Płyty winylowe i CD

Camille Saint-Saens, Symphony No.3, Op. 78 "Organ"; Phaeton, Op. 39; Le Rouet d'Omphale, Op. 31. Orchestre National de France. Philippe Lefebvre, Organ. Seiji Ozawa.

Legendarna płyta z 1970 roku. Let's Work Together, ale nie tylko.

Caravan - brytyjski zespół rocka progresywnego, który istniał krótko, ale zostawił po sobie doskonałą muzykę. Płyta z 1970 roku (wydanie na CD z 2001 roku) z czterema dodatkowymi utworami (trzy opublikowano po raz pierwszy). Wyjątkowe połączenie rockowej gitary, jazzujących organów i wyrafinowanej perkusji. 

Uczta dla miłośników muzyki barokowej. Oprócz kompozycji Cristofaro Caresana kompozycje Orazio Giaccio i Bernardo Storace w fenomenalnym nagraniu Capppella Della Pieta De'Turchini. Płyta nagradzana.

Koncerty na klarnet i orkiestrę: Nr 1 f-moll op. 73, c-moll op. 26 i Nr 2 Es-dur op.74. Sabine Meyer - klarnet. Orkiestrą Staatskapelle Dresden dyryguje Herbert Blomstedt.

Początek lat 70-tych w muzyce rockowej, czyli podróż na "ascetyczny i uduchowiony wschód". Co prawda ten wyidealizowany w myśli europejskiej "wschód", w tym wypadku reprezentowany przez Sri Chinmoy, żył sobie bardzo dobrze w Szwajcarii, ale jak moda to moda ("no bo co, kurczę blade" - jak mówił Mikołajek). 

Wydanie audiofilskie. Koncerty nr 1 i nr 3. Dieter Klocker klarnet, Praska Orkiestra Kameralna.

Zbiór słynnych przebojów Cata Stevensa na oryginalnej płycie winylowej.

Płyta winylowa w wydaniu jubileuszowym "Island Life Collection 25 Years".

Paweł "Argyll" Lipnicki, z pomocą przyjaciół, daje wyraz swojej miłości do kultury szkocko-celtyckiej i swoim tęsknotom religijnym.

Bajka, którą zagrali jedni z najlepszych PRL-owskich aktorów. Literatura i aktorstwo klasyczne.

Utwory Kurta Weilla (tak , jest oczywiście "Alabama Song") w aranżacjach i w wykonaniu stylizowanej na lata 20-te ubiegłego wieku orkiestry tanecznej Palast Orchester i jej lidera Maxa Raabe - mistrza pastiszu muzycznego.

Nagranie z 9 kwietnia 1978 roku z Warszawy.

Aż trudno uwierzyć, ale w roku 1970 to była... "muzyka młodzieżowa" - rock. Jon Hiseman, Dave Greenslade, Mark Clarke, Dick Heckstall-Smith, Dave Clempson i - ten głos! - Chris Farlowe. Tak grali "na żywo" jak na płytach, czyli w studio, a nawet na koncertach było lepiej. Tak, aż trudno uwierzyć, ale w 1970 roku to była "muzyka młodzieżowa", czyli rock...

Colosseum, "The Reunion Concerts 1994 - Lives", czyli nagrania z dwóch koncertów z 1994 roku: dwa nagrania z Zelt-Musik-Festival we Freiburgu oraz sześć z koncertu w Kolonii. Mistrzowski rok progresywny z lat siedemdziesiątych XX wieku jeszcze raz zagrany, czyli wzbogacony o doświadczenie dwudziestu lat grania, życia (i użycia).

Płyta nazywała się "Album", kiedy była wydana w w wersji winylowej, "Cassette" - gdy była wydana jako kaseta, więc nic dziwnego, że CD nazywa się tak, jak się nazywa. Punk krzepnie i John Lydon nagrywa płytę z profesjonalistami. Szaleństwo ucywilizowane.

Debiutancki album "supergrupy folk rockowej" Crosby, Stills & Nash z 1969 roku, amerykańskie wydanie. Płyta legendarna i istotna dla amerykańskiego rocka - tego rozmiłowanego w chórkach (The Eagles, America, itd).

Ścieżka dźwiękowa filmu - muzyka Ry Cooder.  

Wiersze wybrane i zaadaptowane przez Juliusza W. Gomulickiego recytują Tadeusz Łomnicki i Zbigniew Zapasiewicz.

Pierwsza płyta długogrająca Czerwonych Gitar "To właśnie my". Została wydana w 1966 roku. Nagrywano ją dwa dni. Płytę wydała wytwórnia Pronit (XL 0350). I stała się wielkim przebojem. W połowie lat osiemdziesiątych XX wieku Polskie Nagrania rozpoczęły wydawanie serii "Z archiwum polskiego beatu": oryginalne nagrania poddano rekonstrukcji i tłoczono na nowo. Płyta "Czerwone Gitary" była piątą z serii reedycji.