Książki

Hercules Poirot is faced with four mystifying cases - each a miniature classic of characterisation, incident and suspense: Murder in the Mews, The Incredible Theft, Dead Man's Mirror, Triangle at Rhodes.

Poirot w akcji we Francji, ale po angielsku. "Another perfect round of detection".

"When it came to solving mysteries, justice was reward enough for Miss Marple."

Trup z kulką w głowie i co z tego wynika, gdy zainteresuje się sprawą Poirot.

Rok 1920. Polska cudem zatrzymuje i odrzuca sowiecką inwazję, ratując tym samym Europę przed piekłem komunizmu, a w Anglii cisza i spokój. W Polsce śmierć jest przerażającą codziennością, a w Anglii śmierć jest "kulturalną rozrywką z życia wyższych sfer". Rok 1920. W Polsce miliony walczą o życie, a nieprzeliczone setki tysięcy życie tracą, w Anglii natomiast Agatha Christie powołuje do życia Herkulesa Poirota i jego przyjaciela, nowe wcielenie doktora Watsona, czyli Arthura Hastingsa. Niby jedna Europa, a przecież dwa, zupełnie różne światy. Bo kto w Europie wie dzisiaj coś o "Cudzie nad Wisłą", o wydarzeniu, o którym wie każdy Polak? Kto w Europie wie coś o bohaterach jednej z najważniejszych wojen w dziejach kontynentu? A kto wie o małym, nieznośnym, zarozumiałym Belgu? O prawdziwych bohaterach, czynach ważnych dla Europy, nie wie nikt, a o postaci zmyślonej wie prawie każdy "wykształcony" Europejczyk. Oto kultura i tradycja "zjednoczonej Europy": błahostki, zabawa i fikcja "żyją", a rzeczy istotne  skazane są na zapoznanie i zapomnienie. Bal na Titanicu? Ale nie przerywajcie zabawy - mówią "światli Europejczycy" - tym razem góra lodowa nie rozpruje statku, bo jest... szczepionka! Wiek XXI i jego "statek głupców".

Wścibska i całkowicie pozbawiona złudzeń oraz sentymentów panna Marple rozwiązuje tajemnicę, znalezionego rankiem w bibliotece, ciała młodej kobiety. Opowieść pasjonująca, ale tylko dla czytających (i rozumiejących) po angielsku.

"Poirot's first published case remains as intriguing as ever".

Świat bananowej młodzieży PRL-u, czyli jak wykuwała się pierwsza fala rodzimych celebrytów. Szpetnych.

Historia tak wyjątkowa i wzruszająca, że gdyby przytrafiła się żołnierzom US Army, w Hollywood nakręcono by kilka filmów, które miałyby milionową widownię i które zdobyłyby masę nagród - przecież prawdziwe losy Wojtka są znacznie bardziej fascynujące niż wydumane opowieści o Lessi, czy uwięzionej orce. Ani PRL (co oczywiste), ani poroniony PRL-bis (co tym bardziej oczywiste) nie tylko, że nie dostrzegł w losach Wojtka nic filmowo interesującego, ale nawet napisanie książki zostawił zagranicznym autorom. Obcy piszą polską historię. Dosłownie i w przenośni. Od stuleci.

W numerze artykuły o pielęgnicy skośnopręgiej, o proporczykowcu z Kap Lopez, dwunasty odcinek o kąsaczowatych, które są mylone (tym razem "kieszonkowiec Barbera" i "gruczołowiec niebieskopręgi" - tak proponowali je nazwać po polsku wydawcy pisma). Jest też artykuł o hodowli żółwi czerwonolicych, a także o roślinach w akwarium (rodzaj Nasaea). W "Kąciku technicznym" projekt tyrystorowego termoregulatora. Artykuł o chemii wody poświęcony jest środkom dezynfekującym i leczniczym. Oprócz tego recenzje i sprawozdania z imprez organizowanych przez PZA.

