The Doors, Other Voices, płyta winylowa

The Doors, Morrison Hotel. Kaseta magnetofonowa z polskiej wytwórni ECHO, czyli jakość lepsza niż wytwórni "oficjalnej".

Czwarta płyta The Doors z 1969 roku (na kasecie pojawił się rok 1975 - zupełnie bez sensu, chociażby dlatego, że Jim Morrison zmarł w 1971 roku, ale ta pomyłka to drobiazg, bo nie okładka jest ważna, ale muzyka przecież). Początek końca zespołu. Próba zmiany stylistyki: płytę nagrało dwunastu (podanych z nazwiska, ale byli też anonimowi) muzyków. Romans bluesa i rocka z jazzem (a nawet z muzyką klasyczną). Nie wiemy, czy alkohol i narkotyki otworzyły Morrisonowi "drzwi percepcji" (bo nie wiemy, co stworzyłby bez tych trucizn, skąd założenie, że niezatruty stworzyłby coś gorszego?!), ale na pewno zamknęły mu (i to gwałtownie) drzwi do życia. This is the end, my only friend, The end...

The Police - ich piąta i ostatnia, studyjna płyta nagrana w 1983 roku: "Synchronicity". Płyta CD też jest z 1983 roku, pierwsze wydanie CD, a zatem jest to nagranie AAD, czyli jest to "zdigitalizowany analog". Taka mieszanka, hybryda nagraniowa (obowiązkowa w tamtych czasach). Sama muzyka też jest mieszanką stylów i pomysłów z wyraźnym "hitowym" pragnieniem - ostatecznie to Police, czyli punk produkowany do sprzedaży masowej. Hipermarketowy bunt, rewolucja w granicach poprawności (politycznej).

Dwuosobowy zespół - gwiazda niezależnej sceny muzycznej Detroit - i jego chyba najlepsza płyta z 2003 roku.