Commodore 64. Trzy kartridże (cartridges). Instrukcje

Myszka, dzięki której C-64 zmieniał się w niemal współczesny komputer. Wystarczyło tylko podłączyć stację dysków, załadować system operacyjny GEOS (rewelacyjny prekursor "okienek", stosowany też w Apple) i C-64 wkraczał na poziom nieosiągalny dla ówczesnych komputerów. Okazywało się, że komputer to nie tylko narzędzie rozrywki, ale i pracy: edytor tekstów, arkusz kalkulacyjny, baza danych, DTP! Pierwszy, przyjazny komputer, na którym - za sprawą GEOS'a - pracowała większość wykorzystujących zawodowo C-64. A jaką nowością była w tamtych czasach myszka, niech świadczy - dzisiaj zabawny - opis działania urządzenia zamieszczony na pudełku. 

Stacja dysków, dzięki której C-64 zmieniał się w prawdziwego (8-bitowego) potwora (ach, ten GEOS - system operacyjny, który wyprzedził "okienka"). Kiedyś marzenie każdego posiadacza Commodora, dzisiaj umożliwi przywołanie z przeszłości jedynych w swoim rodzaju obrazów i dźwięków. A jest co przywoływać, bo charakterystyczne i wyjątkowe możliwości dźwiękowe C-64 uznano za jeden z najważniejszych wynalazków komputerowych XX wieku.

"Cartridge Expander" - dzięki niemu można podłączyć do Commodore'a trzy dodatkowe kartridże. Kartridże to było obowiązkowe wzbogacenie komputera i skokowe powiększenie jego możliwości. Nic zatem dziwnego, że były w powszechnym użyciu. Niestety, C-64 umożliwiał fabrycznie podłączenie tylko jednego kartridża, co w wielu wypadkach stwarzało problemy praktyczne. "Expander" okazał się absolutnym przebojem: sprawił, że do komputera mogły być podłączone trzy kartridże jednocześnie, więc wyeliminował ciągłe ich wkładanie i wyjmowanie. Wygodne przełączniki umożliwiały bezbolesną zmianę trybu pracy oraz reset. Urządzenie proste w pomyśle, solidne w wykonaniu, rewelacyjnie funkcjonalne.

Napisaliśmy "dżojstik", a nie "joystick", bo urządzenie ("manipulator drążkowy" - jak brzmi fachowa nazwa, choć w tym wypadku powinno się napisać "manipulator kulkowy" czy może lepiej "piłeczkowy") zostało wytworzone w Polsce. Jest przykładem polskiej przedsiębiorczości, tej niezwykłej polskiej cechy narodowej, którą od wojny próbują niszczyć kolejne pokolenia biurokratycznych, socjalistycznych szkodników. Nasyłani z Moskwy, czy z Brukseli, hodujący własnych, miejscowych popleczników, wspierani całym aparatem państwowym, mają tylko jeden cel: wtłoczyć całe życie, a zwłaszcza gospodarcze i rodzinne, w sztywne ramy administracyjnych paragrafów, poddać całe życie totalnej, państwowej kontroli. Przez walkę ze zdrowym rozsądkiem, tradycją, wreszcie wolnością i prawami naturalnymi chcą doprowadzić do eliminacji każdej formy samodzielnego działania i zdrowego, logicznego myślenia, by każdego - tak spreparowanego i zniewolonego - człowieka uzależnić od państwowych, administracyjnych, urzędniczo i arbitralnie przyznawanych środków. Oto cel: społeczeństwo niewolników, ograniczonych intelektualnie i emocjonalnie, duchowo wyjałowionych, którymi można manipulować najprostszymi, fizycznymi, a w zasadzie fizjologicznymi podnietami i impulsami... Niby zwykły "dżojstik", niby "garażowa" produkcja, a jakże ciekawe świadectwo socjologiczne, pamiątka ze świata wolności, który chyba już nieodwołalnie odchodzi w przeszłość.

Commodore 64. Gry i programy użytkowe na kasetach.

Commodore bez tajemnic.

Wszystko o programowaniu Commodore.

Jeśli chcemy, żeby komputer służył nie tylko do prostych gier, ale również do poważniejszych zadań, to jest to jedna z książek, które umożliwią pokonanie kolejnych etapów informatycznego wtajemniczenia.

Wyjątkowa publikacja z czasów "giełd komputerowych": zaskakująco starannie zszyta bardzo dobrej jakości odbitka kserograficzna. W zasadzie nie różni się niczym od "normalnej książki" (no, może tylko zupełnie idiotyczna okładką - kto zgadnie, co "artysta" miał na myśli?).

Chyba najdokładniejsza i najlepsza książka o systemie GEOS ("prawdziwa" książka, a nie wydawnictwo kserograficzne).

Tytuł mówi wszystko.

Chyba najbardziej rozbudowany kurs początkowy. Są różne początki: szkoła podstawowa, szkoła średnia, szkoła wyższa. Jeden etap się kończy, następny etap się zaczyna. To jest właśnie książka dla chcących zacząć ostatni etap.

W tytule "trzy komputery", a w spisie treści i na tyle okładki... pięć: IBM, Atari, Amstrad, Commodore i Spectrum. No, jeśli autorzy są tak kompetentni w sprawie gier jak w kwestii liczenia do pięciu, to chyba nie powinniśmy polecać tej książki, ale czego się nie robi w pogoni za zyskiem...

Wyprawa do zamku na ratunek uwięzionemu bratu - bliźniakowi (?!). Stawka jest większa niż życie - przegrany traci bowiem duszę i staje się niewolnikiem pana zamku. Sztuczna inteligencja od początku okazuje swój infantylizm oraz podstępny i złowieszczy charakter, gdyż - jak pisze producent - jeśli gracz zawiedzie, opanuje go "wieczny strach". Jak pisał Vonnegut (inny bohater, obok Commodore, tamtych czasów): "w bezsensie siła!".

Podtytuł: "A handbook for primary education" ujawnia, że jest to książka dla nauczycieli i rodziców, którzy chcieliby rozpocząć z dziećmi naukę programowania. Jest tylko jeden warunek: nauczyciele i rodzice muszą znać angielski, bo książka jest napisana w tym języku.

John Cochrane. Simulation techniques on the Commodore 64. Practical routines for home and business use.

Książkę otwiera okrzyk-polecenie: "Szczęściarze, posiadający Commodora 64, zagrajcie!" Książka napisana co prawda po francusku, ale programy napisane w BASIC'u, więc można cieszyć się grami bez konieczności poznawania francuszczyzny.

Spisy treści, a więc i spisy gier, na zdjęciach.

Witold Sikorski, Słownik terminów i komunikatów komputerowych.

Commodore 64. Opisy gier