Muzyka klasyczna

Symfonia na alt (Christa Ludwig), chór żeński (Chór Filharmonii Czeskiej) i dziecięcy (Chór Dziecięcy Kuhna) i orkiestrę (Orkiestra Filharmonii Czeskiej, dyryguje Vaclav Neumann). Monumentalna muzyczna opowieść przyrody, ludzi i aniołów.

Dwa poematy symfoniczne: Till Eulenspiegel i Don Juan w wykonaniu Budapesztańskiej Orkiestry Symfonicznej, którą dyryguje Ken-Ichiro Kobayashi.

Nagrania w międzynarodowej obsadzie. Polski kompozytor z XX wieku, obdarzony "bogatą i złożoną osobowością", który napisał "najbłyskotliwszy utwór jazzowy od czasów Rhapsody in Blue Gershwina" - mowa o trzecim utworze na płycie. A zatem posłuchajmy, czy rzeczywiście...

Symfoniczna składanka. Zestaw dziewięciu klasycznych "hitów" - "przebojowych" uwertur . Suppe Rossini, Mozart, Glinka, Mendelssohn,... . "Lekka kawaleria", "Cyrulik sewilski", "Wesele Figara", "Rusłan i Ludmiła",... .

Nagrania z XIV Festiwalu, z 1979 roku i z XV Festiwalu, z 1980 roku. Jak zawsze "wielkie materii pomieszanie", od muzyki dawnej do muzyki współczesnej. Wszystkie nagrania są wyjątkowe, ale jedno szczególnie zwraca uwagę, bo budzi emocje nie tylko estetyczne. Jest to Arnolda Schonberga "Ocalały z Warszawy" (z recytacją Aleksandra Bardiniego). Utwór, który coraz mocniej próbuje się ideologicznie interpretować według aksjomatów narzucanych przez "przedsiębiorstwo holocaust". Cóż, pieniądz rządzi, nawet w takich błahostkach jak krytyka muzyczna.

Płytę, wydaną w 1982 roku, nagrała Leningradzka Orkiestra Kameralna Muzyki Dawnej i Nowoczesnej. Tytuł orkiestry wskazuje na rozmach interpretacyjny zaiste godny szerokiej jak świat duszy rosyjskiej. Edward Sierow, dyrygent orkiestry, mógł - jak widać - poprowadzić orkiestrę do boju na każdego kompozytora. Tak czy inaczej płyta zagrana solidnie, zgodnie ze standardami sowieckiego wykonawstwa. Wydana również zaskakująco dobrze: zarówno tłoczenie, jak i okładka (karton, lakierowanie, grzbiet) "kak u lyudi". 

Muzyka czysta. Świat dźwięków absolutnych - harmonia niebiańska.

Kompozytor: jawny i nienawistny wróg i szkodnik Polski (główny konstruktor rozbioru), fałszerz i oszust, nieprzyjaciel rodu ludzkiego niewdziewającego i nieparadującego w pruskim mundurze (wedle swej woli ostatniej pochowany na psim cmentarzu – obok swoich ukochanych psów), twórca początków militarnego totalitaryzmu (by państwo mogło kontrolować myślenie „obywateli” niemal od urodzenia - stworzył obowiązkowe szkolnictwo podstawowe), etc., etc.,… I proszę: po dniu pełnym obrzydliwości, kiedy naknuł i namataczył do woli, a może by ukoić potępionego ducha, brał w swe spracowane ręce flet, pięciolinię i zabawiał siebie oraz zachwyconych dworaków salonowym „fitu-pitu”. Płyta – ciekawostka. Wszak wszystko, co zrobią celebryci, musi być pokazane. A my, w pogoni za zyskiem, wszystko, co inni pokażą, spieniężyć chcemy. "Wszystko na sprzedaż"...