Pismo skandalicznie niepoprawne politycznie: wśród ryb, żółwi, raków itp. istnieją tylko samce i samice, dwie płcie, które różnią się wyglądem i funkcjami: np. ikrę składa tylko samica! Skandal!

Dwumiesięcznik Polskiego Związku Akwarystów z połowy 1989 roku, a w nim artykuły o rybach (Oreochromis Nilotica, Tęczanka wspaniała, Wielkopłetw wspaniały, Holoshestes pequira), o roślinach (Lilaeopsis), o gadach (Phelsuma madagascariensis) reportaż z rynku akwarystycznego w Tajlandii, III część artykułu Władysława Turka o genetyce w hodowli ryb akwariowych (dziedziczenie płci), artykuł o stułbi, a także sprawy bieżące, którymi w tamtym czasie żyli akwaryści.

W piśmie artykuły o: dyskowcach i paletkach, kirysku pstrym, pyszczaku złocistym, akwarystyce morskiej, lotosie grzebień tygrysi, paprociach akwariowych, wężu mangrowym oraz kilka doniesień "z życia akwarystów".   

Świat arystokracji i świat klasy rządzącej przed rewolucją francuską: przyjemność fizyczna i korzyść własna jako jedyne zasady. I Casanova jak ryba w wodzie w świecie cielesności tryumfującej. Aż gilotyna zrobiła miejsce dla nowej armii spragnionych uciech. Władza, by mieć jak najwięcej seksu i seks, by mieć jak najwięcej władzy. Zboczenie, wyuzdanie, tajne związki (w książce - masoneria), zdrada, intrygi... Sytej Europy portret niezmienny. Od Kaliguli i Nerona po pijanego "europejskiego szefa komisji". Byłoby smutne, gdyby nie było obrzydliwe. I miliony niewolników - nawóz wygodnego życia "wybrańców" - ofiary jakiejś ideologii, albo "postępu", co to ma za znaczenie zresztą w imię czego Moloch pochłania codziennie nowe ofiary... . 

Podtytuł: "Żywoty równoległe". Dwaj bogowie socjalizmu - narodowego i międzynarodowego - w walce o wyłączność w panowaniu nad światem, za którą zapłaciły miliony zwykłych ludzi. I miliony zwykłych ludzi, którzy bogom swoim gotowi byli oddać życie. Niemcy i Rosja, i ich najlepsi synowie z piekła rodem. Obu łączyła jedna rzecz: umiłowanie pokoju. "Walka o pokój", "obrona pokoju", "utrwalanie pokoju" były "główną nutą propagandy" hitlerowskiej i stalinowskiej (s.5). Książka pokazuje jak ten pokój budowano - najpierw równolegle: w Niemczech i w Rosji Sowieckiej, a potem na świecie.

W książce dwa opowiadania: tytułowe i "Córka szmaciarza". Angielski "młody gniewny" z lat 50-tych (sfilmowany przez twórców "nowej fali").

Cztery w jednym. Bardzo ekonomicznie. Niezwykła proporcja: objętość dzieła życia wobec jego doniosłości. A są pisarze, jak np ten, no, no jak mu tam, ten, co to tyle napisał, o tu są jego książki, zajmują całą półkę (z dostawką i jeszcze tam w przedpokoju, w pudełku, o tam, pod szafą), no jak mu tam...

Dlaczego zasada Galileusza jest niesłuszna? Odpowiedź na stronie 31. Oraz kilkadziesiąt innych stron (książka ma tylko 87 stron!), które pozwolą zrozumieć teorię względności (szczególną i ogólną), a także przedstawią filozoficzne i etyczne myśli fizyka z siwą czupryną.

Jeszcze jedna "powieść totalna" wydana w latach 60-tych przez PIW w serii Powieści XX wieku. 

Bach znalazł godnego siebie biografa. Gdzie myśl, czucie i wiara pomagają pojąć i przeżyć dzieło, które pozostanie, nawet jeśli muzyka się skończy...

Nietuzinkowy i adorujący, osobisty i ambitnie literacki opis "człowieka i twórcy" oraz jego pisarstwa.