Płyty winylowe i CD

Jedna z najsłynniejszych publikacji o muzyce. Tysiące recenzji z najlepszych nagrań muzyki klasycznej. Przewodnik i niezbędnik melomana - co prawda wydany w 2001 roku, ale wybitne nagrania z upływem czasu tylko zyskują. Analogia z dobrym winem byłaby oczywista, gdyby nie fakt, że genialne i mistrzowskie wykonania nie mogą nigdy i w żadnych warunkach stracić swej wartości, a wino, cóż, jest takie wrażliwe (chwała Bogu mamy siarkę).

Klasyka klasyki. W Antykwariacie też książka, której zespół zawdzięczał nazwę.

Najpierw dużo uciechy, potem - jeszcze więcej - rozkoszy. Duchowej.

Płyta nazywała się "Album", kiedy była wydana w w wersji winylowej, "Cassette" - gdy była wydana jako kaseta, więc nic dziwnego, że CD nazywa się tak, jak się nazywa. Punk krzepnie i John Lydon nagrywa płytę z profesjonalistami. Szaleństwo ucywilizowane.

Dwuosobowy zespół - gwiazda niezależnej sceny muzycznej Detroit - i jego chyba najlepsza płyta z 2003 roku. 

Klaus Mitffoch w 1983 roku zajął drugie miejsce w Ogólnopolskim Turnieju Młodych Talentów. W nagrodę nagrał dwie płyty. Na pierwszej umieszczono "Ogniowe strzelby" i "Śmielej", na drugiej "Jezu, jak się cieszę" oraz "O głowie". Obie płyty ukazały się w 1984 roku i zespół się rozpadł. W roku następnym (socjologom, dla ułatwienia rachunków, podamy numer roku następnego: 1985) ukazał się - niejako pośmiertnie - jedyny longplay zespołu.

Nagranie występów "All Stars" Armstronga w nowojorskim "Stark Club" w 1962 roku.

Paul Simon, Graceland. Płyta, która była nagrana analogowo, a CD z 1986 roku zachowuje brzmienie oryginalnego nagrania. 

Ostatni duży utwór Czajkowskiego - sprawy ostateczne w życiu i ostateczne, muzyczne zmaganie z nimi. Tym razem w interpretacji muzyków czeskich, których poprowadził słynny Lovro von Matacic. Nagrania wyjątkowe, bowiem dokonane w lutym 1968 roku, w czasie "Praskiej Wiosny". Interesujący jest wpływ, jaki miał kontekst społeczny i polityczny na formę artystów. Nadzieja wolności wobec goryczy pożegnania z życiem. Zwykle mówi się o okolicznościach i warunkach, w jakich było komponowane - powstawało dzieło. Tymczasem nie bez znaczenia są też okoliczności i warunki jego wykonania. Niniejsze nagranie jest ciekawym tego świadectwem.

Dwa fortepiany (Herbie Hancock gra w lewym kanale, a Chick Corea w prawym) i trzy utwory (w obu kanałach: "Liza", "Maiden Voyage" i "La Fiesta"). Nagranie z koncertów w lutym 1978 roku w San Francisco, Los Angeles i San Diego.

Mozart, Messe C-dur KV 317 'Kronungsmesse' oraz Vesperae solennes de confessore KV 339. Orkiestra i Chór Radia Bawarskiego pod dyrekcją Eugen'a Jochum'a. Soliści: Edda Moser, Julia Hamari, Nicolai Gedda i Dietrich Fischer-Dieskau. Jedno z klasycznych wykonań w klasycznym, analogowym brzmieniu.

Włodzimierz Wysocki i jego nagrania z lat 1973-1975, na płycie wydanej przez "ruskich" w 1978 roku.

Niebiesko Czarni, "Niedziela będzie dla nas", czyli zbiór 24 przebojów z lat 1964-1974 wydanych w serii "Złota kolekcja".

Rok 1968. Dusza rosyjska w natarciu (od "Podmoskiewskich wieczorów" po "Kalinkę") na amerykański rynek (w Europie nacierała na Czechosłowację). Ameryka Ameryką, ale ani whisky, ani bourbon nie będą pasowały, tym bardziej, że przygrywa "bałałajecznyj ansmbl Trojka". "Eh, raz, jeszczo raz, jeszczo mnogo, mnogo raz!" 

Muzykę i tekst stworzyli Katarzyna Gartner i Ernest Bryll na zamówienie "Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego" w roku 1973 z okazji "XXX rocznicy utworzenia jednostek Ludowego Wojska Polskiego w ZSRR". Powstało dzieło godne zleceniodawcy: socrealistyczne w (pompatycznej) formie i cepeliowskie w treści. Gra i śpiewa Centralny Zespół Artystyczny Wojska Polskiego, czyniąc wykonanie odpowiednio zdeterminowanym ideologicznie, klasowo i sojuszniczo. Na okładce jest laurkowa recenzja stworzona przez Władysława Czubę, więc odsyłamy do niej wszystkich zafascynowanych działalnością artystyczną Ludowego Wojska Polskiego, które nie tylko, że walczyło o socjalizm bronią (jak np. w Czechosłowacji w 1968 roku), to jeszcze włączyło do tych zmagań chór mieszany i orkiestrę w składzie symfonicznym.

Koncerty na klarnet i orkiestrę: Nr 1 f-moll op. 73, c-moll op. 26 i Nr 2 Es-dur op.74. Sabine Meyer - klarnet. Orkiestrą Staatskapelle Dresden dyryguje Herbert Blomstedt.

Najlepsze arie z Trubadura Verdiego w wykonaniu sław sceny operowej - wśród nich Stefania Toczyska.

Bad Company, wspomnienie po Free - angielski zespół hard rockowy i jego 11 płyta, z 1995 roku, z nowym wokalistą - Robertem Hartem.

Koncert skrzypcowy A-dur op. 8 oraz Biała gołąbka Mieczysława Karłowicza. Konstanty Andrzej Kulka - skrzypce i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Witolda Rowickiego. Szczyty w muzyce polskiej - nie tylko w przenośni, ale i dosłownie: Tatry jako inspiracja i natchnienie dla muzyki przełomu XIX i XX wieku.

Słuchowisko dla dzieci według baśni braci Grimm.