I jeszcze smaczek dodatkowy: płyta wydana w "Niemieckiej Republice Demokratycznej" - było takie państwo, które twórczo połączyło pruski zaborczy militaryzm z faszyzmem (ale podobno wszyscy, choć co prawda służyli w wehrmachcie, to po pierwsze pod przymusem, a po drugie była to orkiestra!) i komunizm. I - zgodnie z tradycją zapoczątkowaną przez Fryderyka II i zgodnie z tęsknotą za muzyką marszową - rozmiłowane w niemieckiej muzyce.

Muzyka XX wieku. Muzyka czasów nieustannych rzezi, milionów mordowanych i głodzonych na rozkaz opętanych szaleńców. Jakie czasy, taka sztuka. Czy dziwne, że zachwytom melomanów przeciwstawia się głos normalnych ludzi, którzy w muzyce tej słyszą tylko hałas i chaos? Podobnie żołnierze, czekający tylko na śmierć w błotnistych i cuchnących okopach, nie są w stanie dostrzec strategicznego piękna bitwy, którym upajają się marszałkowie. XX wiek i jego muzyka, sztuka, kultura,... Cały XX wiek. Szaleństwo pozostanie szaleństwem, nawet, kiedy zostanie nazwane normą, dysharmonia pozostanie gwałtem na harmonii, nawet, gdy zostanie nazwana porządkiem.

Od tego utworu - jak się powszechnie sądzi - zaczęła się muzyka nowoczesna XX wieku. Podtytuł głosi, że są to "obrazy z życia pogańskiej Rusi". Tyle zaangażowania, a  kompozytor nie zamieszkał w nowej "pogańskiej Rusi", czyli ZSRR. Podobno chciał mieć nawet polskie obywatelstwo, ale nic z tego nie wyszło (był herbu Sulima, a pra pra przodek kompozytora porwał polskiego króla, taka rodzinka!). 

Coś niebywałego! Nagrania dzwonów Świętej Trójcy. Mnisi i ich sztuka.  

Nagranie cyfrowe z 1985 roku. Zoltan Kocsis (fortepian), Orkiestra Symfoniczna San Francisco, dyryguje Edo de Waart.

Węgierskie, licencyjne wydanie jednego z klasycznych nagrań Deutsche Grammophon (nagrania dokonano w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku). Klasyka po trzykroć: muzyka klasyczna, klasycznie nagrana i klasycznie wykonana, czyli przed czasami maniery "nagrań na instrumentach z epoki".

Jeśli płyty nie spełnią oczekiwań można je zwrócić. Przynajmniej tak było w PRL-u: reklamacje uwzględniane były tylko na podstawie paragonu. A my sprzedajemy płyty z paragonem, albo... paragon z płytami. Zachowany paragon bowiem to rarytas: pochodzi z Ośrodka Kultury i Informacji NRD. I sami nie wiemy, co jest większą atrakcją: płyty, czy paragon. Całość to zestaw oryginalny i niepowtarzalny.

Recital odbył się w Moskiewskim Konserwatorium 6 października 1974 roku. Nagranie całkowicie "na żywo" - oprócz muzyki słyszymy publiczność (publiczność przeżywa, kaszle, wierci się w fotelach, a fotele, jak to fotele - skrzypią...). 

Radzieckie nagranie pieśni cerkiewnych na 2 płytach winylowych. 

Płytę nagrano w 1966 roku, a w wersji monofonicznej została wydana w 1968 roku - paradoksalne tło muzyczne inwazji na Czechosłowację. Wersję stereofoniczną wydano w 1969 roku: w życiu prawdziwym ucisk monopartyjności, a wśród rzeczy iluzja wolnej przestrzeni.

Wielką Orkiestrą Symfoniczną PR i TV w Katowicach dyryguje Jacek Kasprzyk.

"Świeto wiosny" - nowe czasy potrzebują nowych świąt: rodzi się nowa, świecka tradycja.

Wyjątkowe nagranie: sam kompozytor dyryguje!

Bachianas Brasileiras numer 8 na orkiestrę oraz  numer 9 na orkiestrę smyczkową. Bach, Brazylia i XX wiek - połączenie, które było sensacją, a teraz jest już klasyką, w mistrzowskim, autorskim wykonaniu.