Polecane produkty

Niezwykły przewodnik po Polsce. Zawiera, oprócz pięknych zdjęć, zwięzłe rekomendacje - jak rozbudowane pocztówki - 150 propozycji miejsc (nie tras) wartych odwiedzenia. Oprócz przydatnych adresów realnych adresy wirtualne: strony www, dzięki którym można uzupełnić zwięzłe informacje z przewodnika.

Bardzo ciekawy i dokładny model. Wyjątkowe, zarówno oryginał, jak i miniatura. Oryginał jest wyjątkowy (nie był, tylko jest, gdyż te lokomotywy jeszcze jeżdżą!), bo pomimo małej prędkości maksymalnej (rowerem szybciej:) charakteryzuje się bardzo dużą siła pociągową. A model jest wyjątkowy, bowiem zaprojektowany został także na podstawie dokumentacji zrobionej osobiście (pomiary, zdjęcia, itp.) przez autora wycinanki.

Der Panzer-rock.

Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej, tom 1, a w nim, między innymi: dokumenty dotyczące Ericha Kocha, represje komunistyczne na terenach Polskich zajętych przez sowietów, działania służby bezpieczeństwa wobec NZS w filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, przestępczość wśród funkcjonariuszy bezpieki na podstawie materiałów MBP, a także - jako świadectwo całkowitego zbydlęcenia, zidiocenia i zdrady - list Adama Humera do I sekretarza KC PZPR Stanisława Kani z 20 marca 1981 roku, w którym Humer, psychopatyczny morderca i sadysta, staje w obronie sowieckiego totalitarnego systemu zniewolenia i zbrodni. Tekst niewiarygodny wręcz w swoim zaślepieniu i zakłamaniu. Ilu podobnie myślących "budowniczych PRL-u" żyje i pracuje nadal w różnych organach i urzędach państwowych? Lektura listu pokazuje bez żadnych niedomówień jakim antypolskim działaniem była "gruba kreska" Mazowieckiego (został premierem, gdyż chytry Kiszczak nie chciał przyjąć tej funkcji) i brak lustracji w wymiarze sprawiedliwości. "Specjalna kasta", jako piewcy i kontynuatorzy zdrady narodowej i spadkobiercy okupantów i morderców sowieckich - nieustająca groźba dla Polski.

Pięknie opracowany i wydrukowany (srebrny druk) model ciekawej i nietypowej amerykańskiej konstrukcji z końca II wojny.

Hannah Arendt, aj waj! W PRL-u nie drukowano oficjalnie jej prac. Towarzyskim obowiązkiem intelektualnym było natomiast adorowanie jej pisarstwa, które w związku z tym publikowano "w podziemiu", w obiegu "poza cenzurą" (niniejsza książka jest właśnie takim wydaniem). Hanna Arendt była adorowana, bo była żydowskiego pochodzenia, co samo już wystarczało do uznania kogoś za "wybitnego intelektualistę" (w tym wypadku intelektualistkę). Dodatkowo była filozofką i uczennicą Heideggera oraz Jaspersa, a takie związki nobilitowały w PRL-u absolutnie. No i po trzecie analizowała krytycznie "totalitaryzm". Ciekawe, że PRL-owskim "elitom intelektualnym" i ich duchowym kontynuatorom współgra uwielbienie dla "antytotalitarnej" Arendt z bałwochwalstwem jakim otaczają narodowosocjalistycznego Heideggera (jak to się kiedyś mówiło żartem: "współgra i koliduje"). A w zasadzie dlaczego ma nie współgrać? Przecież to wszystko są socjaliści, zatem dialektycy, więc we krwi mają "jedność przeciwieństw". Bardzo praktyczna postawa, przecząca potocznemu mniemaniu o nieporadności życiowej filozofów: dzięki owej dialektyce zawsze znajdą praktyczną teorię odpowiednią do panującej "konieczności dziejowej" (a jaka jest ta konieczność? taka, jakie "granty"). Ostatecznie - jak twierdzą - "tylko krowa nie zmienia poglądów". I już wiadomo, dlaczego krowy nie mają tytułów naukowych z nauk społecznych. W sumie jeszcze jedna kopka "siana", wiązka "słomy" ("wymłóconej") - jak zauważył Szwejk: nie należy za dużo myśleć, bo od tego myślenia, to tylko zgłupieć można. 

Wspomnienie po "Dziadku Mrozie" i "Śnieżynce", czyli płyta dla wszystkich, którzy z Bożego Narodzenia chcą zrobić święta czegoś innego, na przykład zimy, byłe tylko nie świętować Narodzin Zbawiciela. Wszystko szło postępowo dobrze w latach, kiedy zimy były piękne, rozświetlone skrzącym się śniegiem, ale jak skończył się dziarski mróz i nastały lata szaro-czarnej, przygnębiającej "pomroczności deszczowej", to wszystko się nieco skomplikowało. A miało być tak pięknie! Może po prostu Bóg nie chce brać udziału w tej całej hecy? Tak czy inaczej, trochę trzeba się nagimnastykować, zwłaszcza nad tym, by pozbawić muzykę religijną Bożych odniesień, ale Sting to bardzo sprawny muzyk, więc się stara jak może. Bóg z nim. Tak nam się jakoś przypomniał słynny napis na murze: "Bóg umarł. Nietzsche", pod którym był dopisek: "Nietzsche umarł. Bóg".

Legenda rodzimego punka. TZN - XENNA i dwa utwory na jedynej, wydanej w PRL-u płycie-singlu: "Dzieci z brudnej ulicy" i "Ciemny pokój".

Complete and unabridged. 

Gwiazdami zaangażowanymi do tego filmu są: Nicholas Farrell, Lindsay Duncan i - gwiazda największa - Elliott Gould.