Gramofon G-1100 fs Daniel Hi-Fi

Jeszcze jeden gramofon G-1100 fs Daniel Hi-Fi, tym razem z początków produkcji, czyli z dużymi zawiasami (dzięki nim otwieranie i zamykanie pokrywy nie wpływało na jakość odtwarzania płyty) oraz ze znakiem jakości "Q". W PRL-u takim znakiem oznaczano wyroby o najwyższej, "eksportowej" jakości. W PRL-u to, co było robione "na eksport", było znacznie lepiej wykonane i ze znacznie lepszych materiałów niż ten sam produkt, który przeznaczano na rynek krajowy (tak, jak obecna produkcja niemiecka na rynek polski: tam dobre, a dla tubylców "syf" - w zasadzie polski konsument powinien być przyzwyczajony do takiego traktowania, wszak od PRL-u go uczono, że nie zasługuje na towary normalnej, dobrej jakości). Wyjątkowy egzemplarz, bo większość Danieli nie miała żadnego znaku jakości, część miała znak "1" (takim znakiem ozdabiano produkty, które były nie tak dobre, jak te robione na eksport, ale i tak były lepsze, od tych, przeciętnych). 

Gramofon G-1100 fs Daniel Hi-Fi. Weteran, który w troskliwych rękach odzyska pierwotną świetność.

Niezawodny gramofon automatyczny z serwosterowaniem Technics SL-BD20 wraz z dodatkową, nową igłą EPS-34CS i polską instrukcją.

Gramofon GS-500 zaprojektowany, by pasował stylistycznie do wieży SSL-500 (Unitara Diora). Półautomat: włącza się po ustawieniu ramienia nad płytą, a po skończonym odtwarzaniu ramię powraca i gramofon wyłącza się (odłączana jest też wkładka). Napęd paskowy. Chyba ostatni typ gramofonu produkowany w zakładach Fonica. Jak każdy wyrób Unitry ma zarówno zagorzałych zwolenników, jak i zapiekłych przeciwników. W każdym razie gra i działa bardzo dobrze.