S. Kościelny, B. Sękowski. Drzewa i krzewy, klucze do oznaczania.

Encyklopedia wiedzy wszelkiej o świecie biologii.

Kalendarz przyrody z 1976 roku: tak wyglądała przyroda polska pod koniec XX wieku. W zimę padał śnieg, a mróz ścinał lodem rzeki i jeziora, ba, zamarzało nawet morze! W lato..., ach, zresztą nawet jeśli było i minęło to zawsze przyjemnie jest poczytać o świecie, w którym zima była zimą, wiosna wiosną itd. Tak oto książka kiedyś przyrodnicza stała się dzisiaj sentymentalną literaturą piękną - zamiast służyć ku lepszemu poznaniu świata może służyć ku poruszeniu i wzruszeniu serca opisanym, minionym "pięknem przyrody ojczystej". 

Dodajmy: te pół godziny, to pół godziny dziennie. Co robi tygodniowo 3,5 godziny, miesięcznie - 15 godzin, rocznie - 182,5 godziny, a przez 50 lat - 9125 godzin, czyli 380 dób, czyli przeszło rok. No proszę: niby pół godziny, a tak naprawdę rok z hakiem - 380 dni z nocami. Tak czy inaczej, ile by nie było tych minut, godzin i lat, to z tą książką miłośnik pracy w ziemi będzie się rozkoszował każdą chwilą poświęconą swojemu hobby i pokona wszystkie przeszkody na drodze do pięknego ogrodu. Moc ważnych informacji podanych w bardzo poglądowy i przystępny sposób. Cel: domowy ogród jako "oaza dla ludzi, zwierząt i roślin", albo "naturalny, pachnący amfiteatr". Spis prac, encyklopedia praktycznych porad oraz katalog roślin. 

Jest ta książka, czyli pozostaje jeszcze tylko kupić ogród. Tym bardziej, że łatwiej o kawałek ziemi niż o tę książkę:)

Wszelka wiedza na temat roślin akwariowych w solennym, rosyjskim opracowaniu. Niestety, tylko dla umiejących składać bukwy.

Wszystko o hodowaniu kaktusów w domu. Choć od wydania książki minęło przeszło pół wieku to nadal zawiera ona dużo wiedzy niezbędnej i praktycznej - zgodnie z panującymi wówczas zasadami, by książki-poradniki zawierały informacje, a ilustracje były rzeczywiście tylko ilustracją. Dla współczesnego odbiorcy przyzwyczajonego do tego, że książki się głównie ogląda, a teksty pełnią rolę jedynie podpisów mówiących o tym, co i tak widać na ilustracjach, niniejsza książka może sprawiać wrażenie "mało atrakcyjnej". Jej wartość kryje się zatem nie w jej wyglądzie, ale w jej treści, która powinna przypaść do gustu wszystkim poszukującym naturalnych metod hodowli i uprawy. Przecież książkę wydano w czasach, kiedy stosowano jedynie naturalne sposoby. Tylko czy rośliny współczesne, wszak całkiem "nienaturalnie" wyhodowane, dadzą sobie radę bez dziesiątków preparatów i substancji, którymi czarują dzisiejsze sklepy i poradniki ogrodnicze?   

Wystarczy doniczka czy skrzynka, by cieszyć się pięknymi kwiatami i roślinami. Każdy może mieć ogródek - nawet w najmniejszym mieszkaniu. Setki roślin do wyboru do koloru i moc dobrych, praktycznych rad.

Jak w tytule. Album, czyli zdjęcia, opisy, a nawet (czasem) przepisy.

