Aleksander Dumas. Trzej muszkieterowie, W dwadzieścia lat później, Wicehrabia de Bragelonne

45 figurek muszkieterów i pikinierów z XVII wieku - gratka dla miłośników przygód d'Artagnana i przyjaciół.

Dumas, czyli tradycyjny zestaw: płaszcz, szpada, miłość i tak dalej. Jako gratis słynni artyści i awanturnicy z XVI wieku. Czyli wszystko, czego potrzeba dorastającej młodzieży.

Mamy wydanie eleganckie, w skórze, a to jest wydanie kieszonkowe. Pierwsze do biblioteki, do lektury w fotelu, drugie do podróży, do lektury w tramwaju, pociągu. Zresztą wybór środka komunikacji pozostawiamy Szczęśliwemu Nabywcy.

Królowie przeklęci w wersji dla młodzieży. Zanim był film, była - jak to często bywa - powieść. Doskonała okazja do porównania wrażliwości estetycznej XIX i XX wieku.

Multikulti realnego socjalizmu: książka po francusku, wydana przez sowietów, sprzedawana w PRL-u.

Halina Popławska przetłumaczyła i opracowała "Garbusa", wynosząc głównego bohatera powieści na stronę tytułową. XVIII wiek - sceneria naturalna dla opowieści płaszcza i szpady. Oto bohater prawością serca, odwagą czynów i honorem zdobywający świat, który stał przed nim zamknięty (z racji pochodzenia ambitnego młodzieńca). Akcja i przygoda w ramach tradycyjnych i godnych zasad moralnych.

Cztery w jednym. Bardzo ekonomicznie. Niezwykła proporcja: objętość dzieła życia wobec jego doniosłości. A są pisarze, jak np ten, no, no jak mu tam, ten, co to tyle napisał, o tu są jego książki, zajmują całą półkę (z dostawką i jeszcze tam w przedpokoju, w pudełku, o tam, pod szafą), no jak mu tam...

Klub Dumas, albo - w ekranizacji Polańskiego - Dziewiąte wrota. Kryminał, sensacja, zagadka, mistyka, okultyzm, czary-mary i to wszystko na zaledwie czterystu pięćdziesięciu stronach.

Zanim pojawiło się kino akcji była literatura akcji, czyli literatura płaszcza i szpady w beztroskim wykonaniu mistrza piętrzenia naiwnych i lekkich absurdów na tle niby-historycznym. I tak, jak z kinem akcji: twórczość uznawana przez krytyków za błahą, przez odbiorców przyjmowana jest z radością, bo dla czystej i "co z tego, że pustej" rozrywki jest tworzona. Alexandre Dumas, syn generała i czarnej niewolnicy, stworzył dominującą i potocznie obowiązującą wizję francuskiej historii. Mistrz gatunku - "literatury akcji" - w akcji:) W tej odsłonie wiek XVIII i perypetie przystojnego, naiwnego, ale krewkiego i dumnego młodego szlachcica (obowiązkowo prowincjusza z apetytem na podbój świata), czyli idealnego bohatera do scen miłosnych, do gonitw i do bitki. Wydanie ilustrowane reprodukcjami z wydania paryskiego z 1854 roku.

Życie utkane z intryg, bijatyk, zbrodni, zdrady, podstępu - jednym słowem idealna lektura dla współczesnego młodego człowieka. Niestety, jest jeden warunek: musi umieć czytać (warunek dodatkowy: ze zrozumieniem). Wydanie bez ironicznej "Przedmowy" autora. Ciekawe dlaczego w niektórych wydaniach jest ona pomijana, choć jest w niej "wyłożone, że bohaterowie historii, jaką będziemy mieli zaszczyt czytelnikom opowiedzieć, mimo swych nazwisk kończących się na os i is, zgoła nie są postaciami mitologicznymi." 

"Trzej muszkieterowie" i "Czterej muszkieterowie" to dwa filmy nakręcone na podstawie jednej książki - pierwszego tomu dumasowskiej trylogii (w obu filmach wykorzystano bowiem wątki tylko z "Trzech muszkieterów", nawet bez nawiązań do "W dwadzieścia lat później" czy "Wicehrabiego de Bragelonne"). Jak się wówczas mówiło była to "superprodukcja". Największe gwiazdy kina lat siedemdziesiątych w wyjątkowej ekranizacji. Film płaszcza i szpady i jednocześnie film akcji oraz komedia. Aż trudno uwierzyć, ale reżyserowi (Richard Lester) udała się taka kombinacja. Trochę jak z czterema przyjaciółmi-awanturnikami: bufon - łowca posagów (Portos), alkoholik pogrążony w rozczulaniu się nad sobą (Atos), uwodziciel, utrzymanek, karierowicz i bigot (Aramis - obsadzenie w tej roli Richarda Chamberlaina było dodatkowym, szyderczym pomysłem) i bezmyślny, zapalczywy chuligan (d'Artagnan). Każdy z nich oddzielnie to typ co najmniej odrażający, wszyscy razem to paczka, gdzie wady stają się zaletami. Głównie dlatego, że są przyjaciółmi, wiec dla dobra pozostałych, właśnie w imię przyjaźni, gotowi są do osobistego heroizmu, czyli do służenia innym, a nie swoim impulsom i podnietom. Przyjaźń (jeden z czterech rodzajów miłości - "już starożytni Grecy": filia, agape, caritas, eros), w dobie prymitywnego sprowadzenia wszystkich więzi do poziomu genitaliów stała się stanem ducha niezrozumiałym dla XXI wieku (tak, mężczyźni byli przyjaciółmi, kochali się, nie będąc kochankami - tak było).©®Antykwariat Domowy™