Muzyka filmowa

Muzyka z trzydziestu sześciu polskich seriali, czyli same "czołówki muzyczne", albo skarbnica sentymentalnych dzwonków do telefonu.

"South Park, Music From And Inspired By The Motion Picture", a to znaczy, że na płycie CD, oprócz utworów wykonywanych w filmie, jest też kilka piosenek dodatkowych. Jakie to piosenki można łatwo sprawdzić: film przecież również mamy w Antykwariacie. Wulgarność jako cnota. A jak spowszednieje, to co dalej? I skoro wszystko wolno, to czy coś ma jeszcze sens?

Szyderstwo idealne, bo dotyka każdego (z wyjątkiem autorów rzecz jasna). Dwadzieścia pięć coraz bardziej niepoprawnych politycznie, ale skocznych i melodyjnych przebojów z programów i z filmów Monty Python'a.

O wyższości muzyki nad filmem. Muzyka do filmu P. Almodovara "Porozmawiaj z nią". Kompozytorem ścieżki dźwiękowej - oprócz pięciu, chyba najlepszych utworów na płycie - był Alberto Iglesias (czy to jest jakiś hiszpański obowiązek? To tak, jakby w Polsce muzycy musieli się nazywać kiedyś np. Połomski, bo wiadomo, że "Połomski Jerzy idol młodzieży"). Muzyka filmowa ma tę zaletę, że można jej słuchać bez oglądania filmów. Ciekawe, że nie ma płyt DVD tylko z obrazem, tak, jak są płyty z muzyką filmową tylko. Płyta DVD z "filmem do muzyki skomponowanej przez..." byłaby absurdem, co dowodzi, że sztuka obrazu bez sztuki dźwięku byłaby często nie do oglądania. Cbdo.

Bram Stoker's Dracula. Original Motion Picture Soundtrack. Francis Ford Coppola wyreżyserował film, a muzykę do niego skomponował Wojciech Kilar. Kompozytor, który był mistrzem tego rodzaju twórczości: stworzył ścieżkę dźwiękową do ponad 130 (!) filmów. Za kilkadziesiąt (!) z nich dostał nagrody i wyróżnienia. Za tę muzykę, za muzykę do horroru o opętanej miłości z piekła rodem, kompozytor dostał nagrodę Stowarzyszenia Kompozytorów Amerykańskich. Bardzo to ciekawe, bo Wojciech Kilar znany był ze swojej głębokiej religijności i muzyka poświęcona Bogu stanowiła główną część jego twórczości "pozafilmowej".

Muzykę skomponowaną przez Nino Rotę do filmów Federico Felliniego (Amarcord, 8  1/2, La Strada, La Dolce Vita, I Clowns, Casanova, Roma, Toby Dammit) grają jazzmani (zespół I Compani). Bardzo ciekawa płyta, bo choć jazzowa, to jednak wierna oryginałowi. 

Henry Mancini: Peter Gunn, Moon River, Różowa Pantera, Szarada,... i jeszcze siedemnaście przebojów muzyki filmowej w wykonaniu Orkiestry Richard'a Hayman'a, które brzmią tak, jakby były zgrane z oryginalnych ścieżek dźwiękowych.

Ścieżka dźwiękowa filmu "Vicky Cristina Barcelona". Woody Allen i jego hiszpańskie nastroje.

"Les Chansons Originales des Films de Claude Lelouch" (piosenki z filmów Claude'a Lelouch'a w oryginalnych nagraniach), czyli - jak głosi inny tytuł płyty, parafrazujący tytuł chyba najgłośniejszego filmu Lelouch'a - "mężczyzna i filmy". Jednym słowem szabadabada, szabadabada...

Trzy płyty z muzyką z trzech filmów, które w istocie były jednym filmem, tak jak muzyka na trzech różnych płytach jest ciągle tą samą muzyką.