Książka fascynująca: oto świadectwo, jak przez pięćdziesiąt lat zmieniła się przyroda Polski. Bardzo pouczające, jak dobre intencje "miłośników przyrody" potrafią czasem zrodzić fatalne i groźne skutki. Bóbr, który - jak to jest napisane w książce - w Polsce nie występował w czasach jej wydania, dzisiaj jest niebezpiecznym szkodnikiem dewastującym brzegi, roślinność i zabezpieczenia przeciwpowodziowe. W czasach budowania nie tylko domów, ale całych osiedli na terenach zalewowych, życie bobrów staje się realnym zagrożeniem dla życia ludzi. Rzecz nie do pomyślenia w roku wydania książki! Dziki stały się niemal mieszkańcami miast i roznosicielami chorób zagrażających całemu pogłowiu trzody chlewnej. Wilki, niedźwiedzie - kilkadziesiąt lat temu budziły tęsknoty za czasami puszcz i borów, dzisiaj ich bytowanie zaczyna przynosić ogromne szkody i stwarzać niebezpieczeństwo dla wszystkich - również dla ekologów. Kto by pomyślał, że "sympatyczne foczki" zaczną zagrażać morskiej równowadze ekologicznej i połowom morskim? Człowiek ingerujący irracjonalnie w przyrodę - bez znaczenia z jakich pobudek, czy dla czystego zysku, czy z miłości do zwierząt - zawsze jest tylko twórcą bałaganu i kłopotów. Książka zmusza do refleksji, ale nikogo, niczego nie nauczy. Wojna między dwoma fanatycznymi obozami, między eksploratorami przyrody i jej fanatycznymi obrońcami ściągnie jeszcze niejedną nieprzewidywalną i nieobliczalną w skutkach katastrofę. Aż strach się bać. Ale zanim nastąpi Armagedon można przynajmniej obejrzeć piękne ilustracje autorstwa Janusza Towpika i poczytać jak wyglądało królestwo ssaków w czasach, gdy w nocy było ciemno, gdy na polach i w lasach panowała cisza, przerywana jedynie głosami ptaków i zwierząt, gdy bociany królowały nad wioskami, gdy z lotu jaskółek przepowiadało się pogodę, a zima koiła dziewiczą bielą. Kto powiedział, że koniec nastąpi nagle?

Poradnik w dawnym stylu: więcej do czytania, niż do oglądania. Dużo wiadomości i informacji, mniej ilustracji. Wiedza przecież jest w słowach, nie w obrazkach. Są oczywiście również tablice barwne, ale stanowią one jedynie niezbędne uzupełnienie tekstu. A wiedzy jest dużo, bo książka była przeznaczona dla osób zawodowo zbierających zioła. Wszystko, co potrzeba wiedzieć o działaniu ziół oraz o ich zbieraniu, przygotowywaniu, przechowywaniu. 

Kilkadziesiąt owoców z lasów i pól, które można zebrać i zjeść, albo zebrać, zabrać i przetworzyć, by - w takiej postaci - "służyły rozkoszy podniebienia" (by zacytować kwiecisty styl pewnego mistrza kuchni). Okazji do wspomnianej rozkoszy mnóstwo, bo w książce kilkadziesiąt przepisów na ciasta, ciasteczka, soki, galaretki, nalewki, dżemy, herbatki, wywary, kisiele, makarony, knedle, naleśniki, sałatki, zupy, przeciery, susze, syropy,... . W książce są też opisane owoce trujące, ale sposoby na ich zastosowanie czy podanie musi czytelnik znaleźć już we własnym zakresie.

Tytuł w zasadzie mówi wszystko - książka dla tych, którzy wolą mieć w ogródku to, po co inni muszą włóczyć się po łąkach, polach, lasach i ugorach. Jak zaplanować ogródek, jak przygotować podłoże, jak siać i sadzić, jak pielęgnować, jak chronić przed szkodnikami, jak rozmnażać, jak zbierać,... .Uwaga! Książka z 1986 roku, więc zgodna ze stanem prawnym (w zasadzie bezprawnym) gasnącego PRL-u. Według prawa obecnie obowiązującego uprawa niektórych "ziół" może być ryzykowna - jeśli mielibyśmy się przejmować "europejskimi uregulowaniami". Jakie to zioła? Cóż, niech to pozostanie intrygującą zagadką, a - po drugie - licho wie, co strzeli jutro do "najjaśniejszych głów europejskich". Może jutro przyjdzie kolej na "unormowanie dostępu" do zwykłej mięty? Może po opracowaniu normy na krzywiznę banana i zakazaniu zbierania kilku pospolitych chwastów przyjdzie pora na zakazanie wszystkiego co rośnie poza kontrolą "urzędników z Brukseli"? A zatem: do dzieła! Uprawiajmy co się da (i póki się da). Niech zakwitną "ziołami" ogródki, a nawet balkony, tarasy i parapety! Do dzieła - zioło wzywa!

Docent doktor habilitowany Kazimierz Mynett napisał książkę "Kwiaty z mojego ogródka", ale oczywiście nie chodzi o ogródek Pana Docenta, ale o ogródek - a nawet ogródki - czytelników (bo nie jednego czytelnika) poradnika. A poradnik jest solidny i rzetelny. Kopalnia wiedzy oraz porad praktycznych, czyli rzecz niezbędna dla każdego miłośnika upraw przydomowych służących zaspokojeniu zmysłu estetycznego. Książka bowiem poświęcona jest głównie uprawie roślin ozdobnych. Publikacja niemal doskonała, bo i rzeczowa i praktyczna, więc nic dziwnego, że nosi ślady używania.