do pisania wszystkiego, co wiemy - że nazwa ta w sposób elementarny wiąże się z tematyką główną i w zasadzie jedyną utworów Coverdale'a. I to wiąże się w rzeczy samej.