Muzyka klasyczna

Węgierskie, licencyjne wydanie jednego z klasycznych nagrań Deutsche Grammophon (nagrania dokonano w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku). Klasyka po trzykroć: muzyka klasyczna, klasycznie nagrana i klasycznie wykonana, czyli przed czasami maniery "nagrań na instrumentach z epoki".

Mozart, Messe C-dur KV 317 'Kronungsmesse' oraz Vesperae solennes de confessore KV 339. Orkiestra i Chór Radia Bawarskiego pod dyrekcją Eugen'a Jochum'a. Soliści: Edda Moser, Julia Hamari, Nicolai Gedda i Dietrich Fischer-Dieskau. Jedno z klasycznych wykonań w klasycznym, analogowym brzmieniu.

Witold Rowicki dyryguje Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, na skrzypcach gra Bogusław Bruczkowski.

Koncert skrzypcowy A-dur op. 8 oraz Biała gołąbka Mieczysława Karłowicza. Konstanty Andrzej Kulka - skrzypce i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Witolda Rowickiego. Szczyty w muzyce polskiej - nie tylko w przenośni, ale i dosłownie: Tatry jako inspiracja i natchnienie dla muzyki przełomu XIX i XX wieku.

Płyta dla miłośników rzetelnych, tradycyjnych interpretacji i wykonań. Nagranie z lat 70-tych ubiegłego wieku. Wydanie limitowane - edycja SQN (Sine Qua Non).

Maurice Andre, wirtuoz trąbki barokowej, tym razem w jazzujących opracowaniach (trąbka, organy, kontrabas, perkusja) przebojów muzyki klasycznej.

Mario Lanza śpiewa po włosku swoje ulubione arie, m.in. z Rogoletta, Aidy, Tosci, Cyganerii. Orkiestrą dyryguje Ray Sinatra, a socjalistyczni (już nie narodowo, tylko internacjonalistyczni) niemcy z NRD wydali to na płycie licencyjnej, licencja RCA. 

Męski Chór Kameralny, dyrygent M. Milkow. Płyta bułgarska - co słychać, nie tylko widać.

Żelazna pozycja w płytotece klasycznej, jedne z najbardziej ulubionych i popularnych utworów symfonicznych, we wzorcowym niemal wykonaniu, nagrodzonym Grand Prix Du Disque.

Symfonia Wigilijna - napisana na zamówienie Zubina Mehty. Nagranie - premiera światowa.

Na skrzypcach gra Konstanty Andrzej Kulka, a Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach dyryguje Krzysztof Penderecki.

Na płycie mistrzowskie wykonanie okraszone właściwymi dla czarnej płyty szumami i lekkimi trzaskami, a na okładce kilka słów stosownego omówienia autorstwa Jana Webera. 

Cztery symfonie w słynnym nagraniu z 1964 roku. 

Legendarne nagrania z 1979 roku. Johann Sebastian Bach: Konzert nach Vivaldi D-dur BWV 972, Italienisches Konzert F-dur BWV 971, Franzosische Ouverture h-moll BWV 831. Na klawesynie gra Trevor Pinnock. Wykonanie w stylu epoki.

Na płycie, nagranej w październiku 1970 roku, Jeffrey Swann (laureat Nagrody Krytyków Polskich na VIII Konkursie im. Fr. Chopina) gra dwa utwory: Sonatę h-moll (S. 178) i Walc - Mefisto (S. 514).

Muzyka czysta. Świat dźwięków absolutnych - harmonia niebiańska.

Dwie płyty z zarejestrowanymi fragmentami czterech festiwali z udziałem światowej sławy wykonawców. Festiwale: XVI (1981), XVII (1982), XVIII (1983) i XIX (1984). Stan wojenny skłaniał do chóralnych modlitw. 

Nagrania z XIV Festiwalu, z 1979 roku i z XV Festiwalu, z 1980 roku. Jak zawsze "wielkie materii pomieszanie", od muzyki dawnej do muzyki współczesnej. Wszystkie nagrania są wyjątkowe, ale jedno szczególnie zwraca uwagę, bo budzi emocje nie tylko estetyczne. Jest to Arnolda Schonberga "Ocalały z Warszawy" (z recytacją Aleksandra Bardiniego). Utwór, który coraz mocniej próbuje się ideologicznie interpretować według aksjomatów narzucanych przez "przedsiębiorstwo holocaust". Cóż, pieniądz rządzi, nawet w takich błahostkach jak krytyka muzyczna.

Igor Strawiński, Pietruszka. Balet. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyryguje Witold Rowicki.

Od tego utworu - jak się powszechnie sądzi - zaczęła się muzyka nowoczesna XX wieku. Podtytuł głosi, że są to "obrazy z życia pogańskiej Rusi". Tyle zaangażowania, a  kompozytor nie zamieszkał w nowej "pogańskiej Rusi", czyli ZSRR. Podobno chciał mieć nawet polskie obywatelstwo, ale nic z tego nie wyszło (był herbu Sulima, a pra pra przodek kompozytora porwał polskiego króla, taka rodzinka!).