S. Kościelny, B. Sękowski. Drzewa i krzewy, klucze do oznaczania.

Reprint tomu z przedwojennej serii "Cuda Polski". "Cuda" zdaje się być słowem zbyt słabym. Książka budziła bowiem zachwyt i podziw, a nawet dumę, bogactwem i pięknem natury, jakim obdarzona została Rzeczpospolita: Puszcza Augustowska, Puszcza Knyszyńska, Puszcza Białowieska, Puszcza Zielona i Biała. Dzieło Ossendowskiego oczarowuje nie tylko baśniowym, dla współczesnego czytelnika, tematem, ale również urzeka pięknem języka. Dzieło niemal idealne, gdzie forma dorównuje treści. Nic dziwnego, że komuniści w PRL-u Ossendowskiego objęli zakazem cenzury, a jego książki wycofywano z bibliotek i niszczono. W niszczeniu - paleniu, mieleniu - polskich książek rządzący PRL-em prześcignęli hitlerowców, tylko, że zgodnie z sowieckim nakazem utajniana wszystkiego, nie robili tego publicznie, nie defilowali przy blaskach pochodni. Tak, jak zabijali w piwnicach i w lasach, tak i kulturę polską mordowali w ukryciu. Chwała Bogu, że to, co cudem ocalało, przywracane jest kulturze. Książki więc są, ale czy są jeszcze czytelnicy?

Jedna z najsłynniejszych książek o biologii. Jaka nauka jest wspaniała - wszak dzięki niej podziwiać można wielkość, piękno, bogactwo i hojność Stwórcy i jego dzieła, które jest zarazem darem dla nas. Dla człowieka. I tylko człowiek, choć sam stworzony, może tę wielkość poznawać i podziwiać. Co prawda według infantylnej XIX wiecznej ideologii wszystko jest dziełem chaotycznego przypadku i wzięło się nie wiadomo skąd, ale jeśli tak, to również i taka teoria, jako część tak powstałego świata, jest wynikiem bezmyślnego, przypadkowego działania. Bo niby skąd w bezrozumnym chaosie nagle jedna rzecz rozumna i jedyni rozumni to wyznawcy wiary w bezrozumny i bezbożny kosmos/chaos? Takie rozumowanie, które nie uznaje zasady sprzeczności i gwałci znaczenie słów (kosmos jako chaos), nazywa się dialektyką. Ale to już teren, po którym grasują filozofowie, nie biolodzy. Do rzeczy zatem: książka dla wszystkich, których fascynuje biologia. A jeśli zdarzy się, że poza światem komórek i rządzących nimi praw nie dostrzeże się Stwórcy? Cóż, tak już jest od początku: "mają oczy, a nie widzą, mają uszy, a nie słyszą". "Wolność rządzi" - oto ośla doktryna (Osła ze Shreka). Sprzedawana książka to międzynarodowy bestseller.

"Wielki zielnik medyczny" nosi podtytuł: "Praktyczny przewodnik po roślinach leczniczych wraz ze sposobami usuwania powszechnie znanych dolegliwości". Książka spełnia marzenie o panaceum, które można wytworzyć domowym sposobem i przekonanie, że domowe leczenie, któremu nie oprze się żadna choroba, jest w zasadzie kwestią determinacji. Wszystko zostało opisane szczegółowo, ale - co najważniejsze! - pokazane na bardzo dokładnych zdjęciach, więc nawet mieszczuch, który w całym swoim życiu z ziół widział jedynie przyprawy pływające w sosie pieczeni, może śmiało przedzierzgnąć się w Wielkiego Znawcę Tajemnic Natury. By poradnik uwiarygodnić autorka oddaje emocjonalny hołd Mądrości Wschodu (w wydaniu popularnym i typowym dla zachwyconej "duchowością Wschodu" Europy). Czytelnik znajdzie więc w książce opisy i zdjęcia ponad stu dwudziestu ziół, metody ich zbierania i suszenia, receptury i przepisy na leki ziołowe, a także sposoby aplikacji wywarów, okładów itp. Jest również spis najpowszechniejszych dolegliwości i odpowiadające im domowe środki lecznicze. Wszystko tak smakowicie zaprezentowane, że aż żal bierze zdrowego czytelnika, że nic mu nie dolega.

Zasłyszane: "jak jest ogród to musi być skalniaczek i oczko". No, skoro musi, to trudno, cóż poradzić... Książka pomoże zrealizować ten obowiązek.

Rośliny wodne - encyklopedia wiedzy wszelkiej na ich temat. Uczy (i bawi - dzieło napisało dwóch czeskich doktorów: Vanek i Stodola).

Napisany przez profesorów Bolesława Brodę i Jakuba Mowszowicza "Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych" był podręcznikiem dla studentów farmacji, ale autorzy przeznaczyli go również dla wszystkich, którzy zbierają lub interesują się pospolitymi roślinami naczyniowymi występującymi w kraju w stanie dzikim i które mogą być wykorzystywane do celów leczniczych czy użytkowych. Informacje o roślinach trujących sprawiają, że nudny podręcznik przykuwa uwagę i budzi emocje jak dobry kryminał. 

Osobom kojarzącym ekologię z jej wyobrażeniem gazetowo-telewizyjnym i z różnymi akcjami politycznymi książka profesora Zygmunta Obmińskiego wyda się zaskakująco poważnym i naukowym dziełem (w istocie jest opus magnum profesora). A już na pewno zniechęci "aktywistów ruchów ekologicznych", bo ci, jako działacze polityczni, lubią "działać", a czytanie, kształcenie i myślenie, jako zajęcia mało medialne, nie mieszczą się w tej grupie aktywności. Ale prawdziwy miłośnik przyrody znajdzie tu kopalnię wiedzy o życiu lasów, puszcz, borów, zagajników.