Karol May, Piraci i książęta

Karol May, a rzecz nie dzieje się na Dzikim Zachodzie, tylko w Chinach. Zwracamy uwagę młodych miłośników literatury, że tytuł ostatniego rozdziału "I to byłoby na tyle" jest śmiesznym błędem... Śp. prof. Jan Tadeusz Stanisławski, wykpiwając nieporadność językową "elyty z PZPR", kończył swoje wykłady kpiarskim "i to by było na tyle (jak i na przodzie)". Ot, III Rzeczypospolita i tu twórczo adoptowała osiągnięcia PRL-u. Co w PRL-u budziło śmiech, stało się w jej ustrojowym rozwinięciu normą. Zabawne, albo smutne... zależy na kogo się głosuje. I to by było tyle.

Karol May tym razem w wirze walk o władzę w Meksyku. 

Karol May, Tajemnice klasztoru, czyli dziesiąty tom serii Leśna Różyczka.

"Królowa cyganów", czyli drugi tom "Leśnej Różyczki", w pierwszym pełnym polskim wydaniu.

Od tej powieści zaczął się cały cykl "Leśna Różyczka".

Piraci z Pandarwu wypełniają całe pismo - tylko na trzech ostatnich stronach wyniki ankiety przeprowadzonej w 1993 roku wśród czytelników. Czytelnicy - jak zawsze w takich ankietach - "są za, a nawet przeciw".

"Wyspa piratów" to film wyjątkowy w historii kina. Miał być "najdroższym filmem o piratach". Wytwórnia reklamowała go hasłem, że widzów czeka "największa przygoda ich życia". Reżyser - Renny Harlin - w głównej roli niepokonanej "piratki" obsadził swoją żonę (Geena Davies), by - zgodnie z ideologicznymi wymogami poprawności politycznej pokazać, że kobiety nie są gorsze, a nawet lepsze (stąd aktorzy są jedynie tłem dla szalejącej z szablą i pistoletami kochanej żony). A efekt? Film nominowano do Złotej Maliny za najgorszą reżyserię, wytwórnia po wyprodukowaniu filmu upadła ("największa klapa w historii kina" - Księga rekordów Guinnessa), a Geena Davies, ani kobieta, ani mężczyzna, miotała się po ekranie jak szaleniec (pytanie dla reformujących język polski w duchu ideologicznej równości płci: czy powinniśmy napisać "szaleniecowa"? a może "szaleniecka"?) z ADHD i całą uwagę skupiała na tym, by kopać mężczyzn "w miętkie" (a propos, jeszcze jedna ciekawostka: socjopatologia pokazuje, że obecność kobiety w "męskiej" grupie przestępczej znacznie podnosi stopień agresji i brutalności grupy - oto działanie "łagodnego z natury pierwiastka kobiecego"). Histeryczne konwulsje bohaterki wyglądają jeszcze bardziej groteskowo na tle popisów aktorskich jej "partnera" (Matthew Modine), przeraźliwie ospałego i całkowicie niezainteresowanego grą. Z okazji wydania filmu na DVD (kilkanaście lat po wydaniu wersji VHS - trzeba było odczekać, aż ludzie zapomną ten koszmar) ruszono z nachalną akcją reklamową, że film jest "doskonałym kinem przygodowym", że "zachwyci miłośników morskich opowieści", bo są "wspaniałe sceny wybuchów", itd w tym stylu. Wszystko na nic: film, jaki jest, każdy widzi. Prawdziwe przekleństwo, bo wersja DVD ma dodatkowo fatalne tłumaczenie. Katastrofa była w kinach, była na VHS i jest na DVD! Niestety, nie można nawet powiedzieć za Grekiem Zorbą "jaka piękna katastrofa". Nie dość, że brednia, to jeszcze fatalnie zagrana i zaskakująco nieporadnie wyreżyserowana, z muzyką "łubudubu". Zgroza! Okazja dla zbieraczy dziwactw filmowych. I kolejny, pouczający przykład na destrukcyjną moc lewicowej ideologii: socjalistyczna ideologia nawet w takich "niepoważnych" dziedzinach jak show biznes musi doprowadzić do totalnej katastrofy. (Niby lichy film, a jaki solidny opis:)