Literatura dziecięca i młodzieżowa

Życie jest cierpieniem. Powód cierpienia? Wszystko może nim być. Dojrzewanie, to odkrywanie, że są prawdziwe powody i jest prawdziwe cierpienie. Mądrość i dobro, to chęć ulżenia cierpieniu innych. Sens życia to odkrycie sensu cierpienia oraz poświęcenia dla innych. Jednym słowem (co oczywiste!): książka dla młodzieży (w 1980 roku została wpisana na Listę Honorową H. Ch. Andersena).

Książka dla młodzieży, opowiadająca o przygodach nietypowego detektywa.

Dawno, dawno temu, kiedy młodzież czytała książki, przygody Pana Samochodzika należały do lektur zwyczajowo obowiązkowych. Czytelników wciągała sensacyjna intryga, a Pan Tomasz, detektyw amator, budził sympatię bo - choć był dorosłym mężczyzną - to jednak myślał i działał jak kilkunastoletni czytelnicy jego przygód. Książki były zatem doskonale dla nich zrozumiałe, a zachowania bohaterów naturalne. Świat był prosty, dobro zwyciężało, a złoczyńcy również nie przekraczali granic przyzwoitości. Nie byli to zwyrodniali psychopaci i socjopaci, tylko "normalni" ludzie, którzy - powodowani dosyć pospolitą chęcią szybkiego wzbogacenia się - wybrali ścieżki występku, a nie solidnej, uczciwej pracy (ale zawsze była szansa na ich powrót do uczciwego i przyzwoitego życia). Przygody były opisane językiem prostym, w istocie gazetowym, takim, jakim pisano artykuły w prasie harcerskiej i młodzieżowej tamtych lat. Niby nic wielkiego, ot, popularne pisarstwo dla PRL-owskiej młodzieży (bo przecież mimo wszystko jednak nie literatura), a wszak w porównaniu z przekazami, którymi karmią się oczy i umysły współczesnych nastolatków wyżyny rzemiosła pisarskiego, dobrego smaku i kultury, nie tylko językowej. Książka, która bawi, a nie szkodzi, czy deprawuje (jakże dziwna, a przecież nie zaskakująca współcześnie, rekomendacja). Ale jak długo jeszcze? Tylko patrzeć, jak Pan Samochodzik, który radził sobie bez problemu z PRL-owską cenzurą, jako przedstawiciel świata tradycyjnych ról społecznych, polegnie w starciu z cenzorami zwalczającymi "język nienawiści" i strzegącymi "poprawności politycznej". Skoro rewolucyjni twórcy nowego porządku "dostosowują do wymogów współczesności" Agathę Christie, to niby dlaczego mieliby uszanować Zbigniewa Nienackiego? Trzeba by zacząć od tego, że nie "Pan Samochodzik", tylko "Niebinarne Płciowo Zwierzę Ludzkie Ekologiczny Pojazd O Napędzie Elektrycznym", a dalej pójdzie już jak z płatka...  

Doświadczenie życiowe uczy, że w biedzie, wraz ze stratą majątku i pozycji, tracimy również przyjaciół. Przysłowie pociesza, że nie ma czego żałować - to nie byli prawdziwi przyjaciele, bo tych poznajemy właśnie w biedzie. Doświadczenie życiowe odpowiada, że to żadna pociecha, bo weryfikacja przez biedę wartości naszych związków oznacza ostatecznie osamotnienie i opuszczenie. Doświadczenie życiowe pozbawia złudzeń - porzućcie wszelką nadzieję... . Ale jest literatura, która taką nadzieję, wbrew doświadczeniu życiowemu i okolicznościom (książka napisana w czasie wojny), pomimo wszystko i poprzez wszystko, jednak budzi. Opowieść dla dzieci i młodzieży (to nie znaczy, że nie można jej czytać w wieku dojrzałym) o czasach dawno minionych (Grecja starożytna) i o nieprzemijającej, ponadczasowej, sile prawdziwej przyjaźni. Książka, oprócz krzepienia ducha, uczy o świecie antycznym. 

