Heinrich Schutz. Opus ultimum, Schwanengesang, 2 płyty CD

Wyjątkowe nagranie: próba odtworzenia muzyki całej mszy, tak jak mogłaby być celebrowana w kościele pod wezwaniem Świętego Tomasza w Lipsku, w 1740 roku, a więc także z udziałem chóru (wiernych) śpiewających hymny. 

Kompozytorzy: Rodrigo Martinez, Diego Ortiz, Antonio de Cabezon, Juan Del Enzina, Antonio Martin Y Coll, Arcangelo Corelli, Marin Marais.

Absolutny biały kruk! Rewelacyjnie nagrana i doskonale brzmiąca... kaseta magnetofonowa! (Już drugi wykrzyknik, a maluczko, a będą następne! - o, już nawet są!) Perła dla miłośników muzyki dawnej. Oto przed Państwem zespół Fiori Musicali, grający na dawnych instrumentach i na wspaniałych organach (!) gdańskich (organy Bazyliki Mariackiej i Bazyliki św. Mikołaja w Gdańsku) utwory z zapomnianych rękopisów! Jedyne takie nagrania! Siedemnastowieczni kompozytorzy (Marcin Milczewski, Marcin Gremboszewski, Kaspar Forster, Johann Balthasar Christian Freislich oraz jeden, szesnastowieczny anonim) ożyli dzięki Zygmuntowi M. Szweykowskiemu i Wojciechowi Ziębie, którzy opracowali rękopisy (i rzecz jasna ożyli również dzięki muzykom Fiori Musicali, którzy wyczarowali z odtworzonych partytur zachwycającą muzykę).

Heinrich Ignaz Franz Biber, Missa Salisburgensis. Cudem odnalezione i przywrócone życiu monumentalne dzieło baroku. 

"La purpura de la rosa" - biały kruk hiszpańskiej muzyki barokowej, a jednocześnie muzyki z "Nowego Świata", bo jest to pierwsza opera z Ameryki Południowej. Libretto Pedro Calderon de la Barca (szaleństwo fantazji i poezji hiszpańskiego baroku), muzyka Tomas de Torrejon de la Velasco (nieprawdopodobne połączenie dwóch światów muzycznych: hiszpańskiego i południowoamerykańskiego). Nagrania dokonano wykorzystując rękopis z 1701 roku przechowywany w Peruwiańskiej Bibliotece Narodowej w Limie. Na pierwszej płycie nagrano "Miłość Venus i Adonisa", na płycie drugiej "Zemstę Marsa". Skarb dla miłośników muzycznego baroku.

Nagranie z 1963 roku, czyli - jeśli wziąć pod uwagę obecną modę i technikę wykonawczą muzyki dawnej - w zasadzie można by rzec, że wykonanie jest przedpotopowe (że - w pewnym sensie - jakby starsze niż sam utwór). Ale miłośnicy nagrań "w starym stylu" będą ukontentowani (nagranie oczywiście stereofoniczne).

Haydnowskie pożegnanie. Die Jahreszeiten, czyli The Seasons, albo Les Saisons na dwóch płytach. Na pierwszej wiosna i lato, a zatem to chyba oczywiste, że na drugiej będzie jesień i zima, bo co ma być? Dyryguje Sigiswald Kuijken, gra La Petite Bande, a śpiewają: Krisztina Laki - sopran, Helmut Wildhaber - tenor, Peter Lika - bas oraz The Choir of the Flanders Opera.

Cztery msze Haydna w legendarnym wykonaniu i nagraniu. Klasyka klasyki. Ach, ta Emma Kirkby!

Nagrania z XIV Festiwalu, z 1979 roku i z XV Festiwalu, z 1980 roku. Jak zawsze "wielkie materii pomieszanie", od muzyki dawnej do muzyki współczesnej. Wszystkie nagrania są wyjątkowe, ale jedno szczególnie zwraca uwagę, bo budzi emocje nie tylko estetyczne. Jest to Arnolda Schonberga "Ocalały z Warszawy" (z recytacją Aleksandra Bardiniego). Utwór, który coraz mocniej próbuje się ideologicznie interpretować według aksjomatów narzucanych przez "przedsiębiorstwo holocaust". Cóż, pieniądz rządzi, nawet w takich błahostkach jak krytyka muzyczna.

Dwie płyty z zarejestrowanymi fragmentami czterech festiwali z udziałem światowej sławy wykonawców. Festiwale: XVI (1981), XVII (1982), XVIII (1983) i XIX (1984). Stan wojenny skłaniał do chóralnych modlitw.