Kryminał, sensacja, groza,...

Lektura podstawowa i obowiązkowa dla miłośników literackich mocnych wrażeń. Osoby o słabych nerwach, albo wrażliwe i delikatne, mogą nie dotrwać do końca książki. Są tez opowiadania ze specyficznym, czarnym humorem, ale ogólnie jest to zbiór wizji, obrazów i opisów ocierających się o szaleństwo i krążących wokół śmierci, rozpaczy, zbrodni, tajemniczych i groźnych zjawisk, zagadkowych i niewytłumaczalnych zdarzeń. Bezsens i tragiczność życia - rzadko kiedy literatura jest tak bolesnym odbiciem tragicznych, osobistych losów pisarza. Jedno z opowiadań - "Kwestia sumienia" - zostało sfilmowane w PRL-u, w 1967 roku.

"Fantastyka humorystyczna", albo "horror satyryczny". Drugi tom przygód wiejskiego egzorcysty - Jakuba Wędrowycza, który wychynął z niebytu i w ciągu kilku lat stał się jedną z najlepiej rozpoznawanych postaci literackich. Doczekał się nawet hasła w internetowej encyklopedii. Okazuje się, że aby dotrzeć na karty encyklopedii, równie skuteczną - co wybitne osiągnięcia - drogą do sławy jest wybitne awanturnictwo, pijaństwo, bimbrownictwo i kłusownictwo. Ktoś powie, że to nic wyjątkowego. A jednak Wędrowycz góruje nad innymi, słynnymi i współczesnymi mu bohaterami haseł w encyklopedii: Wędrowycz nie bierze diet...

Doktor Watson (czyli najprawdopodobniej Arthur Conan Doyle) przemierza Dolinę Trwogi (zwaną gdzie indziej Doliną Strachu), królestwo demonicznego Moriarty'ego. Przerażająca dolina byłaby Doliną Bez Wyjścia, gdyby nie niepokonany... . No właśnie: kto i z jakim skutkiem przeciwstawił się złu, i dlaczego nie był to porucznik Borewicz Sławomir - o tym trzeba już przeczytać samemu.

Legendarna bestia, która przeraża wszystkich, a niektórych nawet na śmierć, i legendarny geniusz, którego nie przeraża nic, a poza tym zawsze może liczyć na ofiarność i pomoc przyjaciela. Bo kim byłby Sherlock Holmes, gdyby nie doktor Watson? Siła przyjaźni - książka z czasów, kiedy mężczyźni po prostu mogli się przyjaźnić. I nic ponad to.

Na jednej kartce, z jednej strony, tekst oryginalny, a na kartce drugiej, z drugiej strony, polski przekład. Wersję angielską zawdzięczamy Arthurowi Conan Doyle, wersję polską anonimowemu tłumaczowi.

Lektura szkolna dla klasy 6 szkoły podstawowej, zatwierdzona przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Lektura dla szkoły podstawowej, która była przed reformą, a nie dla szkoły podstawowej, która będzie po reformie. W międzyczasie też była reforma. Reforma goni reformę, ale Sherlock Holmes - chwała Bogu - pozostaje ciągle ten sam. Jakby urzędnicy, oprócz nieustannego reformowania tego, co właśnie zreformowali, tworzyli nie tylko programy, ale i jeszcze - co nie daj Bóg! - treści, czyli literaturę na przykład, to Sherlock Holmes wyglądałby jak Quasimodo ulepiony przez Wiktora Frankensteina. Niech żyją ministerstwa i urzędy centralne - ofiarne forpoczty walki z problemami, które sami wygenerowali! Niech żyją! Ech, szkoda gadać... Dobrze, że jest co czytać...

Jeszcze raz to samo, ale w jakiej cenie!

Czy ludzkość pokona zagrożenie z kosmosu? Odpowiedź w książce... 

Trujące pasmo, Eksperyment profesora Challengera i Motor Browna-Pericorda. Wszystko z ilustracjami, bo książka wydana w serii klasyki dziecięcej.