Jedna z najsłynniejszych "morskich opowieści". Książka z serii przeznaczonej dla młodzieży i dla uczących się języka angielskiego. Adaptacja, która oprócz założonej prostoty języka wzbogacona jest ilustracjami ułatwiającymi zrozumienie opowieści (stronie tekstu odpowiada jedna ilustracja). 

Wszystko, czego potrzebuje dorastający młodzieniec: Dziki Zachód, preria, Indianie, złoto do zdobycia, szlachetne dobro i przyjaźń, a przeciw nim zdradliwe i podstępne zło... . Mężczyźni są mężczyznami i walczą. Książki pisane w czasach "realnego socjalizmu" niosły nadzieję, że istnieje gdzieś "normalny" świat i nikomu nie przeszkadzało, że jest nim wymyślony w PRL-u western do czytania. Dlaczego, to, co działało wówczas, miałoby nie działać w czasach "jeszcze bardziej realnego socjalizmu (europejskiego)"? 

Farmer powodowany koniecznością życiową i rodzinną przemienia się w łowcę nagród. Czy Clint Eastwood wiedział coś o Wernicu (PRL-owskim "piewcy Dzikiego Zachodu"), wpadając na pomysł, który doprowadził do nakręcenia "Bez przebaczenia"? 

Washington Irving, ten sam, którego nazwiskiem posługiwał się Yossarian cenzurując listy ze szpitala wojskowego (albo Irving Washington)  i jego, tj. Washingtona Irvinga, a nie Yossariana, pełne specyficznego humoru opowiadania dla dzieci (i dla młodzieży, i dla dorosłych).

Romans ze Szkocją w tle - dla miłośników (romantycznej) Szkocji.

Szkot (nie Jankes) na dworze króla Ludwika XI (nie Artura). Historyczna powieść akcji z wątkiem romansowym.

Opowieści z historii Chile pisane dla PRL-owskiej młodzieży.  

Sześćdziesiąt cztery bajki w zbiorze, który na równi jest książką dla dzieci (bajki i ilustracje) jak i opracowaniem etnograficznym (wstęp i odsyłacze źródłowe). 

Autor podróżnik i odkrywca. Powieść w starym stylu. W rolach głównych morza, żagle i piraci.

Babka, czyli kres życia i sześcioletnia dziewczynka, czyli jego początek. I wspólne wakacje na osamotnionej wyspie, a zatem nie ma wyboru: trzeba ze sobą rozmawiać. Żeby rozmowa się kleiła, oczywiście trzeba rozmawiać o rzeczach interesujących obie bohaterki. Jednym słowem książka bardziej dla dorosłych, niż dla dzieci. Ktoś, kto pokochał Muminki za młodu na pewno zachwyci się w wieku dojrzałym (czy dojrzewającym) "Latem".

Mapa do Hobbita (namalowana przez Johna Howe'a) stanowi całość z ilustrowanym przewodnikiem, napisanym przez Briana Sibleya. Złożone mają wielkość normalnej książki, ale mapa po rozłożeniu jest duża, ma około 1m kw.

Themerson, czyli literatura zagraniczna, która jest polska, a zatem nic dziwnego, że książka dla dzieci, jest książką dla dorosłych.

Stanisław Pagaczewski, Porwanie Baltazara Gąbki, ilustrował Alfred Ledwig, czy trzeba coś więcej pisać? Pierwszy tom trylogii.

Stanisław Pagaczewski, Misja profesora Gąbki, ilustrował Alfred Ledwig. Drugi tom trylogii - kto zna pierwszy musi poznać i drugi.

Stanisław Pagaczewski, Gąbka i latające talerze, trzeci tom trylogii. Ilustrowany - jak dwa poprzednie - przez Alfreda Ludwiga. Skoro są dwa, to musi być i trzeci, bo co by to była za trylogia...

Pierwsza książka i kaseta z serii "Learn & Enjoy". Dziewiętnaście dziecinnych wierszy i piosenek wydrukowanych i nagranych. Piosenki wydrukowane są z nutami, więc dzieci mogą nauczyć się nie tylko śpiewać, ale i grać. Nuty są tak proste, że każde dziecko szybko i łatwo nauczy się z nich grać i nie trzeba mieć w domu instrumentu klawiszowego - wystarczy flet, nawet cymbałki - zabawka.