Książki

Jedna z najsłynniejszych książek XX wieku, jeszcze jedna wariacja na temat "życie jest cierpieniem". Tym razem uczyniona przez literata z amerykańskiego południa oczekującego od czytelnika zdolności do zmagań z eksperymentem literackim. Nie spotkaliśmy czytelnika, który nie podzielałby zachwytów nad książką.

Rodzina Snopesów rozpoczyna w tym tomie (będą jeszcze dwa nastepne) swoją walkę bez pardonu o dobra tego świata. Południe Stanów, więc żar nie tylko w "okolicznościach przyrody", ale przede wszystkim w sercach, myślach i czynach.

Trzy "mikropowieści", albo opowiadania z przeszłości: Bóg Skorpion (starożytny Egipt), Klik Klik (jeszcze dawniej - początki cywilizacji), Ambasador Nadzwyczajny (czasy Cesarstwa Rzymskiego, ale akcja toczy się w Chinach). Ucieszne krotochwile, polecamy jako relaksujący (może nawet obowiązkowy) dodatek do "Władcy much". Tym bardziej, że oprócz walorów literackich godnych laureata noblowskiego książeczka kusi ceną i - rzeczą niebywałą w "dorosłych książkach" - ilustracjami (to trochę tak, jakby do filmów DVD wydawcy dodawali torebkę popcornu).

Nie wspomnieliśmy o tym przy innych opisach tej książki, ale warto pamiętać, że autorem jej jest były nauczyciel. Oto owoc szkolnych, powojennych, doświadczeń i obserwacji. A byli uczniowie to obecnie elity nowej Europy. I wszystko jasne. Jeszcze jedno wydanie (w PRL-u namiętnie wydawano tę powieść): tym razem w miękkich okładkach. 

Tym razem w poręcznym, kieszonkowym (ale i w porządnym - wiadomo, stara seria Nike) wydaniu. Książka i lektura w sam raz na podróż - np. na wakacje, na jakiejś tropikalnej wyspie. Albo na wyjazd z dziećmi.  

Podtytuł sugeruje, że jest to jeszcze jeden poradnik biznesowy ("wskazówki dla ludzi na drodze do sukcesu"). Tymczasem książka jest w zasadzie poradnikiem dla każdego, bo któż nie miewa czasami poczucia, że marnuje czas? Niektórzy nawet mają wrażenie, że "zmarnowany czas" jest najkrótszą charakterystyką ich życia. "Zmarnowałem/zmarnowałam życie" - konstatacja, która jakże często zamyka chwile depresyjnej refleksji. Tak myśli i czuje pesymista. Optymista natomiast uzna, że "zmarnowany czas" to były najpiękniejsze chwile jego życia. Jak zresztą uważa chyba każde dziecko, które nieustannie słyszy, by nie marnowało czasu, kiedy akurat poświęca się czemuś, co pochłania je całkowicie. Zgrabnie to ujął George Best po roztrwonieniu majątku: "większość kasy wydałem na alkohol, samochody i kobiety; resztę po prostu przepuściłem". Więc jeśli ktoś tak patrzy na życie, ten książkę Bonda uzna za poradnik dla niewolników. Ale w sumie zarówno "niewolnik efektywnego wykorzystania czasu" jak i "wieczne dziecko" - jak Best, to tylko dwie, różne drogi donikąd. A jaka jest ta prawdziwa? Jest taka, która jest nie tylko drogą, ale również prawdą i życiem, ale o tym uczy już całkiem inna książka... 

Podtytuł: "Nowa nazwa kilku starych metod myślenia. Popularne wykłady z filozofii", czyli o tym, że prawdziwe jest to, co jest skuteczne. A zatem pragmatyzm, by być prawdziwym musi być skuteczny. A jak skuteczny jest pragmatyzm?

Pandemia z XIV wieku. Książka przejmująca - osoby wrażliwe zapłaczą nad ludzkim cierpieniem. Książka zmusza również do głębokiej refleksji: co niesie nam przyszłość? I czy współczesny człowiek pogrążony w pysznym zakłamaniu, że cierpienie jest jedynie wynikiem braku odpowiedniego lekarstwa i że niebawem będą lekarstwa na wszystko, nie jest bardziej bezradny wobec wielkiej katastrofy niż człowiek dawny, uznający cierpienie za immanentny składnik ziemskiej egzystencji?  