Sherlock Holmes w akcji. "Klasyka gatunku" (staromodne określenie dla "powieści kultowej"): wyczyny najstarszego "najsłynniejszego detektywa" (w nowym tłumaczeniu).

Wydanie prawdziwie kieszonkowe: nie tylko wejdzie w każdą kieszeń, ale przede wszystkim jego cena jest na każdą kieszeń. Dzięki temu zawsze można mieć przy sobie poręczną opowieść o sile dedukcji, która pokonuje trwogę i strach. A wędrowiec tak wyposażony może śmiało podejmować przyjemne wędrówki (np. malowniczą... doliną), bowiem nawet w wypadku załamania się pogody, wyprawy takie będą mieć satysfakcjonujący finisz. Tak, książka jest najlepszym przyjacielem człowieka (dla tych, którzy twierdzą, że tym przyjacielem jest pies, proponujemy - tegoż autora - "Psa Baskervillów"). 

Wydanie z legendarnej serii "Klub Srebrnego Kluczyka", której celem powstania w 1956 roku było "dostarczenie przyjemnej i pouczającej rozrywki" przez druk powieści detektywistycznej - a polscy autorzy mieli w swych działach "popularyzować pracę Milicji Obywatelskiej". Przykro nam, ale Conan Doyle nie był polskim autorem, stąd wątek "popularyzacji MO" w dziele sprzedawanym całkowicie nieobecny. Sorry Borewicz, ale biznes jest biznes.

Klub Dumas, albo - w ekranizacji Polańskiego - Dziewiąte wrota. Kryminał, sensacja, zagadka, mistyka, okultyzm, czary-mary i to wszystko na zaledwie czterystu pięćdziesięciu stronach.

Reprint legendy: pulp fiction z samego jądra PRL-u. Dla Barańczaka jedna z "książek najgorszych". Dla wspominających PRL Gomułki Władysława okazja do siermiężnej podróży w czasie. Dla miłośników kryminałów zagadka na jeden wieczór. Dla każdego coś miłego.

Pierwszy, pełny polski przekład. A co można powiedzieć o książce, o której chyba każdy wie wszystko? Książka to książka, ale ta okładka! Bogowie... wprost brak słów!

Wyjątkowa edycja: pełne wydanie, tekst kompletny. W dodatku nieobarczony ograniczeniami, jakie wiążą się zawsze z przekładem. Jest to bowiem wersja oryginalna - angielska.

Pulp fiction.

Wydawca zamieścił na okładce uwagę: "W tej książce znajdziecie nie dokończoną powieść Dickensa "Tajemnica Edwina Drooda". Tak wspomina o tej książce Paul Johnson, pisząc o wyczerpaniu twórczym artystów: "Podejrzewam, że spotkało to i Dickensa, kiedy zaczął zbliżać się do sześćdziesiątki, i właśnie dlatego zaczął wygłaszać odczyty o swoich książkach, zamiast pisać nowe. Odczyty nie wymagały odwagi intelektualnej - stanowiły raczej wyzwanie fizyczne. Próba napisania 'Mystery of Edwin Brood' była ostatnim, desperackim wysiłkiem odzyskania pierwotnej śmiałości, ale Dickens zmarł przed ukończeniem tej powieści" ("Twórcy"). Współautorzy po dziesiątkach lat próbują ożywić co zamarło wykorzystując do reanimacji najsłynniejszych detektywów z literatury.

Na okładce Humphrey "Casablanca" Bogart. Takie oczywiste skojarzenie. No własnie, czy można czytać ten kryminał bez przywoływania w wyobraźni Bogarta, Mary Astor, Peter'a Lorre'a, Sydney'a Greenstreet'a? Film John'a Huston'a był tak wyrazisty i bezkompromisowy w czarno-białej wizji bezwzględnej chciwości, że chyba nikt nie ośmieli się nakręcić powieści Hammetta ponownie. A zatem Bogart zostanie po wsze czasy narzucającą się wersją okładki. A przy okazji: kryminał, który jest literaturą.

Sharp, spare, laconic, the stories that created the private eye.