Magdalena Samozwaniec, Na ustach grzechu

Dostępność: dostępny

Cena: 91,55 zł

Cena regularna:

91.55

ilość szt.

towar niedostępny

dodaj do przechowalni

Ocena:

Opis

Magdalena Samozwaniec, Na ustach grzechu. Ilustrował Gwidon Miklaszewski.

Gwidon Miklaszewski - dla wzmocnienia krotochwili - zilustrował. Magdalena Samozwaniec drwiła z twórczości Heleny Mniszkówny, której książki po wojnie usuwano z bibliotek i niszczono (palono lub mielono - niszczenie książek należy do fundamentalnych zdobyczy socjalizmu: narodowy socjalizm palił obrzędowo, sowiecki socjalizm mielił urzędowo), a samą Mniszkównę obłożono w 1951 roku kategorycznym zapisem cenzury. W tym świetle parodia Samozwaniec, przed wojną odbierana jako zabawna satyra, w sowieckim PRL-u nabrała posmaku jeśli nie niegodnego szyderstwa, to przynajmniej niekulturalnego braku wyczucia.

Wydawnictwo "Śląsk", Katowice, 1957, wydanie 2. Stron 144. Stan bardzo dobry, jedynie naturalne ślady upływającego czasu (zdjęcia świadczą za naszymi słowami).

Produkty powiązane

Maria Pawlikowska - Jasnorzewska, Poezje. Tom I i II

Julian Przyboś: "pierwsza kochająca kobieta w liryce polskiej".

Cena: 39,56 zł

Maria Pawlikowska - Jasnorzewska, Etiudy wiosenne

Wiersze z lat 1911 - 1912. Za 2 lata wybuchnie "wielka wojna", która na cztery lata wybije ludziom z głowy poezję. A może na zawsze?

Cena: 4,53 zł

Dzieje Grzechu, film DVD

Waldemar Borowczyk (reżyser filmów uznawanych za skandalizujące pod koniec XX wieku) przeniósł na ekran powieść (uznaną za skandalizującą na początku XX wieku), powieść Stefana Żeromskiego (kto dzisiaj czyta tego pisarza?). Po trzech ekranizacjach przedwojennych ta, powstała w 1975 roku, została uznana za "film tylko dla dorosłych". Dzieje upadku, z którego nie udaje się podnieść. Niszcząca wszystko namiętność uniesiona koncertem skrzypcowym Feliksa Mendelssohna-Bartholdy'ego.

Cena: 39,48 zł

Jerzy Szyran OFMConv, Grzechy i grzeszki, Nie taki konfesjonał straszny

Paradoks nauczania głoszonego przez posoborową sektę Kościoła katolickiego, nazywaną też "kościołem nowego adwentu": oto okazuje się, że jeśli trzeba uzasadnić własne wywody, to sięga się do przeszłości (nagle okazuje się, że to, co jest mądre i dobre pochodzi z dwóch tysięcy lat tradycji Kościoła), którą jednocześnie uznaje się za "przezwyciężoną" przez "zmodernizowane nauczanie uwzględniające oczekiwania współczesności" (brzmi to jak dyrektywa marketingowa). No właśnie, tradycja nie jest dostosowana do oczekiwań współczesnego świata i jednocześnie okazuje się jedyną sensowną odpowiedzią na konwulsje "nowoczesnej duchowości"? Gdyby usunąć nadprzyrodzony charakter wiary i całą tradycję (jak chce modernizm), czyli usunąć np. św. Augustyna, św. Tomasza, św. Franciszka, św. Teresę z Avila, Tomasza a Kempis, św. Andrzeja Bobolę (ten święty szczególnie nie daje się dopasować do ideologii "ekumenizmu") św. Maksymiliana Kolbe, itd. to co zostanie w "kościele nowego adwentu"? Ekumeniczna nowomowa parapolitycznych przemówień uwikłanych w doczesność? Jakieś banalne ogólniki na temat "godności osoby ludzkiej"? Bez "traumy", bo bez straszenia grzechem i piekłem? Tylko w co tu wierzyć? W "miłosierdzie", czyli wszechogarniającą pobłażliwość Boga, oznaczającą jego ślepotę na zło? To jaki to ma sens, jeśli nie ma dobra i zła? Zaiste, ciężki dylemat: bo jeśli tradycja Kościoła ma być jedynie tłem do przepraszania wszystkich za wszystko (ulubione "ekumeniczne" zajęcie Jana Pawła II), to po jej odrzuceniu nic nie pozostanie, krom ruiny i zgliszcz. A może o to chodzi, by "człowiek nowoczesny" stał się jedynie nawozem totalitarnego "postępu"? Zaprawdę, wielka jest pycha możnych tego świata, którym się wydaje, że ich wieża Babel dosięgnie nieba.

Cena: 15,81 zł