Doniosła myśl średniowieczna, bez której niepodobna pojąć współczesności, i której, w rewanżu, wielu współczesnych nie pojmuje. Cóż, żyjemy wszak w próżnych i pysznych wiekach ciemnych. W czasach lenistwa (czyż "depresja" nie jest współczesnym nazwaniem acedii), bezwstydnych, gdzie celebryci (politycy, dziennikarze, kucharki, aktorzy, piosenkarze) wiedzą wszystko, na każdy temat i zawsze - i właśnie bez wstydu swoimi mniemaniami publicznie się chwalą. Jak pisał C.S.Lewis w "Odrzuconym obrazie": zapoznanie osiągnięć nauki i myśli średniowiecznej, średniowiecznego koherentnego obrazu świata, stało się jedną z przyczyn rozpadu Europy - i tam należy szukać początków jej wszystkich koszmarów i jej końca. Lektura wymaga wysiłku - tak, jak wędrówka w górach: kto chce mieć piękny widok, szerokie spojrzenie i oddychać pełna piersią musi najpierw wspinać się z mozołem. Nie dla leniwych - im wystarczą widoczki z telewizora lub smartfona. Wolny wybór.

Sentymentalno-liryczne, czasem rozjaśnione delikatnie humorem, pożegnanie z mijającym życiem, czyli spojrzenie rzucane "o zmierzchu świata" na drogę, którą się po tym świecie przeszło. Literatura klasyczna w klasycznym stylu. 

William Saroyan, jeszcze jeden twórca, któremu nie zostało oszczędzone przeżywanie zmierzchu własnej popularności. Gasnąca sława, tracone zdrowie i odsuwanie się na cichnące peryferia eksplodującego chęcią życia powojennego świata - czy to dziwne, że w takiej egzystencjalno-duchowej przemianie tematem rozmyślań staje się mijające "Własne życie"? Autobiografia refleksyjna, życiorys ironiczny, wspomnienia anegdotyczne.

Dzieło życia Macieja Słomczyńskiego. Tom I - "Poezje": Sonety, Poematy i wiersze różne. Tom II - "Komedie 1": Dwaj szlachcice z Werony, Poskromienie złośnicy, Komedia omyłek, Serc starania stracone, Sen nocy letniej, Kupiec wenecki (w tomie ilustracje z wydania z roku 1875). Tom III - "Komedie 2": Wesołe niewiasty z Windsoru, Wiele hałasu o nic, Jak wam się podoba, Wieczór trzech króli, Troilus i Cressida, Miarka za miarkę (w tomie ilustracje z wydania z roku 1875). Tom IV - "Komedie 3": Wszystko dobre, co się dobrze kończy, Perykles, Zimowa opowieść, Cymbeline, Burza (w tomie ilustracje z wydania z roku 1875). Tom V - "Tragedie 1": Titus Andronicus, Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Hamlet, Otello (w tomie ilustracje z wydania z roku 1875). Tom VI - "Tragedie 2": Timon z Aten, Król Lear, Makbet, Antoniusz i Kleopatra, Coriolanus (w tomie ilustracje z wydania z roku 1875). Tom VII - "Kroniki 1": Henryk VI (część 1,2 i 3), Ryszard III, Król Jan (w tomie ilustracje z wydania z roku 1875). Tom VIII - "Kroniki 2": Ryszard II, Henryk IV (część 1 i 2), Henryk V, Henryk VIII (w tomie ilustracje z wydania z roku 1875). 

Lektura dla klasy I szkoły średniej (stąd spolszczona wersja nazwiska na okładce: Szekspir) - przynajmniej była taką w roku wydania. 

Jeszcze jedna słynna komedia słynnego autora w przekładzie słynnego tłumacza. 

Tym razem w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka, a nie Macieja Słomczyńskiego. Może warto porównać?

Słynna tragedia w nie mniej słynnym (przynajmniej w Polsce) przekładzie Macieja Słomczyńskiego.

Słynna komedia w słynnym przekładzie.

Podtytuł: "Jak przez 'Nie' dotrzeć do 'Tak'". Mądrość tego świata i tajemnica sukcesu życiowego oraz sekret powodzenia w biznesie, to - zdaniem autora - umiejętne mówienie "nie", by wyszło na "tak", i jak mówić "tak", by wyszło na "nie". Jakże to inne od wskazania: "niech wasza mowa będzie: tak, tak; nie, nie". Jeszcze jeden dowód na to, że "królestwo", o jakie powinniśmy zabiegać rzeczywiście "nie jest z tego świata".

Willy Breinholst, Hej, mój drogi dzienniczku. Kolejna z humorem napisana i zilustrowana książka o pierwszych latach dziecka.

Willy Breinholst, Hej, to znowu ja! Kolejna tego autora z humorem napisana książka o pierwszych latach dziecka.