Gramofon GS-500

Najsłynniejszy i chyba najbardziej popularny PRL-owski gramofon Hi Fi. Jak każdy sprzęt Unitry Daniel ma swoich wielbicieli, ale i krytyków, którzy nazywali go "sprzętem gramofonopodobnym", na wzór innych PRL-owskich zastępników "rzeczy normalnych", coś jak "wyrób czekoladopodobny" - zastępnik czekolady (to wyjaśnienie dla tych miłośników Unitry, którym nie dane było żyć w PRL-u, w państwie, w którym zawsze wszystkiego brakowało, w królestwie zastępników, nawet zwykłe opakowania były "zastępcze").

Jeszcze jeden gramofon G-1100 fs Daniel Hi-Fi. Ten wymaga jednak pewnej kuracji.

Gramofon o podwójnym oznaczeniu: tabliczka z tyłu mówi, że jest to GS-461, a napis z przodu, że gramofon nazywa się GS-472. Jak zwał, tak zwał, gramofon zaprojektowany jako część "zestawu wieżowego midi 055" Unitry-Diory (też w Antykwariacie).

Rewelacja Technics'a do codziennego użytku - gramofon z czasów, które bezpośrednio poprzedzały szturm odtwarzaczy CD. Cud japońskiej techniki do zwykłego, normalnego słuchania muzyki, a nie celebrowania sprzętu: automatyka, bezpośredni napęd i liniowe prowadzenie wkładki. Doskonałe zestawienie do małych pomieszczeń, to podłączenie tego gramofonu do mini wieży Technics C01K i do kolumn Focal.JM (oczywiście i wieża i kolumny są w Antykwariacie - za kupienie kompletu zachęcający rabat:)

Zestaw DIORA 704. Wzmacniacz, korektor, tuner, magnetofon, gramofon. Ostatni polski sprzęt Hi-Fi, którym pod koniec XX wieku zamierzano ucieszyć rodaków melomanów i zadziwić zagranicę. Łabędzi śpiew Dzierżoniowskich Zakładów Radiowych. W "wolnej Polsce" zakłady "upadły" i to, co pozostało "sprzedano" - przez kogo, komu i za co, chyba łatwo zgadnąć, skoro budynki zostały zburzone, a na ich miejscu postawiono niemiecki sklep na "K". Była fabryka, nie ma fabryki. Kamień na kamieniu nie został. Zostały - na szczęście - wyprodukowane radia, wzmacniacze, magnetofony. I choć nie brak krytyków, którzy wybrzydzają na jakość produkcji dzierżoniowskich (w ogóle UNITRY), to przecież są i tacy, dla których produkty DIORY stanowiły dostępną i całkiem zadowalająca alternatywę dla (nieosiągalnych dla większości) zagranicznych sprzętów Hi-Fi. Opinie mogą być różne, ale fakt pozostaje faktem, że za stosunkowo niską cenę można było cieszyć się całkiem porządną jakością dźwięku. A dzisiaj można też powiedzieć o zemście zza grobu: oto bowiem produkty DIORY, konfrontowane ze współczesnymi, azjatyckimi "produktami", z każdym rokiem zyskują na wartości muzycznej, a więc i wartości handlowej (którą dodatkowo wspiera rosnący sentyment do polskiego Hi-Fi). Nie ma już bowiem żadnej wątpliwości, że jakość dźwięku DIORY jest nieosiągalna dla większości współczesnych produktów popularnego, domowego Hi-Fi. DIORA SSL 704: bardzo dobre (i potężne) brzmienie za rozsądne pieniądze.